Turna, tıpkı adını taşıyan kuşlar gibi özgürlüğe susamıştı. Yıllardır dört duvar arasında, başkalarının seçtiği bir kaderin mahkûmu olarak yaşamıştı. Ama kafesin kapısı aralandığında, dışarıda onu bekleyenin gerçekten bir gökyüzü mü yoksa çok daha karanlık bir fırtına mı olduğunu bilmiyordu. Özgürlük sandığı şey, belki de bambaşka zincirlerin başlangıcıydı. Belki de kurtuluş dediği, onu yeni bir esaretin kucağına sürükleyecekti. Çünkü dışarıda yalnızca gökyüzü değil, kan ve güçle örülmüş karanlık bir dünyanın kuralları vardı. Ve Turna, bu dünyanın tam ortasında kendi yerini bulmak zorundaydı.

Uyarı: Bu kitapta rahatsız edici ögeler bulunmaktadır. Yetişkin içerik, şiddet, kesici ve delici aletler, canına kast etmek ve argo gibi söylemler içerir. Kitap yazılırken hiçbir kurum ve kuruluşa karşı nefret söylemleri, eleştiri veya hakaret bulunmamaktadır. Yaşanan tüm olaylar hayal ürünüdür. Yetişkin bireyler için uygundur. Keyifli okumalar dilerim. Yanmaya ne kadar hazırsan o kadar yanarsın. Yakmaya ne kadar hazırsın? ... Sadist bir kadın. Acımasız bir katil. Narsist bir adam. Düşmanlıktan yükselen tutkular, acıdan doğan gerçekler ve arafta kalmış hisler... Bir seri katil çetesi, tuzağa düşürülseydi ne olurdu? Arafın cennet ve cehennem gibi katları yoktur. Bir yanı cennettir, bir yanı cehennem. Bu yüzden araftır. Bu yüzden anlamlandırılamayan her his arafta kalır. Arafın hangi tarafındasın?

❝ Ortada kırık bir taç Bilinmez parçalar Kör ve şeytan şimdi aynı masa da Yıkımların en güçlü olanı tırmanır zorluğa bilinmez tahta... ❞ TAHT SERİSİ HANGİ SERİDEN BAŞLARSANIZ BAŞLAYIN HER ŞEKİLDE SPOİ YİYECEKSİNİZ. KİTAPLARIN BİR SIRASI YOKTUR.

Sultan Hanım, büyük salonda elindeki tespihi çekerek oturuyordu. Gözleri kararlı, duruşu dimdikti. Hizmetçiler ayakta beklerken, Baran içeri girdi. Annesinin tavrından yine bir şeyler planladığını anladı. "Baran," dedi Sultan Hanım, gözlerini oğluna dikerek. "Ben kararımı verdim. O kızı alacağım." Baran kaşlarını çattı. "Anne, o kız benden çok küçük. Olmaz." Sultan Hanım tespihini masaya bıraktı. "Olmaz diye bir şey yok! Ben bu konağa o kızı gelin edeceğim. Eğer dediğimi yapmazsan, sana sütümü helal etmem!" Baran dişlerini sıkarak yumruklarını sıktı. Annesinin sözleri ağırdı, onu karşısına almak istemezdi. Derin bir nefes aldı, gözlerini kapatıp açtı. "Peki anne," dedi sonunda. "Ama bir şartım var. Eğer kız istemezse, onunla asla evlenmem!" O sırada, Dilan kendi konağının bahçesinde kuşları izliyor, hayatındaki büyük değişiklikten tamamen habersizdi...