Gözleri canlı gibiydi. Belki de canlıydı. Tahtadan küçük ellerini baygın yatan kızın üstüne koymuş sanki ruhunu emiyordu. Etrafındaki onlarca bebek de bu katliamdan faydalanıyordu. Küçük bir şeytan ordusu...

"Hayaletlere inanmam. Onlar küçük çocukları korkutmak için uydurulmuş şeyler. Ama ifritlere inanırım. Onlar canınızı yakabilir. Bir tanesi... canımı yaktı." Deniz'in yeni aldığı günlüğü yaşadığı kâbusların tanığı olacaktı. Hayallerini, üzüntülerini ve aşkını yazmayı düşünen genç kız, travmatik üvey babanın ve ona musallat olan ifritin hayatını kararttığı bir trajediyi yazmak zorunda kaldı.

O küçük şeyler peş peşe içeri girip yatağımın etrafını çevirdiler. Sonra 'Gölge' geldi. Homurtusu içimi titretiyordu. Diğerlerinden çok farklıydı. Ama o korkunç iki kırmızı göze kilitlendiğimden tarif edemiyorum. Sonunda o küçük korkunç kız geldi. Allah'ım bu bir rüya olsun.

"Şeytan yalancıdır. Bizim aklımızı karıştırmak için yalan söyler; bize saldırmak içinse yalanları gerçekle karıştırır. Saldırısı psikolojiktir ama güçlüdür. O yüzden onu asla, ama asla dinleme."

*Tamamlandı* "Sence bizden bir cacık olur mu?" dediğimde önce bana öylece baktı, sonra kahkahalarla gülmeye başladı. Öyle ki boynumdaki kolunu çekip dizlerine dayadı ve katıla katıla gülmeye devam etti. "Lan ne gülüyorsun?" diye sinirle sordum. Teyzeler pencereye çıktı ve gözleri hemen bizi buldu. "Sussana lan, Allahın belası domuz!" dedim dişlerimin arasından. "Esra, kızım hayırdır?" dedi FBI teyze. Hayrı mı kaldı be FBI teyze? Aldık başımıza belayı işte. Ama seni kırmayayım. Hayırlı uğurlu olsun! "Yok Selma Teyze!" dedim gülümsemeye çalışarak. "Arkadaşı kızın biri taciz etti arka sokakta da, kriz geçiriyor şu an." Azman aniden gülmeyi kesti ve kaşları çatıldı. "Vay vah!" dedi diğer pencereden MİT teyze. "Su getireyim mi Akın evladım?" Azman'ın gözleri ona döndü. "Yok sağol Makbule Teyze. Alıştım artık..." dedi ve gözleriyle beni işaret etti. "Bu kızın tacizlerine." Rezillik yükleniyor...%94 Kapak Tasarımı: Gölgehayaller © Tüm Hakları Saklıdır.

FanficsTR Purgatory Kazananı... °°° "Seni Purgatory'ye göndermeyeceğim. Unut bunu!" "Tek şansımız bu Dean, sen de biliyorsun! Şeytanlara güvenmediğimizi kendin söyledin ama buradan çıkış yolumuz da onlar gibi görünüyor." "Umurumda değil." İşaret parmağını tehditkârca iblise doğrulttu. "Sen umurumda değilsin. Purgatory'de barbekü partisi yapan cambion sevgilin umurumda değil. Bu boktan evren umurumda değil." Şeytan boynunu hafifçe yana yatırdığında gözlerindeki alev sanki harlandı. "Sen umurumda değilsin," dedi şeytan. "Şeytan kanı içen kardeşin umurumda değil. Hatta melek arkadaşın da umurumda değil." Sonra tıpkı Dean'ın yaptığı gibi işaret parmağını ona doğrulttu. "Dikkat et Dean Winchester! Burası senin dünyan değil ve bu dünyada benim kurallarım geçerli. Şunu da unutma! Şu andan itibaren ben size değil, siz bana muhtaçsınız!" °°° Wattpad FanficsTr hesabının yarışması üzerine yazılmış kısa hikayedir.

- Toplasak bir adam etmezdik o yüzden biz de çarptık. Kemerlerinizi sıkı bağlayın, gülmekten yere düşebilirsiniz... - 4 uzaylı... Bu hikayede üzüntü de var elbet, ama üzüntüye karşı yapılan panzehire sahibiz... Tebessüm ve sıkıca bir dostluk... Her şeye rağmen gülüp güçlü duran bu dört genç kızın hayatını izleyip mutlu olmaya ve her şeye rağmen nasıl gülünebildiğini öğrenmeye hazır mısınız? Biz çoktan hazırız, e daha ne bekliyorsun? Sende gel katıl ailemize... Başlangıç 24.02.18 Bitiş 15.08.2018

Dip Not: Yaşanmış Gerçek Bir Olaydan Alıntıdır.

☆YALNIZCA İLK 5 BÖLÜM BURADADIR İNTERAKTİF HİKAYE MODU İLE HİTREADS UYGULAMASINDA OKUYABİLİRSİNİZ☆ Bir yıldız kaydığında hep tek dilek dilerdim... 'Uzaylı istilası istiyorum.' Ve bir uzaylı gelip tüm kalbimi istila etti. O bir uzaylıydı... Ben ise artık Uzay'lıydım. ⭐⭐⭐ "Ya Sedef niye bana inanmıyorsun? Yıldız kaydı diyorum, dilek diledim diyorum. Sonra hop biri bir uzaylıyı paketleyip kapıya bıraktı diyorum." Sedef ayağa kalkıp, "Kafayı iyice sıyırdın diyorum," dedi dişlerinin arasından. "Madem sen anlatmıyorsun, ben de gidip Tuna'yı ararım." Elindeki siyah yumurtayı avuçlarıma bırakıp hızla eve yöneldi. Bense peşinden koşturmaya başladım. "Sedef vallahi doğru söylüyorum ya!" Tepki vermeden evin önüne doğru yürümeye devam etti. Bense hala onu doğruyu söylediğime ikna etmeye çalışıyordum. Birden küfredip durunca sırtına tosladım. Ne olduğunu görmek için başımı yana eğimlemiştim ki Sedef hızla dönüp gözlerimi kapattı. "Ne yapıyorsun ya?" diye inledim. Elini çekmeye çalıştım ama izin vermedi. "Sakın bakma!" "Niye ki?" "Senin uzaylı dirilmiş kapıda bize bakıyor." "Hadi ya!" dedim haddinden fazla bir sevinçle. "Çeksene elini, ben de bakacağım." "Bakma dedim Asel. Adam..." "Uzaylı!" diye düzelttim. "Tamam, uzaylı..." "Uzaylı?" "ÇIPLAK!" diye bağırdı. © Tüm Hakları Saklıdır.

Türkiye'de yaşanmış gerçek uzun CİN hikayeleri...