Başıma geleceklerden habersiz uyandığım bir sabahtı... Güneş hep aynı doğuyor ama batarken yaşadıklarımız aynı değil. İşte bu hikaye o anlarda yaşadığım büyük macerayı konu alıyor.

Daha dün geceye kadar bana sarılıp, beni sevdiğini söyleyen sevgilimin kollarında uyurken şu anda gecenin bir köründe, sokağın ortasında, kıçımın altındaki yırtık bavulla kala kalmıştım. Ağlıyor ve kendimi özgür hissediyordum. Tamam, kesin içimde yatan bir mazoşist vardı benim. Ben içimdeki sesle tartışıp dururken, önümde duran arabadan gelen o gür ses, küçük dilimi yutmama sebep olmak üzereydi... ''Şişt! Güzelim bir saati kaç para? '' Lanet olsun işte şimdi sıçmıştım...