"Daha şimdiden yeşillerinden yaş akıtmışım." Hale, dudaklarını sıkıca birbirine bastırdığında onda tuttuğu gözlerini çekip bir an etrafında dolaştırdı ve yeniden baktığında az önce göz bebeklerinden geçen o hissi sakladı Cihan. "Hikayemi duydun." dedi, pürüzlü bir sesle. Kambur gibi duran sırtını dikleştirdi. "Sekiz yıl önceki o adam olmadığımı da gördün." Söyledikleriye titrek bir nefes verdi ikisi de. "Git Hale." Hale'nin tam göğsünün ortasında derin bir sızı meydana geldi. "İnsanlar susmayacak. Konuştukça seni yaralayacaklar. Sonra kaçmaktansa şimdi kaç, git Hale." Kara gözlerini son bir kez daha onun yeşil gözleriyle buluşturdu. Bu defa saklamayamadı hislerini. Silik bir şefkate sarılmış bir hüzün vardı. Yine de son sözleri, bakışlarında taşıdığından çok uzak, buz gibiydi. "Bu evlilikten vazgeç, git."

Çığrından çıkmış olan kalbim yıllar önce verdiği yemini bozmayacaktı. Dilim esiri olduğum sevdaya ömür boyu susacak, yüreğim ise adını çığlık çığlığa bağıracaktı. Kavuşmak imkansız biliyorum. İstesem de olmaz senden bana yâr, Bu kalp senin uğruna mahşere kadar yanar...

Hikaye yetişkinlere yöneliktir, 18+ sahneler vardır. Çocuklara uygun değildir! Köy yerinde geçen bir aşk hikayesi.. Gayret etmeden aşk olur mu? Yada zorla aşk olur mu? Doğru cevabı elbette bulabilirsin, peki uğruna nelerden vazgeçmeye hazırsın?

Evliliğinin gittikçe daha da kötüleştiğini fark eden Açelya, bir blog sayfasında denk geldiği 21 tavsiyeyi denemeye karar verir. : kitap kapağı için @wranaly 'e çok teşekkür ederim.<3 :

Farklı bir köyde yaşayan bir kıza aşık olan Asaf'ı öğrenen köylü kıza iftira atarken kızını bu durumdan kurtarmak isteyen babası kardeşinin oğlu ile evlendirir. İki yıl boyunca kimseyle konuşmayıp kendini insanlardan uzak tutan Asaf'ı babası evlendirmek için güzelliği köyün diline dolanmış Elif'i ister ancak bazı defterler tam kapatılmadıkça yenilerinin açılması zordur. Beş yıl evli kalan Asaf ve Elif başarabilecek mi yoksa hayatlarına ayrı mı devam edecek bunu ise geçen zaman belirleyecek. Yetişkin içerik içerir. Cinsel içerikli sahne fazladır bilginize.

Bu hikaye 4 Ocak 2017 yılında yayınlanmaya başlamış olup 4 Temmuz 2017 yılında nihayete ermiştir. Çeşitli sebeplerden dolayı kaldırılsa da yazarın yazma serüvenindeki değişimi göstermek, dm kutusuna dolan Allı Gelin ısrarları ve okuyucu hatırına yazarın saygısını fark ettirmek için yeniden yayına sunulmuştur. Hikayedeki cringe ve saçma olan her şeyi eleştirmek, goygoy yapmak serbest; gereksiz duyar kasmak,yazara hakaret etmek engel sebebidir. Keyifli Okumalar...

Dediğiyle bir lahza beklemeden defterini alarak gitmişti bey oğlu. Ardında dolu dolu olmuş gök gözler bıraktığını bilmeden öylece gitmişti. Genç kız ise bastırmıştı güceniklikle titreyen kiraz dudaklarını birbirine. Boğazından sesli bir yutkunuş geçerken masaya bırakmak yerine daha sıkı sarınmıştı sepetinin sapına. O marabalara yapmamıştı ki bu lokumları. Aşlıkta kalan son malzemeleri tanımadığı etmediği marabalar karın doyursun diye harcamamıştı. Lakin yoktu. Onun bu işten caymaya hiç mi hiç niyeti yoktu. Bugün değilse yarın, yarın değilse öbürsü gün olacaktı istediği. İnce parmağını kaldırıp gözyaşlarını durdurmak ister gibi bastırmıştı gözpınarına. Ve içine kesik bir soluk çekip geldiği yola dönerken titrek bir solukla mırıldanmıştı. -Şu göynümü eze eze un ufak etsen de caymayacam Yıldırım Bey! Yüreğimi yerinden söküp yerde sürüsen de caymayacam! Emmingile gelin, konağına hanım olmazsam bana da Asya kız demesinler!'

Seha Bey bir ayağını öne atıp ona dengesini vererek şöyle bir durdu. Leyla'yı kısacık üstün körü süzdü. Rahatsız eden bir bakış değildi ama olmasa da olurdu yani. Leyla neler oluyor diye düşünüyordu. "Küçüksün." dedi adam, burnunu çekti. "Gözüm de tutmadı pek seni. Biraz büyü. Bakalım hale yola gelecek misin..." Leyla'nın gülümsemesi soldukça soluyordu. Gözü tutmamıştı madem gelin odasına ne diye sokmuştu bu herif onu? Hale yola gelmek ne demekti? Ah bir eski Leyla olabilseydi ona hali de yolu da gösterirdi ama kaç gündür yaşadıkları onu bitap düşürdüğünden karşılık vermek için laf gelmiyordu aklına. "Eğer aynı yastığa baş koyasım gelirse, haberin olur. Sana söylerim." dedi adam. Leyla'nın gülüşü tamamen düştü bu sefer. Ne ince düşünceli adam! Ya habersiz gelse ne olurdu?! "Ama ben bunu yapmazsam eğer, sen aşkımdan ölsen bile bana gelmeyeceksin." ••• -Yaş farkı içerir- ~hikâyemiz 1989 yılında başlamaktadır~

1970'lerden geliyoruz. * "Hava kararacak birazdan. Düş hadi önüme." Karaca şapşal şapşal yüzüne bakarken suratını da asamadı. İçi yanıyordu ama ona hep gülmeliydi sanki. Öyle de yaptı. Dudakları hafifçe kıvrıldığında Karaca da istemsizce gülümsedi. Takıldı Demir'in peşine. Yan yana yürümeye başladılar havuza kadar. "Islanmış buralar, tutun hele düşme." "Biri görür yanlış anlar Demir a-" Demir'in hızla ona dönen gözleriyle lafını yuttu. "Birlikte düşeriz o vakit." Karaca'nın gece kadar koyu gözlerine baktıkça yutulduğunu hissediyordu Demir. "Düşersem, yanı başına düşeyim Karaca. Sen düşer isen eğer, izin vermem canının yanmasına." Aslında Demir yüreğinden büyük bir itiraf gerçekleştirmişti. İkisi için de bir devrim anı olan şu zaman yüreklerini bir kırlangıca çevirmişti. Çırpınıp dururdu göğüs kafeslerinde. Demir Karaca'dan bir adım beklerken bedeni buz kesmişti. Karaca ise olayın şaşkınlığını daha atamamış, Demir'in ne derece ciddi olduğuna karar vermeden en büyük adımı atmaktan çekinmişti. Ben de seni tutarım, düşersek birlikte düşeriz, ömür boyu el ele oluruz diyememişti. Diyememişti ama Demir'in üzerindeki eski gömleğin eteğine tutundu. Avuçlarının arasında sıkıştırdı. Demir'in elini tutarmış gibi...

Çok sevdiği kocasının ölümüyle genç yaşında dul kalan Süreyya, üç yaşındaki oğlu Turgut ve karnındaki bebeği ile zor bir yaşama doğru sürüklenir. Yaşadığı mahalle baskısı, para kazanmanın zorluğu ve oğlu Turgut'un bir baba figürüne ihtiyacı olduğunu fark etmesiyle genç kadın, Alihan Sönmez adında bir adamla evlenmeye karar verir. Fakat Alihan Sönmez, göründüğü kadar masum bir adam değildir. (1998/Erzurum) *** "Ben senin karınım, günlerce seviştiğin, koynunda sevdiğin, öpüp kokladığın karın! Eşin!" diye bağırdı Süreyya. "Evet, ben sana eş oldum. Karın oldum. Sana her şeyimi verdim, seni sevmek için her Allah'ın gecesi yalvar yakar dua ettim- yalnızca senin için. Meğer kocam bildiğim adam sen değilmişsin.. meğer ben hiç var olmayan biriyle evliymişim, Alihan Sönmez ile! Sen onu tanıyor musun Türkeş? Çünkü ben tanıyamamışım, onun ardındaki karanlığı bilememişim." Alihan dolan gözlerini saklamak ister gibi başını eğdi, yutkunamıyordu bile. "Yapma, böyle söyleme." dedi kupkuru olmuş dudaklarıyla. "Seni seviyorum, sen benim eşimsin, benimsin. İlk günden beri hep böyleydi." diye söyledi adam ikna etmek ister gibi. Süreyya'nın dudaklarında ise acı bir tebessüm belirdi. "Kalbimde dolaşmadan benim diyemezsin bana." diye fısıldadı zorlukla. "Yalan söyleme artık, sen beni hiç sevmedin. Ama ben, ikinci kez ihanet dolu bir aşka yenildim. Sana yenildim." *** İnce Buzun Üstü (Yetişkin içerik! şiddet, argo) Süreyya/Alihan