Bazı sevgiler sınar, bazı sevgiler imtihan ederdi. Zorlukları aştırır, güçlü diye bilenen insanları yerle bir ederdi. Allah imtihan ettiği kullarını sonunda murada kavuştururdu. İyi peki ya Zerda bunca zamandır hayalini kurduğu o murada erişebilecek miydi? Zerda Diyarbakır'dan Ankara'ya uzanan bir imtihanın içerisinde kendini bulacaktı ve bir daha hiç bir şey eskisi gibi olmayacaktı. *KİTABIMIN TÜM HAKLARI SAKLI OLUP, HERHANGİ BİR ÇALINTI DURUMUNDA TÜM HAKLAR KULLANILACAKTIR.

Üniversiteyi bitirdikten sonra özgür olmak ve hayallerini gerçekleştirmek isteyen Sidem, Milano'da kendi halinde günlerini geçirirken iş sözleşmesinin feshedilmesi üzerine vize sorunu ile karşı karşıya kalır. En az kendisi kadar zor durumda olan bir yabancıdan hiç beklenmedik bir teklif alır. Sidem, yabancının teklifini umursamazken bir yandan da ülkesine geri dönmemenin yollarını arar. Babası, durumu öğrenip müdahale etmeye çalıştığında Sidem için yolun sonu gelmiştir. Her yanılgısı bir aksilik, her aksilik onu kat ettiği yoldan başlangıç noktasına götürürken, bu sefer başlangıç noktasının da ötesine geldiğini hisseder. Belki de her şeye yeniden başlamak gerekir. Bir yabancıyla. O gece onlara yıldızlar şahit etti, kader yeniden yazıldı artık onlar birbirlerinin çıkarları için aynı masaya oturmuş iki yabancıydı. Belki de zaman onları aynı masaya oturan iki yabancıdan daha fazlası yapacaktı.

Lapis Yayınları aracılığıyla kitap olmuştur ✨🧡🖤 ... Ceviz Ağacı Mahallesi'nin gölgesi bahar ayında yeryüzüne dokunurken içerisinde bulunan yaşantılar da birbirlerine dokundu. Sıcacık insanların sıcacık mahallesine ve oradan da evlerinin içine misafir olduğumda çok küçüktüm ama anımsıyorum, çocuksu mutluluğum o kadar gerçekti ki içim içime sığmıyordu. Sonra büyüdüm ve onlara dahil oldum, onlara karıştım ve Ceviz Ağacı Mahallesi'ndeki ağaçların şekline girdim. Aşk bir diken gibi tırmandığım ağaçların dallarından tenime doğru uzanıp bedenimi baştan sonra doğru keserken gözlerimdeki sıcak yaşları yeryüzüne davet ediyordum. Aşık olacak kadar büyümüş, aşka düşecek kadar sersemdim. Ama mutluydum, Ceviz Ağacı demek mutluluk demekti. Ceviz ağacı demek buralarda, tepesindeki çalıkuşu demekti. Ve ben... Kızıl Çalıkuşu'ydum. .... Onların aşkı dillendirilemeyen bir lanet gibi içlerinde dağlanırken mahalleye düşen yağmur damlalarına arkadaşlık etti. Sonra mahallenin açık pencerelerinin birinden usulca bir şarkı yükseldi ve Ceviz Ağacı'na yayıldı. "O gözler bana eskisinden yabancı, Gönlümdeki bu sevda hiç bitmeyen bir acı." ... Bu isimle yazılan ilk kurgudur. Kapak için birkadehsevgi-'ye teşekkürler. Tüm Hakları Saklıdır, kurgu tamamen yazara aittir ve çalıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Liva, hayatının tam ortasında sıkışıp kalmış, umutsuz ve hayata karşı küstah bir genç kadındır. Öyle ki, en büyük dileği bir mafya tarafından kaçırılmak ve bu boktan hayattan kurtulmaktır. Ta ki, o dilek gerçekleşene kadar... Bir gece, Mafya grubu DARBE'nin üyesi Diren'in yaptığı basit bir hata yüzünden, Liva kendini tehlikeli bir suç örgütünün mesajlaşma grubunda bulur. Orada, soğukkanlı lider Barlas'ın planlarını, grubun abisi Evren'in zekâsını, sessiz tetikçi Aras'ın tehditkârlığını ve komik Rüzgar'ın gevezeliğini öğrenir. Liva'nın varlığı, grubun operasyonunu tehlikeye atınca, Barlas'ın emri kesindir: Küçük hanım ortadan kaldırılacak. Fakat Liva, bu tehlikeli oyuna boyun eğmek yerine, onları tehdit etmeyi ve kurallarını hiçe saymayı tercih eder. Kapısına dayanıp onu almaya gelenlere dudaklarına gloss sürerek meydan okurken, o sert adamlara tek bir gerçeği fısıldar: "Bir kadına ne yaparsanız yapın, o her zaman parlamaya devam eder." Şimdi, hayatının en büyük dileği gerçekleşti. Ama Liva, bir kurban değil, bu karanlık dünyanın kraliçesi olmaya ne kadar hazır?

"Ulan bari Polat de." dedi. Sesi yalvarır gibi çıkmış gözleri beklentiyle doluydu. "Mirza demiyorsan deme ama en azından Polat de." "Sen yengeye Elif diyor musun?" dedim alayla bir dizinin repliğine gönderme yaparak. "Sen Polat de. Gerekirse dünyadaki tüm kadınlara Elif diye seslenirim." dedi. Yayınlama tarihi: 01.05.2023

Akan gözyaşlarıma engel olmaya çalışırken bağırdım: ''Gitmek istiyorum. Bırak beni hemen!'' Soğukkanlı tavrını bozmadan bana bakmaya devam etti. ''Yeni başlıyoruz, tırtıl. Alışsan iyi edersin. Unutmaki; Benimle beraber olursan; kozandan çıkacak, kanat çırpacaksın." ****** BU HİKAYEDEKİ TÜM KARAKTERLER VE OLAYLAR HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEK KİŞİ, KURUM VEYA KURULUŞLARLA İLGİSİ YOKTUR.

"Şeytan, meleğin kanatlarını severken yanlışlıkla kopartabilir, güzel kiracı." 🪽 Gerilim, korku ve şiddet içerir. Yetişkinlere yöneliktir. Her hakkı saklı tutulmaktadır. Benzerlik ya da çalıntı durumunda saklı tutulan tüm haklar kullanılacaktır.

Üvey babasının adamlarının onu öldüreceğini öğrendiği gibi kaçmaya başlamıştı Mehveş. Ama bilmiyordu ki kaçtığı arazinin sahibi, o gün oraya atış talimi için gelmişti. "Kim bu kız? Getirin onu buraya derhal! Cezasını ben keseceğim..." Vedat Pamir Kılıçarslan ve Mehveş Ferzan Biricik. #romance•9🏅

"Bu üniversitede devam kalmak istiyor musun?" Fısıltı gibi çıkan cümleleri bir bıçak gibi kulağımı kesip geçti, kanadığımı hissettim ama bir o kadar da kanamadığımı algıladım. "Evet." Yutkunmamın eşliğinde gözlerime kara bir bulut indi, ondan korksam da bir o kadar da nefret ediyordum ondan. Bu okulun sistemi, bu kızların durumu, kardeşimin geleceğini pes etmesinin sebebi sadece bu adamdı. Korksam bile asla bir adım geriye gitmezdim. Elini omuzumdaki saçlarıma getirdi, işaret ve orta parmağının arasına bir tutam alarak burnuna götürüp kokladı. Damarlarımdan akan kanın sinirden nasıl yandığını hissettim ama sesimi çıkarmadım. Parmaklarının arasındaki saçlarımı bırakmadan burnuyla boğazıma çıktı ve sırtımın adeta duvara yapışmasını sağladı. Ondan nefret ediyordum, buradaki işim bittiğinde onu öldüreceğimden emindim. "Çok mu istiyorsun?" "Çok istiyorum." "Her şeyi yapacak kadar mı?" "Her şeyi yapacak kadar." Gri gözlerindeki parlama karnıma bir sancı ekledi sanki ama dudaklarının arasından çıkan cümle bütün bedenime bir sancı ekledi. Bir bıçak karnıma girip çıktı ve ben şu anda kanamadan ölüyordum. "O halde benimle bir anlaşma yapacaksın. İstediğim zaman yanıma gelecek ve benim istediğim gibi altıma gireceksin. Derste ol veya olma, istediğim her dakika dizlerinin üzerine düşeceksin ve beni tatmin edeceksin. Tabi bu süreçte doğum kontrol hapını almayı da ihmal etmeyeceksin. Söyle bana Larissa West, koşullarımı kabul ediyor musun yoksa ikiz kardeşin gibi bu üniversiteden bir korkak olarak çekip gidiyor musun? Karar senin, küçük fare."

"Bir oyun oynayalım, bu oyunun kralı ben, kadınım ise sen olacaksın. Söyle küçüğüm, benimle cehenneme ilk adımını atmaya var mısın?" Bir insan iki renk olamazdı, bir insan acımasız ama aynı anda merhametli de olamazdı. İnsanın ensesindeki şüphe kokan ter, eninde sonunda yakalanırdı ama sorun şuydu; hangi renge yakalanırdı? Koyu yeşillere mi yoksa kahverengilere mi? Az önce bana bir teklifte bulunan iki çift göz söylediklerimin hedefiydi. Bir insanın gözleri aynı renk olmayabilirdi ama kendi rengini seçip benimsemek insanın kendi elindeydi. Bir tarafta; kapkara, ruhsuz, empati yeteneği olmayan kahveler vardı, diğer tarafta ise; merhametli, vicdanlı ve kusurlarıyla birlikte çırılçıplak karşımda duran bir adet yeşiller vardı. Benim tarafım belliydi, ben her zaman yeşil taraf olmuşumdur, gözlerim de bunun kanıtıydı ama iki tarafa sahip olan Devran Dinçer hangi taraftı? Kahve mi yeşil mi? İşte bu cevabı sadece o biliyordu, benim tek bildiğim şey kahvelerde boğulacak ve diri diri gömülecek olmamdı ama yeşillerde yaralarımı saracak ve kendimi artık sevecek olmamdı. Yeşillerinin etkisiyle iyileşecektim ama yeşiller bana kendisini açmaya hazır mıydı ki? İşte bunu sadece o biliyordu, Devran Dinçer biliyordu.