İki gözü de farklı renk olan bir kız düşünün. 12 yıl boyunca yetimhanede kalmış ve çocukluğunu doğru düzgün yaşayamamış bir kız... Gerçek ailesi geliyor, onu yetimhaneden yıllar sonra alıyor. Bir DNA testi ile. 17 yıl sonra biri gelip de ona gerçek ailesi sandığı kişilerin aslında gerçek ailesi olmadığını söylese tabi inanmaz değil mi?! Sonuçta 5 yıl önce onu almak için geldiklerinde yapılan test pozitifti... Peki 5 yıl önce yapılan test, tekrar yapıldığında sonuç bu sefer negatif çıktıysa? Daha da önemlisi yıllar önce doğumda karıştığı ortaya çıktıysa? Mevsim, sözde biyolojik ailesine mi, yoksa okul çıkışı yanına gelip de daha önce duymadığı bir adamla yapılan ve muhtemelen sahte olan DNA testini ona veren adama mı inanacak? 🐣🐤🐥 Yırttığım sahte babalık testi. Bir anda ortaya çıkan biyolojik aile. Muhtemelen sahte testi bana veren adam ve mesajlar... Ve şimdi de aile düşmanı mı? Hadi ama! Neden hiç tanımadığım ailemin kıçını kurtarmam gerekiyormuş gibi hissediyorum? Ya da kendi kıçımı... 🐣🐤🐥 *Konu nereye gidiyor, ben de bilmiyorum 😅* *Kaos kitabıydı..* *Küfür var anne* NOT: Kurgu, sadece abilerin etrafında dolanmıyor. Sadece abi kitabı değil. Sadece aile kitabı değil. Bu yüzden 'lütfen' bunun bilinciyle okuyup yorumlayın. Tşk Kitap Kapağı Tasarımı: ~fırethundercloud❤❤ Başlama Tarihi: 5 Aralık 2021 Yeniden Kurgulanmaya Başlandığı Tarih: 5 Kasım 2022 1K okuma 14.11.2022 10K Okuma 03.01.2023 #1 - Olay 3*.01.2023 #1 - Gerçekler 22.02.2023 50K Okuma 3*.03.2023 #1 - Yetimhane 21.04.2023 #1 - Merak 26.06.2023 100K Okuma 11.07.2023 #1 - Kaos 10.10.2024

"Bunu benden nasıl saklarsın ya? Senelerce hem de. Babamı, abilerimi benden gizleme hakkını kimden aldın sen?" annem yüzüme dahi bakmazken daha çok sinirlendim. "Sana diyorum be kadın! "sonunda önünde duran evraktan başını kaldırdı. Duygusuzca bana bakıp göz devirdi. "Varlıklarını yeni ögrendiğin, senin varlığından bile haberdar olmayanlar için," evraklara baktı tekrar. Umursamadı bile. "...benim başımı ağrıtma. Git odanda istediğin gibi zırla!" derin nefes alıp verirken gelecek olacak krizi tahmin edebiliyordum. Oda üzerime doğru gelirken derin nefesler verdim. "Sen nasıl bir annesin? Orada senin 4 oğlun daha var ya! 4 oğlun,çocuğun!" Annem oflayıp dosyadan sayfa değiştirdi. "Odanın yolunu biliyorsun." gözlerimi kısarken o an karar verdim. En doğru karar olup olmadığını sorgulamadım bile. "Babam ve abilerimin yanına gideceğim. "annem histerik bir şekilde güldü. "Güle güle. 2 haftaya kalmaz ağlayarak eve geri döneceğini biliyorum." omuzlarımı dikleştirirken daha emindim artık. "Artık Soylubey olmayacağım anne! Alçin Soylubey olmayacağım!"odadan kapıyı çarparak çıkarken artık tek düşündüğüm,bunu nasıl yapacağımdı.

Zamanla duygularından arınmış bir kız düşünün. Babası sandığı adamın, Ali Karan'ın onu bu hale getirmesi de ayrı bir konu. Gülmeyi unutmuş bu kızın bir gün gerçekten gülebileceği çok komik olmalı. Bu kızın bir gün gerçek ailesi ortaya çıkarsa ne olurdu? Kadınlara karşı güveni kalmamış Seren erkekleri bir gün bu kıza güvenebilir miydi? Peki ya o kız onlara güvenebilir miydi? Haydi gelin de görelim! ___________________________________ Başlangıç tarihi:07.05.2023 Bitiş tarihi:? Konusunu seveceğinize neredeyse eminim. Klasik karıştırılma hikayesi değildir! Hikayedeki kızımız CIPA hastalığına sahiptir. İyi okumalar!

𝐴ℎ𝑟𝑎𝑧 𝑘𝑒𝑙𝑖𝑚𝑒𝑠𝑖𝑛𝑖𝑛 𝑘𝑎𝑟𝑠̧𝚤𝑙𝚤𝑔̆𝚤 𝑑𝑖𝑙𝑠𝑖𝑧 𝑑𝑒𝑚𝑒𝑘. 𝐵𝑢 𝑘𝑖𝑡𝑎𝑝𝑡𝑎 𝑎𝑖𝑙𝑒𝑠𝑖 𝑖𝑙𝑒 𝑏𝑖𝑟 𝑘𝑎𝑧𝑎 𝑔𝑒𝑐̧𝑖𝑟𝑚𝑒𝑠𝑖 𝑠𝑜𝑛𝑢𝑐𝑢 𝑘𝑜𝑛𝑢𝑠̧𝑚𝑎 𝑦𝑖𝑡𝑖𝑠𝑖𝑛𝑖 𝑣𝑒 𝑎𝑖𝑙𝑒𝑠𝑖𝑛𝑖 𝑘𝑎𝑦𝑏𝑒𝑑𝑒𝑛 𝑏𝑖𝑟 𝑘𝚤𝑧. 𝐾𝚤𝑧 𝑣𝑒 𝑖𝑘𝑖𝑧𝑖 𝑎𝑖𝑙𝑒𝑠𝑖 𝑜̈𝑙𝑑𝑢̈𝑔̆𝑢̈ 𝑖𝑐̧𝑖𝑛 𝑦𝑒𝑡𝑖𝑚ℎ𝑎𝑛𝑒𝑑𝑒 𝑘𝑎𝑙𝑚𝑎𝑦𝑎 𝑏𝑎𝑠̧𝑙𝑎𝑟𝑙𝑎𝑟. 𝑉𝑒 𝑜𝑛 𝑎𝑙𝑡𝚤𝑛𝑐𝚤 𝑦𝑎𝑠̧ 𝑔𝑢̈𝑛𝑙𝑒𝑟𝑖𝑛𝑑𝑒 ℎ𝑎𝑠𝑡𝑎ℎ𝑎𝑛𝑒𝑑𝑒 𝑘𝑎𝑟𝚤𝑠̧𝑡𝚤𝑘𝑙𝑎𝑟𝚤𝑛𝚤 𝑜̈𝑔̆𝑟𝑒𝑛𝑖𝑟𝑙𝑒𝑟. 𝑌𝑒𝑛𝑖 𝑎𝑖𝑙𝑒𝑙𝑒𝑟𝑖𝑛𝑒 𝑎𝑙𝚤𝑠̧𝑎𝑏𝑖𝑙𝑒𝑐𝑒𝑘𝑙𝑒𝑟 𝑚𝑖?

Bu hayatta sadece abim kalmıştı. Abim ve ben. Bir insan yanında kalan tek aile üyesinden nefret edebilir miydi? Eğer ona bir sürü travma yaşatıp, hayattan soğuttuysa edebilir. Ben ettim. Ondan nefret ediyordum ama yapabileceğim hiçbir şey yoktu, katlanmaktan başka. Belki bir gün o değişirdi, ben normale dönerdim ve yeni bir defter açardım. ^^^ Biride çıkıp demiyor ki "Ben size pırasa yemeyi değil, turşu ve pizza yemeyi emrediyorum!" Turşu ve pizza varsa insanın gözü pek bir şey görmezdi. En azından benim için yani. Benden geçen yol ilk önce bu muhtişim ikiliden geçiyordu. Tabii bir şey daha var... ^^^ Öfke sorunları olan bir abiye rağmen yaşamımı kaliteli yapan üç şey vardı: Turşu, pizza ve bateri. Gerisi boştur, bu üçü hoştur. ----------------- Işık Deniz Alsoy, oldukça eğlenceli ve 17 yaşında, abisiyle yaşayan birisidir. Her zamanki gibi yeni bir okula nakil olmuştur. çok iyi bateri çalan Işık, yeni okulundaki müzik gurubuna girmek için elinden geleni yapar. Yaşadığı şeyler yüzünden yeni bir defter açmak ve hayata karşı oluşmuş kabuğunu burada kırabilmek için yaptığı şeyler başarıyla sonuçlanacak mıydı? Ya da kendi tabiriyle normale dönecebilecek miydi... Hem dostluk, hem gerçek aile, hem de tatlı bir aşk... kısacası her keseden bol bol var ablam, ucuz fiyata içeri alabiliriz sizii 🍕🥁🫶🏽 ∆Kitap tamamıyla kendi hayal ürünümdür. Herhangi bir çalıntı da gerekli işlemler başlatılacaktır. 07.07.2023

"Karakter ölür ise hikaye biter derler. Peki hikayenin bitmesi için karakterin ruhunun ölmesi yeterli miydi?" •Aden Mineyla Aktan *küfür ve argo bulundurur. Başlangıç 29.09.21

Düşünsenize 18 yılınızın bir yalandan ibaret olduğunu... Alina da tam olarak bunu yaşadı işte. Sizce Alina gerçek ailesine alışabilecek mi? veya onları kabul edecek mi? peki ya Alina'nın gerçek ailesi, onlar Alina'yı kabul edecek mi?

Karışmışız işte. Sonrada 16 yıl sonra her şeyin farkına varmışlar fasafisooooo. 20 Kasım Cumartesi.

Klasik abi kurgusudur!

Acıları henüz çok yeniydi. Asla eskimezdi ki zaten. Hep yenileri açılırdı yerine. Bir anda her şeyin boşa olduğunu öğrenmişti ama o. Acılar, ağrılar ve gözyaşları... Değmiş miydi, acıları hayatının her noktasına? Bir ayna kaç defa kırılabilirdi? Bir çöptü onun hayatı. Kimse değer vermezdi ona. Ruhu paramparça bir kızdı o. Hastanede yanlışlıkla karıştırılmış, sıradan bir kız çocuğu. Ya da gerçekten yanlışlıkla mı olmuştu?