Doğum gününden sonra, kardeşiyle eğlenmek için konsere giden bir genç kız... Fırtına yüzünden iptal olan konserden eve dönmeye çalışırken, kendini bir anda hiç bilmediği bir yerde bulursa... Ve bu bilmediği yerden, evine dönecek hiçbir yolu olmasa... Kendisini yabancı hissettiği bu şehirde, tüm bunlar yetmezmiş gibi, aklını karıştıran ve tüm yolları kendisine çıkaran gizemli bir genç adamla karşılaşırsa... Neler olur?

"Ben Karadenizliyim," dedi dudakları tehlikeli bir gülüşle kıvrılırken. "Biz sabahları ilk olarak hırçın dalgaları görmek isteriz." Gözleri gözlerimdeydi, sıcacık nefesi dudaklarıma çarpıyordu. "Ya evimizin manzarasında... Ya da kollarımızda uyanan kadının bakışlarında..." Dudakları ansızın boynuma değdiğinde, titreyen dizlerime söz geçiremeyip onun kaslı kollarına tutundum. Tırnaklarımı tenine batırdığımı fark edemiyordum. "Çok şey istiyorsun gibi geldi bana," dedim kendimi tutamadan. Güldü. Ona çok yakışan, nadiren görebildiğim bir gülüştü bu. "Karadeniz..." dediği anda, başparmağı nefesimi kesercesine dudaklarımı buldu. "Hırçındır. Asidir. Zapt edilemezdir, vahşidir. Derinlerinde ne olduğunu asla bilemezsin. Onun azgın sularında yüzmeye alışkın değilsen akıntısında kaybolur gidersin. Ve sen Hazel... Tıpkı Karadeniz gibisin." Bir KOR EVRENİ Romanı BU KİTAP YETİŞKİN OKURLAR İÇİNDİR! © Tüm hakları şahsıma aittir. İznim dahilinde olmaksızın alıntı yapılamaz. Bu başlık Arhavili adıyla, 2016'da açılmıştır. Bölümlerin yayınlanmaya başlama tarihi 22 Aralık 2023'tür. Wattpad'de ARHAVİLİ adıyla yayınlanan ilk ve tek hikâyedir. * Bu kitapta okuduğunuz bazı kişiler, kurumlar, olaylar ve kavramlar yalnızca hayal ürünüdür. Gerçekle en ufak bir ilgisi bile yoktur.

Nisa'nın bir iş çıkışı durakta otobüs beklerken eski eşini kanlar içinde görmesi ile hikayeleri tekrardan başlar... Yanlışlıkla olan "tesadüfler" bazen her şeyi değiştirebilir hem de her şeyi... Kim bilir belki de tesadüf değildir onları karşılaştıran kaderin sunduğu ikinci bir şanstır..? ☸NOT☸ Bu benim ilk kitabım bu yüzden mantık hatalarım ve yazım hatalarım olursa affola... Çok heyecanlıyım kızz hadi başlıyorusss♡ ☸☸☸

Üniversiteyi bitirdikten sonra özgür olmak ve hayallerini gerçekleştirmek isteyen Sidem, Milano'da kendi halinde günlerini geçirirken iş sözleşmesinin feshedilmesi üzerine vize sorunu ile karşı karşıya kalır. En az kendisi kadar zor durumda olan bir yabancıdan hiç beklenmedik bir teklif alır. Sidem, yabancının teklifini umursamazken bir yandan da ülkesine geri dönmemenin yollarını arar. Babası, durumu öğrenip müdahale etmeye çalıştığında Sidem için yolun sonu gelmiştir. Her yanılgısı bir aksilik, her aksilik onu kat ettiği yoldan başlangıç noktasına götürürken, bu sefer başlangıç noktasının da ötesine geldiğini hisseder. Belki de her şeye yeniden başlamak gerekir. Bir yabancıyla. O gece onlara yıldızlar şahit etti, kader yeniden yazıldı artık onlar birbirlerinin çıkarları için aynı masaya oturmuş iki yabancıydı. Belki de zaman onları aynı masaya oturan iki yabancıdan daha fazlası yapacaktı.

Karan Haznedaroğlu. 27 yıldır her istediğini elde eden, sadece adıyla bile bütün kapıları açabilecek bir adam. Şimdi her şeyden çok istediği bir şey vardı. Onu alarak buz tutmuş kalbinin en güzel köşesine saklamak, gülümsemesiyle çıkan güneşte ısınmak istiyordu. Hale Seçkin.. onu 1 yıldır kanatlarının altında yaşatıyordu. Her ne kadar BERCESTE bunu bilmesede... +18 içeriklidir. (sahneler/ argo kelime ve konuşmalar vardır.)

"Kuralları yık, adaletsizliği yak. Bırak, gözlerindeki perdeyi çıkarıp atsın, ahmaklar." Şeytan, arkamda pusu kurmuş, en ufak yanlışımda beni asmak için bekliyordu. Ölümün gerçekliği parmaklarımı karıncalaştırırken son nefeslerimi verdiğimi biliyor, sessizce kabul ediyordum fakat bilmek, bazen yetmiyordu ve o gece sonum silinip, baştan yazıldı. Kartlar yeniden dağıtıldı, artık yer yerinden oynayacak, taş üzerinde taş bırakılmayacaktı. Gözlerinin maviliğine tezat bir şekilde eşlik eden koyu hareleri, benim kurtarıcım, güvendiğim tek limandı. Etraf gereksiz gürültülüydü ama ona her baktığımda, anlamdıramadığım bir sessizliğe çekiliyordum. Öyle bir sessizlik oluyordu ki değil bugüne kadar attığım çığlıklar, tek bir hıçkırığımı bile duyup, koşarak elimi tutuyordu. Bunun adı güçsüzlük değildi, biliyordum. Bunun adını fısıldamaya cesaretim olmasa bile, çoktan tüm hücrelerime yayılmıştı. Ben Rüya Özay, kendini insanları kurtarmaya adamış, bir kadınım sadece. O Kaan Demir, insanları kurtarmak için savaşmaktan çekinmeyen bir adamdı. Onun ismi geçen hiçbir cümlede, sadece, olamazdı çünkü o, benim her şeyimdi. "Korkuyorum Yüzbaşı," dedim çaresiz bir sesle. "Ben kendimden çok korkuyorum." "Ben korurum seni," diye fısıldadı sessizce. "Kendinden bile." Bu harika kitap kapak için değerli, @kirikcicekpapatya 'ya sonsuz teşekkürler. Küçük not; bölümler yeniden yazılıyor, bu yüzden kitaba uzun zamandır bölüm atmamışım gibi duruyor.

"Göbeğin şişmeye başlamış" Kafamı tekrar Ece'nin boyun girintisine koyup kokusunu içime çektim bebek gibi kokuyordu dalin kokan kadınım ben Ece'nin boyun girintisini öperken o belinde olan elimi kaldırıp göbeğinin üzerine yerleştirdi. "Özledim" dedim "Neyi" "Seni,tenini,kokunu herşeyini özledim" Ece elini kaldırıp yüzüme koydu ve yerinde biraz kıpırdanarak yüzümü öptü. "Bende seni özledim" Aşk, tutku, cinselik,Mafya,zor kullanma,şiddet Kapak tasarımı:Al_korkmaz'a teşekür ederim☺☺ Kitap biter bitmez düzenleme yapılacaktır. İyi okumalar.☺

0535017****: Asker üniformasının insan bedenine bu kadar yakışmasının sebebi ne olabilir sence? 0535017****: Imm tercihen erkek bedenine tabi.. 0535017****: Özellikle senin bedenine... *** Başlama Tarihi: 01 Mayıs 2021 Uyarı: Yetişkin içerikli görseller mevcuttur. Küfür ve cinsellik içerir! Okumak istemeyenlere duyurulur. kapak tasarımı: @hestianinkalemi ❤

İki mezar kazıldı bu gece, birine kardeşimi, birine sevdiğimi gömdüm. İki mezar kazıldı bu gece, birine masumiyetimi birine güvenimi gömdüm. İki mezar kazıldı bu gece birine kalbimi, birine eski Bahar'ı gömdüm. Artık, hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Ne ben eski Bahar olacaktım. Ne de kalbim eskisi kadar saf kalacaktı. Aşk yoktu. Sevmek yoktu. Duvarlarıma bir tuğla daha ekledim. Bundan sonra acımak yoktu... Kırıldığım yerden kıracak dalımı kesenin kökünü kopartacaktım. Ne bu geceyi unutacaktım ne de yaşatılanları. Benim katillerim, hep en sevdiklerimdi...