0534*******: Bak şimdi 0534*******: Şöyle hayal et 0534*******: Şimdi sen bir Türk obasının beyinin küçük kızısın 0534*******: Bende o Türk obasının alp başıyım 0534*******: Sen ama şuan olduğu gibi beni görmemezlik yapmıyorsun 0534*******: Beni görebilmek için her gün talim yaptığım saatlerde sende halı dokumalara yardım ediyor bir yandan da beni izliyorsun (Görüldü) Meryem: Pardon? 0534*******: Hemen gördün ama sen yaa, ben daha hayali tamamlamamıştım :"( 0534*******: Neyse ben devam edeyim yinede 0534*******: Hah işte hayal ettin mi? (Görüldü) Meryem: Kimsiniz? (Görüldü) 0534*******: Dedim ya Alp başıyım işte! (Görüldü) (Bu kişiyi engellediniz) °° Benzerlerine kıyasla komutana karşı anonim olunduğu bir hikâye değil, komutanın bir anonim olduğu hikâyedir. İlk yayım tarihi : 20 Nisan 2021

Tepeden ayrılarak evin yolunu tutan Maşita marketten kendisine içecek aldıktan sonra içerek evine yürüyordu. Yukarıdan aşağıdan uçuşan arabalar ve taktıkları gözlük telefonlarla tam göremedikleri için önüne düşüp duran insanlardan dolayı uzun bir zaman sonra evine ulaşan Maşita kapıdan içeri girer girmez rahat bir nefes almıştı. Kesinlikle bu şehir ona göre değildi ama diğer şehirler buradan da beterdi. Haline şükrederek yatağına geçecekken duvarda birbirini işaret eden çizgilerle labirent gibi duran panonun yansımasına takıldı gözleri. İki yıl önce şahit olduğu telefon görüşmesiyle ilgili elde ettiği tüm bilgiler gözünün önündeydi ve birbiriyle bağlantılı olduğunu düşündüğü bilgiler oklarla birbirini gösteriyordu. Derin bir nefes çekti içine Maşita. İki yıldır hergün telefon görüşmelerini dinliyordu ama o günden sonra bir daha hiç bir önemli bilgiye ulaşamamıştı. Hatta onu geç bir daha paralel evren lafını bile duymamıştı onlardan. Sanki o gün duyduğu konuşma beyninin ona oyunuymuş gibi somut bir ipucu bulamıyordu Maşita. Gerçekliğini sorgulatacak derecede bir konuydu resmen. Birkaç hasırtı sesinden sonra duyduğu "Alo!" sesini yine günlük şeyler diye düşünerek umursamayıp yatağına yürüyen Maşita'nın adımları duyduğu cümleyle adeta yere çakıldı. "Hangimiz Gerçek Ben? filmi yayında patron. Herkes fevkalade bir gösteri gibi ekranlara yapışacak sonrada öyle bir dünya görmek isteyecekler ve böylelikle kamera arkasında sergilenen yeni dünya için ayakta uyuyacaklar." insanın kahkahası bile kötülük saçar mı?Saçıyormuş. Onların dinlendiklerinden habersiz attıkları kahkahalarla yüzünü buruşturan Maşita. Eliyle dijital panosunu yaklaştırarak yeni bir sayfa açtı. Bu konuşmadan iki yıla değer bilgiler elde edeceği kesindi. Herşey daha yeni başlıyordu. °° İlk yayın tarihi : 16 Ocak 2021

Çehresine yayılmayacak kadar kısa bir gülümseyle güldü genç adam, "Böyle anlaşılmaz konuştuğuna göre sende benim gibi aklı bulanık olanlardan mısın ihtiyar?" "Aklı bulanık olanlardan mıyım bilmem amma kaybolanlar yolunda olduğum doğru." karşısındaki yabancının sözleriyle etrafında bakınarak döndü genç adam, "Gecenin bu vakti burada nasıl yolunu kaybettin amca sen?" Bilmiş gülümsemesi yüzüne yayılırken alçakça konuştu ihtiyar adam, "İnsan.." dedi fısıltıyla "..sadece maddede mi kaybolur? Birkaç sokak karıştırmakla mı doğru yol kaybedilir ? Yoksa yanlış yolu aslında doğru sanmakla mı yol kaybedilir?" "Birbirine girmiş düşüncelerimi iyice içiçe geçirir, çözülmez düğüm atarsın bey amca!" dedi genç oğlan hızlı bir serzenişle. "Ne dersin hiç bir şey anlamam söylediklerinden." "Vakti gele.." dedi ihtiyar, genç adam yabancının dibine kadar ne ara geldiğini düşünürken. "Hele bir vakti gele.." dedi eliyle genç oğlanın göğüs kafesini bir kaç kez patpatlarken. Bir yandansa yavaşça fısıldadı, "..her şeyi anlarsın." İhtiyar adamın fısıltısıyla gözleri kendiliğinden yumulan genç adam göğüs kafesinden içeri güçlü bir kuvvetin akın ettiğini düşünürken hızla gözlerini açtı. Karşısında hiç kimsenin olmadığını kanıtlayan boşluk, ona gözlerini hızla açıp açmadığını sorgulatıyordu. Etrafını kolaçan etti ama kimseyi göremedi. sonra dakikalardır ucunda durduğu uçurum kenarını fark etti.. dalgınlıktan neredeyse boşluğa kaymak üzere olan ayağını hızla kendine çekti. Sanki az önce o boşluğa düşmek istediğini unutmuş gibi söylendi, "Tövbe estağfurullah.. âlemde niçe deliler var ya Rabbi. Bir de gelir başka yer yokmuş gibi beni bulur." °° İlk yayın tarihi : 23 Nisan 2021

Zeynep Kızılelma'nın hikâyesini okuduktan sonra bambaşka biri olmuştum sanki..Önceleri hiç yerinde durmayan yaramaz bir kızdım. Belki Zeynep gibi karadut olmadan önce büyük yanlışlarım olmadı ama yinede ele avuca sığmayan, ailemin küçük kızıydım, bir de benden büyük ablam vardı. Ablam dört beş yıldır evli olduğu için artık ailemin tek kızı gibiydim taki benim minnoşum, küçük yeğenim "Ayla" doğana kadar.. Haa pardon kendimi tanıtmayı unuttum. Ben kim miyim? Ben "Süreyya Sönmez" Tanıştığımıza memnun oldum. °° İlk yayın tarihi : 23 Kasım 2020

Firdevs: Aşk şarabı içersem orucum bozulur mu hocam Firdevs: Şimdi siz ne şarabı kızım tövbe tövbe diyebilirsiniz ama merak etmeyin Firdevs: Bu bildiğimiz şarap değil hocam Firdevs: Bu Firdevs: Sevdadan aklını kaybetmek °° İlk yayın tarihi:

"Kaya gibisin Feride yıkılmıyorsun, aşılmıyorsun, geçilmiyorsun. Öyle kalıyorsun elimde, karşımda, bir devrime karşı koyan ben sana karşı hiç bir şey yapamıyorum. Benim aklımı almış, gönlümde yuva kurmuş senden de kendi dayatmaları için benden dedemi almış yetmemiş inancımı da almak isteyen bu devirden de davacıyım Feride. Bugünden sonra ben, tüm herşeyimle sadece davalı bir yüreğim." ~1950liler.. eski zamanların hikayesi °° İlk yayın tarihi: