Almanya'ya gitmemle hayatımın degismesi, neredeyse ayni anda oldu. Yeni okuluma alısmak bir yana bir de evde beni bekleyen bir cocuk vardi. KUZENİM!

Ona kim katlanabilirdi ki? Egoist, üşengeç, sinir bozucu... Salak salak huyları vardı. Çayına dokuz şeker atardı ama baklavayı çok tatlı bulduğundan sevmezdi pek. Hikâyeler uydururdu kafasından ama sonları hep eksik biterdi. Hadi bir şeyler yapalım derdim, sevişelim isterdi. Aptal aşıklardan hiç haz etmezdi, fakat bana sarılmadan da uyuyamazdı. Hiç izlemese bile o televizyon hep açık olurdu. --- Onunla yaşamak isterdim, onunla yaşlanmak. Bunu ona da söylerdim. Dudağının kenarıyla gülümseyip yine aynı şeyi tekrarlardı; Bana benimle yaşamak isteyen değil, benimle aynı anda intihar etmek isteyen biri lazım.. Beni ölümüne sevmeyecek, ölümü benimle sevecek... --- Bilmezdi, ben ölümü bile severdim onun için.

Tüm seçenekler aynı yere çıkıyorsa ve siz seçeneklerde kaybolup bir sonuca ulaşamıyorsanız Emir ve Beste'yi çok seveceksiniz.

"Önümde dursan ve bana baksan; içimdeki acılar hakkında ne bilebilirsin ki; ben seninkiler hakkında ne bilebilirim ki? Ve ayaklarına kapanıp ağlasam ve anlatsam; sana cehennemin sıcak ve korkunç olduğunu anlatsalar; benim hakkımda cehenneme ilişkin bildiklerinden daha fazla bilecek misin? Bu yüzden bile biz insanlar cehennemin kapısının önündeymişiz gibi birbirimizin karşısında o kadar saygılı, o kadar düşünceli, o kadar sevgiyle durmamız gerek." -Franz Kafka

Rüya sıradan,kendi halinde bir genç kız ancak 5 tane manken olabilecek kadar yakışıklı çocukla yakın arkadaş. Hepsi Rüya'yı doğal ve eğlenceli olduğu için kendine yakın buluyor. Ancak Rüya artık Erkek Fatma diye anılmaktan bıktı,yakın bir arkadaşı olan Ediz'in kalbini çalmak için kız gibi kızlardan olmak istiyor. Ama bu durumda ona kim kız olmasını öğretecek? Not: Küfür içerir.