Yine sıradan bir pazartesi sabahı. Dağınık saçlarım, beni muşmula gibi gösteren gözlüklerim ve dudağımın kenarında ki kurumuş salya ile aynaya bakıyorum. Evet ben Özder, Rüzgar Özder. 'Bond, James Bond' gibi dediğime yada ismimin havalı olduğuna bakmayın. Filmlerde olduğu gibi okulda ezilen, inek, kendi çapında arkadaş çevresi olan bir varlığım. İğrenç espirilerim ile sizi önce kendimden, sonda hayattan soğutmakta üstüme yoktur. Tabi her okulun bir ineği olduğu gibi egosunu evcil varlık olarak yanında gezdiren, meteor yağmurunda dünyaya düşen bir popüler kızı da var. İşin kötü tarafı, popüler, güzel yada mükemmel olması değil. Sorun benim O, popüler kıza aşık olmam. Sorun O kıza aşık olmam da değil. Benim 'bu tipimle' okulun popüler kızı'na aşık olmam. Sıfır ekşınlı, ezilmelerle boğuşan bir hayata sahibim. Yoksa 'sahiptim' mi demeliydim?

Aşk hiç bu kadar karanlık olmamıştı... Bir tarafta zenginlik ve lüks içinde yaşayan Buket, bir tarafta herkesin korktuğu, tehlikeli ve insafsız Kağan! Buket'in hayatı babasının iflasıyla değişir ve eski kusursuz günlerini İzmir'de bırakarak zorlu bir yaşam süreceği Ankara'ya taşınmak zorunda kalır. Buket, çevresine ve yeni başladığı liseye uyum sağlamaya çalışırken öyle büyük bir hata yapar ki her tavrıyla belayı temsil eden Kağan'ın tüm dikkatini üzerine çeker. Hiçbir sınır tanımayan Kağan, Buket'e olan öfkesini göstermekten geri durmaz. İkisi de birbirinden ölesiye nefret ederken, kaçınılmaz sona doğru adım adım yaklaşıp kendilerini imkânsız bir aşkın içinde bulurlar. Tehlike, bir gölge misali Buket'in üzerine çöktüğünde, Kağan'ın ürkütücü karanlığını aşkıyla aydınlatabilecek mi? Yoksa etrafını saran karanlığa yenilerek ruhunu siyaha kaptırıp yok olup gidecek mi?