"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

Hangisi daha kötü? En yakın arkadaşlarının ölümünü görmek mi? İçinizden birinin katil olduğunu bilmek mi? SEÇİM SİZİN...

Bir metro istasyonu, 14 rehin. Sınırlı yemek, Sınırlı su. Tuzak ve ölümler. Hayatta kalmak için neler yapardınız? Peki onlar ne yaptı? Bu oyununun sadece bir kazananı olacak, Ve herkes bir bir ölecek. Benimle bu oyunu oynar mısınız?

Ben kendisini kendine saklayan bir kadınım. Yerin üstünden göğe, göğün üstünden yere bakarım. Kah saçlarımı savurur ruhumu özgür kılarım, kah saçlarımı saçlarıma düğüm yaparak ruhuma bir çentik atarım. Ben kendisini kendisinden saklayan bir kadınım. Eksisi bir artı, artısı milyon tane eksiye denk düşen yarımdan tamım. Tamamım eksik, eksiklerim tamam. Durma sakın okumaya devam et, bir şeyler bulacaksın benden, okumaya devam et, biraz daha dayan. Ben kendisini kendinden saklayan bir kadınım. Ruhumun on dört yerinde bir çizik, parmaklarımın ucunda yirmi üç bin elli sekiz iz taşıyan izsiz bir varlığım. Varlığım yokluğun içinde bir intihar saldırısı, yokluğum varlığımın içinde ki hastanem. Revirim bombardıman altında kaldı, molazlarımın altında eczane dolabım. Ben kendisini kendinden saklayan bir kadınım. Benim yaptıklarımı bana göstermeyen, beni benden mahrum kılan bir caniyim. Ben bana hasretken, ben benden başka herkese kavuştum. Yaptıklarım yapacaklarımın evladı, yapacaklarım geleceğimin vicdani mapushanesi. Ömür boyu, ben kendime müebbet sürgünüm. Ben kendini kendinden mahrum bırakan bir kadınım. Sağ gözüm solundan habersiz, sol gözüm bir insana kör. Dilim yalan söyleyen kalpazan, zihnim doğruluk tüccarı. Yazdıklarım silinip gidecek mürekkep çocukları, anlamları beyninin kıvrımlarına yapılan kanserojen boyayla çizilmiş dövme. Nefes al, birazdan burası olacak sonum. Ben kendisini küllerinden doğuran bir kadınım. Çağ yangınlarını tırnaklarını parmaklarından sökerek yakan, saçlarını o ateşe atan, ısınmadım donuyorum diyerek bedenini ateşler içine atan gözü kara dumanım. Sustuklarım içimin kıyameti, konuştuklarım yaşamımın sorgu suallerinin cevabı. Ben bu cümleye noktayı koyan kadınım. Her nokta küçük harflerimin bitişi. Her başlangıcım küçük harflerimin katilinin vacip kılınışı.

Lisede havalı havalı üyesi olduğum bir grupla ortalıkta takılmam gerekirken neden üyesi olduğum grupla birlikte sayısız kere rezil olmuştum ki ben... Doruk denen çocuğun ve hep onun arkasında dolaşan ördek sürüsünün bizimle alıp veremediği şey neydi? Karar ver artık kimi daha çok sevdiğine... Kararsız olma sen üzme herkesi... Ah sen üzgün... Ah ben üzgün... O da üzgün yapma herkes de üzgün...

Kapak tasarım: @bitterQuen Ölmeyi bile beceremeyen bir kız... Bu aciz kıza deli gibi aşık olan bir genç... Ve yaşadığı şeylerin yükünü taşıyamayıp herşeyden uzak kalan bir erkek... Anıl yaşadığı şeylerin yükünü kaldıramayıp yurt dışına gitmiştir. En yakın arkadaşı Kaan arkadaşının bu sebepsiz gidişine anlam veremeyip babasının kaybının hüznünü içine atıp hayatına devam etmiştir. Ve bir gün intihar etmeye çalışan hayatının prensesini görüp onu kurtarmıştır. Fakat kızın prensi Kaan değil herkese karşı soğuk, acımasız ve merhametsiz olan Anıldır. Pinokyo #1 (23.08.2019) Pinokyo #1(05.09.2019) Pinokyo #1 ( 25.04.2020)

Dilsiz bir kızın kalbi tüm kötülükleri kendisine çekiyordu. Hiçbir kalp bu kadar değerli olmamıştır. Yeşil, Ötanazi Okulu'na sürgün edildiğinde o yıllarda henüz bir çocuktu. Öz babasının onu nasıl bir yere mahkûm ettiğini bile bilmiyordu. Ötanazi Okulu, Amerika Birleşik Devletleri'ne bağlı olan Alaska'da açılmış karanlık bir okuldu. Bildiğiniz tüm o okulları unutun çünkü Ötanazi Okulunda öğretmenler ders vermiyordu. Her biri kendi dalında uzman bilimcilerdi ve oradaki amaçları bir okul dolusu öğrencinin üzerinde deneyler yapmaktı. Öğrenciler ise sıradan öğrenciler değildi çünkü her biri idam cezası almış mahkûmlardı. Okul onları satın alarak kendi deneylerinde kullanan karanlık bir girdaptan farklı değildi. Bir kez içine girince çıkmak mümkün değildi. Yeşil tüm o tehlikeli mahkûmların içinde göğsünde değerli bir kalple yaşamak zorundaydı. Herkes onun kalbini isterken kurtların içine atılmış bir kuzudan farklı değildi. Kalbini isteyenlerden biri de öz babasıydı. Babasının onun kalbi için okula tehlikeli bir suikastçı göndermesiyle, belki de tüm ezberler bozulmaya başlamıştı. Avcı'da her zaman bu kadar acımasız değildi. Özellikle ateşten kızıl saçları olan ve bir katile gülümseyen hasta bir kadını tanıyana kadar. Şimdi karar verme sırası ondaydı. Avını öldürmeli mi, yoksa korumalı mı? Sayfalar üzerinde konuştuğu bu dilsiz kadınla tam olarak ne yapmalıydı? "Kadın kandan korkuyordu, adam ise kan kokuyordu. Şimdi sen söyle; böyle bir durumda kadın özleyebilir mi ölüm kokan bir adamı?" dedim. "Kadın aptaldı adam ise kadına kör. Şimdi sen cevap ver; her şeye, herkese ve özellikle küçük bir kadına kör olan bir adam bekleyebilir mi kadın tarafından özlenmeyi?" diyerek bana cevap verdi.

"Karanlıkta kalınca gözlerini sımsıkı yumardı çünkü kendi yarattığı karanlık, maruz kaldığı karanlıktan daha vicdanlı gelirdi." 21 Ağustos 2005. Saat 02.53 Sadece eğlenmek için beş arkadaş yola çıktılar. Fakat gecenin sonunda eve dört kişi döndüler. 17 Ağustos 2016 Sır perdesi yeterince kapalı kaldı. Birinin onu aralaması gerek.

"Gözlerime bak Ezgi..." Artık yaşlarım akıyor muydu bilmiyorum. Sadece tek gördüğüm; karanlık. Islak ve sıcak bir karanlık... İnsana yapışan ve daraltan bir karanlık. Ucu bucağı olmayan... "Hayır, Yavuz. Yüzleştiğim gerçekler bir kâbus ve benim yüzleşecek gücüm kalmadı." Sol tarafıma düşen saç, sıcak parmakları tarafından kulağımın arkasına yerleşirken bu sefer sesini daha da yakında hissettim. "Ben senin kâbusun kadar gerçeğim Ezgi." ## Ablasının öldürülmesiyle sarsılan Tıp öğrencisi bir kadın...Ardından gelen ölümlerle bilmeden şüphelerinin esiri olur. Bir yandan gizli aşkını sürdürürken, bir yandan çıkmaza sürüklenen cinayetleri Özel Dedektif Yavuz'la çözebilecek mi? Yoksa içindeki şüphelere esir mi olacak? Kan ve vahşet içerir.(+18) 🏷 Şair #1(12.09.22) Yetişkin #1 (24.07.22)

"ÇIĞIR AÇANLAR Kategorisi - The Wattys 2016 Ödülü Sahibi" Mutluluk yoktu, sevinç yoktu, heyecan yoktu, korku yoktu, üzüntü yoktu, acı yoktu, hiçbir şey yoktu. Sadece saatin her geçen saniye vücuduma bıçak gibi saplanan akrep ve yelkovanı vardı. Bu saat sonsuzdu, sonsuzluktu. Ben sonsuzdum, sonsuzluktum. Eğer bu bir infazsa; zaman cellâttı, bense mahkum. Yayın tarihi: 20.12.2014 Bitiş tarihi: 17.09.2016 Tüm telif hakları saklıdır. Hiçbir şekilde kopyalanamaz ya da paylaşılamaz aksi takdirde gerekli yasal işlemler başlatılacaktır.