"Dünya büyük çok küçük ellerim. Seni tutmaya bile yetmiyor."

Şehit düşenlerin anıları, hala karanlık bir gölge gibi onu takip ediyordu. Sancak'ın gidişi, tam bir yıldır içini kemiriyordu. Onun gülüşü, cesareti ve liderliği kaybolmuştu. Ama geriye kalan, yıllarca süren eğitimler, zorlu gece nöbetleri, uzun yolculuklar ve her türlü tehlikeyle yüzleşmekti. Askerleri, her biri başka bir hikayenin parçasıydı, ama şimdi sadece adı kalmıştı. Gerçekten, öldüklerinde onları ne kadar çok sevdiğini ve aslında onların sonsuza dek yanında olmalarını istediğini fark etti.