Hadi biraz özlem giderelim. Mucize Doktor dizisindeki Ali ve Nazlı karakterleri için yazılmış, bölümleri birbirinden tamamen bağımsız olan kurgudur.

Zorluklarla mücadele eden bir genç kızın her şeyden önce kardeşlerini düşünmesini ve anne-babasını çok acı bir şekilde kaybetmesi. Hayatta yaşadığı acıdan sonra erkeklerden korkan biri olmuitur. Öbür taraftan Çok zengin bir iş adamının oğlu çok çapkın ve Ailesinden uzak durmak için nerdeyse hiç eve bile gelmez. Ama hayatına giren kadın sayesinde bütün dengeleri değişecek.

49 ve 50. bölüm başlangıç bazı yerleri hayal

Ali vefa Erinç ERİNÇ HOLDİNGİN CEO'sudur Nazlı Gülengül ise iş arayan genç bir kızdır bakalım kader bu iki gencin hayatını nasıl birbirine bağlayacak...

"Beni buradan çıkar, senden bir tek bunu istiyorum." "Bende bir tek bunu yapamam, üzgünüm."

Savaş: Barış, başka ihtimal yok. Barış: Aslında... Bir ihtimal daha var.

Savaş ve Barış "Türkiye'nin En Zenginleri" olarak bilinirler. Sonradan tanıdığı kardeşleri Cemre, aileye ayak uydurmakta biraz zorlanmış olsada eskisi kadar yabancılık çekmiyordur. Yaşadıkları bazı problemler sebebiyle son zamanlarda gündemden düşmezken babaları Zahit'in attığı gol ile aile darmadağın olur. Anneleri Tomris'in söylediği son söz herkesin hayatını değiştirecek boyuttadır. Savaş ve Barış'ın bir kardeşi daha vardır. Kim olduğunu, ne olduğunu bilmiyorlardır. Hayatlarını karartan yastan sonra ikiz kardeşler diğer kardeşini bulmak için çaba göstereceklerdir. Bir dördüncü kardeşlerini bulabilecekler midir? Yoksa yarı yolda pes edip üç kardeş beraber yaşamaya devam mı edeceklerdir?

BarHay

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

"Kendinden başka hiçkimseye asla güvenme." Güvendim. Ben,kendim hariç herkese güvendim bu hayatta. Ama sonunda elime geçen tek şey hayalkırıklığı,kalp yarasıydı.