*Tamamlandı* "Sence bizden bir cacık olur mu?" dediğimde önce bana öylece baktı, sonra kahkahalarla gülmeye başladı. Öyle ki boynumdaki kolunu çekip dizlerine dayadı ve katıla katıla gülmeye devam etti. "Lan ne gülüyorsun?" diye sinirle sordum. Teyzeler pencereye çıktı ve gözleri hemen bizi buldu. "Sussana lan, Allahın belası domuz!" dedim dişlerimin arasından. "Esra, kızım hayırdır?" dedi FBI teyze. Hayrı mı kaldı be FBI teyze? Aldık başımıza belayı işte. Ama seni kırmayayım. Hayırlı uğurlu olsun! "Yok Selma Teyze!" dedim gülümsemeye çalışarak. "Arkadaşı kızın biri taciz etti arka sokakta da, kriz geçiriyor şu an." Azman aniden gülmeyi kesti ve kaşları çatıldı. "Vay vah!" dedi diğer pencereden MİT teyze. "Su getireyim mi Akın evladım?" Azman'ın gözleri ona döndü. "Yok sağol Makbule Teyze. Alıştım artık..." dedi ve gözleriyle beni işaret etti. "Bu kızın tacizlerine." Rezillik yükleniyor...%94 Kapak Tasarımı: Gölgehayaller © Tüm Hakları Saklıdır.

Çağla ve Ebru, izledikleri filmlerin ve okudukları kitapların etkisinde, kurt adam bulma umuduyla kendi ülkelerinden çok uzaklara giden, iki Türk kızı. Asla saf olmayan, başrollerdeki o aptal kızlara her seferinde acımasızca söven bu kızlar, kendi aşk hayatlarında onlar kadar saf olmamaya yeminliler. Şuan ise tek bir hedefleri var: Birer kurt adam bulup mühürlenmek. Çok ülke gezdiler, birçok kez de kurt adamları bulduklarını sandılar fakat her seferinde yanıldılar. Artık yalnızca son bir durak kaldı: Fejian. Çağla ve Ebru, aynı sürüdeki iki kurt adamı kendilerine mühürlemeyi düşünürken kader, iki düşman sürünün alfalarını onlara mühürledi. Alfalar arasındaki büyük düşmanlık, bu iki arkadaşa sıçrayacak mıydı? Her şey istedikleri gibi mi gidecekti, yoksa her şey tepetaklak mı olacaktı? 🐺 "Canım Allah'ım şuan bir rüyada mıyım, yoksa gerçekten de bir kurt adama horon tepmesini mi öğretiyorum, Yarabbim?" Diye Türkçe konuşmamla bana tuhaf tuhaf bakan Chris'e onların dilinde, "salla hadi, omuzlarını titret biraz da," diyerek komut verdim ve Ebru'ya dönerek gurur dolu bir bakış attım. Bu bakışın anlamı şuydu; ben ve Ebru kuru fasulyeyle pilav, lahmacunla ayran, iskenderle yoğurt, çiğköfteyle marul, karpuzla çekirdeği gibi uyumlu ve yan yana geldiklerinde dünyayı değiştirecek kadar tehlikeli bir çifttik. Bizden var ya her şey beklenirdi, her şey! 🐺 UYARI: 'Pabucumun Mühürü' isimli ilk ve tek kurgudur. ~15.03.21~

"Yavaş lan! Tır bile daha naziktir eminim." Diyince kız, Ayça hemen atladı; "Özür dileyeceğine üste mi çıkıyorsun birde?! nıç nıç zamane gençleri işte!" Diye isyan edince güldüm. "Sende zamane gencisin ama aramızda sınıf farkı var hayatım." Diyince, Ayça sinirden köpürdü. "Ulan ben şimdi senin bip!" Demesi ile üstüne atladı. Bir an neye uğradığımı şaşırsam da hemen toparlanıp ayırmaya çalıştım. Ama Ayça, kızın saç köklerinden tutmuş inatla çekiyordu. 'Yer misin yemez misin' Bana kalsa sabaha kadar izlerdim ama arkadaşım söz konusuydu. "Heheytt be! Wonder Woman Ayça'm!!" Diyen iç sesimi susturdum. Yiğit ve Kerem'e döndüğümde kahkahalar eşliğinde sahnede ayı oynarmışcasına onları izleyen bakışları bana döndü ve hemen sustular. Yardım etmeleri icin yardım istedim ve hemen el attılar. Çok şükür. "Kızım sende neymişsin be!" Diyen Yiğit'e, Ayça cevabını verdi. "Senide benzetmeden kapa çeneni!" Yiğit hemen eliyle ağzına hayali fermuar çekip ellerini teslim oluşcasına kaldırdı. "Bütün kızlar aynısınız!" Deyip olmayan uzun saçlarını savuran Kerem'e ; "Lip gloosun hangi marka?" Diye soran Ayça'ya güldüm.

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

Ben Gül Rosealine. Mükemmel bir hayata, mükemmel bir işe, mükemmel dostlara ve mükemmel bir aileye sahiptim. Ta ki, en yakın arkadaşım Neşe Sandra ile çıktığımız kamp yolculuğunda arabamın bagajında bir ceset bulana ve o cesetin Vampir Kral olduğunu öğrenip zindana atılana kadar. 💋 "Fakat bilmediğiniz bir şey var Kral Hector," dedim sert sesimle. Nefret dolu bakışları adeta harlandı, "Büyücü olman dışında mı?" diye sordu tehlikeli bir tonla. Onu onayladım, "Büyücü olmam dışında." Şuan kellemin alınacağı alanda, binlerce vampirin önünde Kral'a kafa tuttuğum doğruydu. Yaptıklarımdan pişman değilim ha, aklım hala yapmadıklarımda... Haddi bakayımm! Kral Hector sahte bir merakla, "Neymiş o?" diye sordu. Güç almak istercesine yanımdaki Neşe'ye baktım. Siyah gözleri, gri gözlerime adeta cesaret ışınlarken yutkundum. Omuzlarımı dikleştirdim ve, "Ben sandığınızın aksine sıradan birisi değil, soylu bir prensesim!" dedim. İki saniyelik oluşan sessizliği bizi izleyen insanların kahkahaları bozdu. Bana inanmamışlardı! Oğlum ayıp değil mi lan? Onları umursamayarak bakışlarımı Kral Hector'da sabitledim. "Sana iki seçenek sunuyorum Hector," diyerek ona duyduğum saygıyı ortadan kaldırdım. "İki haftan var. Ya beni ve arkadaşımı serbest bırakırsın, abinin katilini beraber buluruz. Ya da bizi tam şuan öldürürsün ve benim gazabımdan kurtulursun. Geriye ise sadece annem Kitsune Kraliçesi Çağla ile babam Kurt Kralı Boris Garcia'nın gazabı kalır," dememle tüm salon sessizleşti. Öyle ki Kral Hector'un yakışıklı yüzü bile adeta dumura uğradı. Devam ettim, "Fakat onların gazabından kurtulabilir misin? İşte onu hiç sanmıyorum!" 💋 'PABUÇ' serisinin ikinci kitabıdır. İlk kitabı okumadan başlamanızı tavsiye etmem.

(TAMAMLANDI) Yıkılan bir dünya... Ve vampirlerin hüküm sürdüğü bir yeraltı ülkesi... Sepulcrum... Kurt adamların işgalleri başlamışken artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. İki vampir savaşçı büyük bir görev üstlenirken yeraltı tünellerinde onları ummadıkları tehlikeli bir yolculuk bekliyordu. Avcılar... Kurt adamlar... Gri şeytanlar... Yeryüzü Koruyucuları... Cadılar... Ve kendi ırkları, belki de tehlike en yakınlarıydı. Tüm bunların üstesinden gelip görevi başarıyla tamamlayabilecekler miydi? Ya da gerçekten ortada bir görev var mıydı? ♧ °Şimdilik sizin kurallarınıza göre oynayalım. Sıra benim oyunuma da gelecek. O zaman benim oyunculuğum gözlerini kamaştıracak ve siz kurtlar dolunayda bile bu ışığı bulamayacaksınız.° ♧ Post Apokaliptik sonrası distopik bir toplumun hikayesidir. !!! Tüm hakları tarafıma aittir.

"Karımı artık yanımda, odamda ve yatağımda görmek istiyorum!" diye bağırınca donup kaldım. Ne söylediğinin farkında mıydı? Bir başkasının kimliğiyle evlenmek mümkün müydü? Gerçekten nikâhta bile sahtekârlık yapılabilir miydi? Başına gelene kadar Bige Saka bunun mümkün olduğunu sanmıyordu. İlk görüşte aşktı onunkisi, bu yüzden âşık olması ve duygularına yenik düşüp evlenmesi çok hızlı olmuştu. Evlendiği gün sevgilisinin bir dolandırıcı olduğunu öğrenmişti. Üstelik zaten evliydi ve başka bir adamın adını, soyadını, kimliğini hatta gerçeğinden ayırt edilemeyecek imzasını kullanarak Bige'yi evlendiklerine inandırmaya çalışmıştı. Son ana kadar Bige bu gerçeği görememişti. Peki, nikâh cüzdanında adı geçen gerçek Karun Kalender kimdi? Evlendiğinden haberi var mıydı? Böyle bir durumda nikâh geçersiz sayılırdı değil mi? "Ne demek nikâh geçerli?" Şaşkına dönmüş bir halde avukata bakıyordum. Benden haberi bile olmayan bir adamın karısı olduğumu mu savunuyordu? "Üzgünüm Bige Hanım," dediğinde olağan bir şeyden bahseder gibi sakindi. "Nikâh memuruna kadar her şey gerçek. Eski sevgiliniz Serhat Bey ile o masaya oturduğunuzu doğrulayacak hiç görgü tanığınız yok. Bu nikâhın başka bir adamın kimliğini kullanarak kıyıldığına dair hiçbir kanıtınız yok. Böyle bir durumda yapılacak en mantıklı şey Karun Bey'i bulmak ve ona olanları anlatıp boşanma evraklarını imzalatmak." Bu adam ne dediğinin farkında mı? Bahsi geçen adamın benden haberi bile yoktu. Karşısına geçip ona ne diyeceğim? Senin ruhun bile duymadan evlendik hadi şimdi de boşanalım mı? Bu koskoca bir saçmalıktı!

- KÜFÜR İÇERİR - - Tamamlandı - - Yazım hataları var. Rahatsız olanlar okumasın! - (Bir ara düzenlenecek ama üşeniliyor.) ♤ Hikaye de 'Bad Boy' yada 'Bad Girl' bulmak istiyorsan şimdiden yorulma. Bad Girl'ün yanından geçmeyen iki kuzen, hayatlarının tek amacı haylazlık. Açe'nin açtığı belalar arkasını toplamaktan yorulmuş huysuz kızımız Cemre. Ah! Birde iki çakma prens! Birisi Açe'nin prensi diğeri ise umursamaz prensimiz. (Prenslerimizin beyaz atı yoktur!) Çakma bir sarışın Talia. Hikayenin Masum kızı Burçak. Açe'nin kopyası bir Asrın. Aşık olduğu kız tarafından sevilmeyen bir adet Eray. !Hikayeme besmele ve sol ayakla giriş yapınız! ♤ ÖNEMLİ NOT: Bu hikayeyi okuduğunuzda kahkahalarınıza engel olamayacaksınız! Her bölümü geçtiğinizde yüzünüzde gülümseme eksik olmayacak! Yanınızda kimse Olmasın! Geceleri okumayın! İnsanları uyandırmak istemezsiniz! HADİ DURMA... BİR MACERAYA VAR MISIN? ♤ YAYINLANMA TARİHİ: OCAK, 2016 ♤ Tüm hakları Açe'nin yastığının içinde saklı! (Kitabın aynısı olması söz konusu bile değildir!)