Asker&öğretmen Ağrı'da görev yapan Dilhan Hande, sınıf öğretmenidir. Öğrencisinin elinde gördüğü dergiyi inceleyip şüphelendiğinde polis olan babasına haber verir. Askerler dergiyi bulmak için okula geldiğinde, işler çok farklı yollara sapar. ❝Bu benim künyem,❞ dedi. ❝Sana bunu bırakıyorum, Hande çünkü sana her daim döneceğimin sözünü veriyorum. Bir asker künyesiz kaldığında kaybolmuş gibidir, ben sana her geldiğimde kendimi bulacağım ve kendimi bulmak için hep sana geleceğim.❞ Ahsef isimli ilk ve tek kurgudur. İlk yazılış ve bitiş : 18.11.2021 - 30.04.2022

"Ben..." diye kekeledim avcumun içinde tuttuğum künyeyi bırakıp geriye çekilmeye çalıştığımda. "Asya," diyerek tuttu elimin üzerini. Künyesini tutan ben, benim elimi tutan Yavuz'du şimdi. "Sen de hissediyor musun?" "Neyi?" dedim kısık çıkan sesimle. "Bunu," dedi bakışlarını ikimizin arasındaki zaten çok az olan boşlukta dolaştırarak. "Çekiliyorum sana, görmüyor musun? Elim uzak dursa gözlerim, gözlerim uzak dursa nefesim karışıyor sana." Cevap veremedim ancak bir cevap beklediği de söylenemezdi. İkimizde aramızdaki bu çekimi hissediyorduk. Yoksa ne ben durduk yere onun kafasını karıştırırdım ne o benim. Ortada söze dökülmemiş saf duyguların gücü hakimdi ve biz o an buna boyun eğdik, kabullendik. "Yavuz..." diye fısıldadım adını. Kara gözleri nasıl bu kadar aydınlık olurdu aklım almıyordu. "Doğru söylüyormuşsun." O neyi der gibi bakınca avcumun içinde tuttuğum künyeyi daha sıkı kavradım. Sanki tenimi yarsın, kanıma karışsın istercesine. "Karışanın yalnızca kafam olmadığını..." Künyeyi asıldığımda aramızda kalan o küçücük boşluğu da yok ettim ve hiç düşünmeden benim için aralanan dudaklarının arasına sızdım.

Ailesinin biricik prensesi olan Hanım'ın tozpembe hayatı, evlenmek zorunda olduğunu öğrenmesiyle birden altüst olur. Onunla evlenmek isteyen kart zamparayı vazgeçirmek için yola koyulan Hanım, kendini birden hiç bilmediği bir yerde etrafı cehennem zebanileriyle sarılı halde bulur. Acaba genç kadın yoluna çıkan canavarların en korkuncu olan Şeytan'dan kendini, dahası kalbini korumayı başarabilecek midir? Annesini doğarken kaybeden Haşim, korkunç bir saldırıda nefret dolu babası ve ağabeyiyle birlikte gençliğini de kaybetmiştir. Kendisini toprağa adadığı yalnız yıllarının ardından yaygaracı ve hayaller gören bir kadın hayatına bomba gibi düşer. Acaba bu, onun çayırlarından bile daha yeşil bakan kadının, ruhuna dokunup yaralarını iyileştirmesine izin verecek midir?

bir dönem kitabı

"Ben tüm törelerinizi göze alarak dayandım kapına Hasan Ağa! Vereceğin hüküm başım gözüm üstüne. Hiç gocunma çek silahını vur beni. En azından son nefesimde bile Dilan'ımı görmüş olurum!" "Madem vereceğim karar kabulündür o halde hüküm bellidir oğul. Duyduğumuz kadarıyla bekar bacın varmış uzaklarda. Bacınla oğlum berdel olacaktır. Kabul etmezsen acımam vururum ikinizi de. Amma sanma ki sadece ikinizle kalırım. Soyadın okunursa bu ülkede namerdim!" Çok uzak yerlerde karar verilmişti adıma. Yurdumdan, evimden uzaklara ne olduğunu bile anlamadan sürgün edilmiştim. Ama asla üzülmemiştim. Ben adımla şanımla Edirne'den Mardin'e gelin gitmiştim. Yaktığım ateş Edirne'den Mardin'e kadar gitmiş de tek ben yanmamıştım. Ateşimi harlayan herkes benimle yanmıştı. HİKAYE TAMAMEN BİR HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEK KİŞİLER VE OLAYLAR BARINDIRMAZ. Kitabımızın Birincilikleri: #romantikkomedi 1. Sırada #berdel 1. Sırada #ikizler 1. Sırada #edirne 1. Sırada #mehpare 1. Sırada #dram 1. Sırada.

" aptal ! " dedim omzuna vurup " aptalsın aptalın tekisin ! " diyip ayağa kalktım . Oda kalkıp " ayra yapma yüzünü bana dönme ne olursun yapma aşkını içinde yaşa de senelerdir yaptığım şeyi devam ettiririm ama arkanı dönme bana abinin arkadaşıyım abin olarak görüyor olabilirsin beni " dedi dönüp ona tokat attım . " aptalsın devran korkmaz korkağın tekisin ben burda senin için kahrolurken beni sevmiyor diye istemiyor diye gecelerce ağlarken aptalca bi nedenden başkasına aşıksın diye ağlarken telefonunu açmıyorum bana ihtiyacın varken deli gibi ağlıyorum bana başkasını sevdiğini söyleyeceksin diye aşkından kahroluyorum " diye bağırırken göğsüne vurup onu itekliyordum birden beni tutup dudaklarıma yapıştı .

*Bir kız düşünün abisi için kendini yakan... *Bir adam düşünün kardeşi için kendini yakan... *Bir çift düşünün bir biri için yanan. *Kendinden 9 yaş büyük adama gelin olmuştu Zümrüt. Abisinin hatası yüzünden. Beyazıt Demirxan ona yar mı olacak yara mı işte bunu zaman gösterecekti. *Kitap şahsıma aittir ve KURGUDUR! *Herhangi bir (ç)alma durumunda hukuki işlem başlatılacaktır! Başlama tarihi=26.11.2023 Kitap tasarımı: @atesshayriye

*TAMAMLANDI* Kızına aşık bir baba ve babasına aşık bir kız. Bir başına minik kızıyla kalan bir adam kızına olan aşkıyla kıza küçük bir söz verdi. "sen kimi istersen o senin annen olacak" ve bir gün küçük kız kızartma kokulu bir kadın seçti. "O kadın bana sarıldığında kuzum dedi! Anne gibi konuştu! Üstü parfüm kokmuyordu kızartma kokusu vardı üstünde! Halam gibi kokuyordu! Halamda Ege'ye yemek yaptığında öyle kokuyor! O kadın beni severdi anne olurdu seni de bırakmazdı!" Ve adam küçük kızın seçtiği kadını ona anne yapmaya karar verdi.

Işığını kaybetmiş yönünü arayan bir adam. Ona yönünü gösteren ışığı tutan bir kadın. Rüyalarında çehresini göremediği bir adama kapılan Suhandan, onu derinden sarsacak kişinin çok yakınında hatta evinde olduğunu öğrenmesi ile yeni bir sayfa açacak kaderine. Ülkesinden kilometrelerce uzağa sürüklenen ve hayatının ışığını bulan Andrea bakalım bu zorlu yolculuğa daha ne kadar dayanabilecek. Büyük ve oldukça gösterişli bir yapıya sahip olan Gediz malikanesi nasıl bir aşka gebe kalacak gelin bunu hep birlikte görelim. Trabzon'dan, İtalya'ya uzanan bir hayat öyküsü. "Yönüm, yönüne vuruldu." Kapak tasarım; theguldesing

"Fazla vaktinizi almayacağım, direkt konuya gireceğim. Birçok şeyin farkındayım. Bana karşı beslediğiniz duygularınızın da, her görev emrinde dönüşümü beklediğinizin de, her yara aldığımda acı çektiğinizin de hepsinin farkındayım." Gözlerini gözlerimden ayırmadan sıkıntılı bir nefes çekti ciğerlerine. Kelimelerini özenle seçtiği o kadar belliydi ki, söyleyeceği şeyi söylemek aynı zamanda da bunu beni kırmadan yapmak için kendisini frenliyordu. "Kendinize bunu yapmayın. Size defalarca söyledim, benim hayatımda böyle bir şeye yer yok." Birkaç gündür ağlamaktan kuruyan gözlerim son cümlesiyle tekrar dolarken ona belli etmemek için başımı yere eğdim. Zorlamayacaktım, onu sevmem için onun sevgisine ihtiyacım yoktu. Ben onu, onsuz da severdim. "Anladım." dedim fısıltıyla. Eğer yüksek sesle söyleseydim ses tellerimin titrediğini anlardı. Karşısında sevgi dilenen aciz bir kız gibi durmak istemiyordum. Birini sevmek hiçbir zaman acizlik değildi. Zaaftı, her insanın tadamayacağı ama tadanın da binlerce kez şükredeceği bir duyguydu. Yaşamı boyunca bir insan için olup olabilecek en güzel zaaftı sevgi. "Başka bir şey yoksa eğer.. İyi günler." Dolu gözlerimi görmesin, bana acımasın diye başımı kaldıramadım. Yanından geçeceğim sırada kolumu tutan iri kemikli, nasırlı elleri tüm vücudumu ateşe vermiş gibi titretmişti. Sesli yutkunuşunu ve kolumdaki elinin titrediğini hissettim. Baş parmağı kolumun üzerini bilinçsizce okşarken yerde olan gözlerim kolumdaki elini buldu. Bir an için fikrini değiştirdiğini sandım ama o bunu fark ettiği gibi elini hızlıca geri çekti üzerimden. "Vazgeç.." diye mırıldandı acı çeker gibi. Sesi kısık ve pürüzlüydü. "Beni sevme. Ben ruhu olmayan, yaşamayı bilmeyen, acı hissetmeyen bir adamım. Sana acı vermek, bu hayatta isteyeceğim en son şey bile değil." 🔴 (Minimum Aksiyon/Bol Aşk)