"Ben, kalbinde yaşayabileceğim birini hayatımda isterdim," dedim ve yemyeşil gözlerinin içine baktım. "Peki sen, sen nasıl birini isterdin hayatında?" Yeşillerini denize çevirdi, iç çekti. Sabırla bekledim dudaklarından dökülecek olan cümleleri. Uzun uzun baktı denize. Sabrımı sınamak istercesine uzun baktı hem de ve sonunda yeniden bana dönebildi. "Hiç kimseyi," dedi kendinden emin bir şekilde, afalladım. "Neden?" Sordum, kadehinde kalan şarabını bir kerede içti. Boşalan kadehe odakladı bakışlarını. Uzun uzun düşündü. Gözünün ucuyla bana baktığında yüz ifadesi düzdü ama gözlerini yine saklayamamıştı. Gözlerinden anlaşılıyordu kederli olduğu. "Çünkü ben kimseyi kalbimde yaşatamam," dedi, bu cümlenin ağırlığı altında ezilirken acıyla yutkundu ve ekledi. "Benim kalbimde bana bile yaşam yokken, hiç kimseye olamaz."

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

📍HİKAYE KAN, ARGO, ŞİDDET, CİNSELLİK VE BOL BOL SEKSUAL TENSİON İÇERİR! Asabiyeti ile tüm hastaneye kan kusturan, dünyanın en iyi cerrahlarının başında gelen Andre Reed. Ailesi 7 kuşaktır mafya doktoru olan, sivri dili ve kural tanımazlığı ile Andre'ye kök söktürecek yeni stajyer, Lenoir ailesinin en küçük varisi; Vivianne Lenoir. 🩺 "Tanrı'nın daha önce hiç neşter tuttuğuna şahit olmadım. Çünkü o, bizim aksimize bozuk olanı onaracak kadar yetenekli değil. Kırık olanı düzeltmek yerine, bizleri sırayla ölüme terk edip kendine yeni kuklalar yaratıyor. Ama sen Vivianne... Ne zaman eline sütür alsan, bana mucizelerin gerçek olabileceğini kanıtlıyorsun. Benim gibi bir günahkarı önünde secde etmeye zorluyorsun. Sana tapmak, beni inançlı bir adam haline getiriyor." ~Andre Reed.

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

"Aklım almıyor," diye söylendi kendi kendine, beni aniden kavradığı elimden yeniden kendine çekti ve dudaklarını saçlarıma bastırdı. "Ben sana böyle his-," duraksadı. "İnsanlar nasıl seni yaralayabiliyorlar?" Konuşma engelli bir kız ve onun için işaret dili öğrenen bir adamın hikâyesi...

"Kendini benim karşımda tatmin edebilir misin?" Diye sordu. Hiçbir duygu hissetmeyen benliğim ile kaşlarımı çatarak "ne?" Diye sordum. Üzerimdeki bornozun kuşağına getirdiği eli ile hızla iki yana açtı onları ve karşısında çırılçıplak kalmama sebep oldu. Bu onun karışısında ilk çıplak oluşum değildi. "Kendini okşamanı istiyorum, gözlerimin içine bakarak, bunu yapabilir misin?" Diye sordu bu sefer, sabırsız bir ses tonuyla. "En yakın arkadaşımın kocası ile ilişki yaşayan ben, bunu yapamayacağımı mı düşünüyorsun?" Diye sordum alayla, gülümsedi. "Yasak oluşun en çok bu yüzden tahrik ediyor beni, inanılmaz bir kadınsın ve ben her gün senin kuytularına ineceğim" diyerek elini aniden kadınlığıma bastırdı. "Senin kuytularında tam bu noktada Kış Güneşi" dedi ve elini tekrar kadınlığıma bastırdı. "Şimdi kendini okşa" diye devam etti. Üzerimdeki bornozu çıkarttım, kendimi yatağa attım. Yüzümde yer edinen arsız gülümseme ile karşısında durarak kendimi okşadım. UYARI! -Bu hikaye savunduklarınızın aksine günah kokan davranışların olduğu bir hikayedir. Masumiyetin yok olduğu, yasağın taht kurduğu anlarla dolu bir hikayedir. Sizler ise eğer buradaysanız, masum kalamazdınız. Çünkü bu hikayedeki hiçbir karakter masum değildir.- 🕯 (İlk kitabım ve mevcut acemiliğim olduğu için kitapta oldukça fazla yazım yanlışı vardır. Düzenleyeceğimi bilmenizi isterim). (DİKKAT CİNSEL İÇERİKLİ SAHNELER OLDUKÇA FAZLADIR!) B.T= 16.06.2021

"Masalda da gerçekte de kalbi olmayan bütün kızların adı Gökçen'dir..." . . . Kapak: @birkadehsevgi- 🦋🖤

Babasının baskılarına, zorla evlendirilmesine dayanamayan 22 yaşında İstanbul, bu işkenceye son vermek adına düğün günü üzerinde gelinliğiyle, annesinin intihar ettiği denize gider ve kendisini hırçın dalgaların kollarına bırakır. Orada tesadüf eseri olan Rüzgar, kızın intihar ettiğini görür ve onu dalgaların koynundan çekip alır. Kim olduğunu bilmeden, tanımadan yardım eder ve evine getirip iyileşmesini bekler. Hastaneye götürüp yeniden o cellatların eline bırakmaz istemez kızı. Fakat Rüzgar kurtardığı kızın en büyük düşmanı Azat Avan'ın kızı olduğunu bilmez. Azat'ı bitirmeye yemin eden Rüzgar onun kızını kurtarmış üstelik bilmeden Azat'a daha çok yaklaşmıştır. Ve daha çoğu, İstanbul'un kendisinin kurduğu intikam oyunu yüzünden zorla evlendirildiğini bilmeyen Rüzgar, bu gerçeği öğrendiğinde İstanbul'a bunu nasıl açıklayacak? Rüzgar, İstanbul'un aslında en büyük düşmanının kızı olduğunu öğrendiği zaman ne yapacak?İntikamını hiçbir suçu olmayan kızdan mı alacak? Peki ya kalbi? Kalbine söz geçirmeği becerek mi bu iki genç? İki seçenek sunulacak onlara; aşk mı, intikam mı? Birini seçerken diğerini öldürmüş olacaklar. Aşkı seçerlerse eğer, intikamı toprağa gömecekler. Rüzgar bunu yapacak mı?İstanbul bunu yaptıracak kadar güçlü olacak mı? İstanbul'un Karanlık sokaklarında buluşan iki yabancı ve iki yaralı insan'ın hikayesi... Karanlıkların da aydınlanma hakkı var; yaralıların iyileşme hakkı olduğu gibi... Karanlık'larımızı birlikte aydınlatalım mı? ~"Karanlık İstanbul" ismi ile yayınlanan ilk kitaptır. Tüm hakları tarafımdan korunuluyor. Her hangi bir çalınma olayı olduğunda gerekli işlemler başlatılacaktır ~Yayın tarihi: 18.03.2023

Hayata nasıl geleceğimizi, neyin ortasına düşüceğimizi bilemiyorduk. Adımlarımız karanlığa değdiğinde, umut mu yoksa kâbus mu gelecekti? İrâ, Korvurallar'ın ilk ve tek kızıydı. Gözlerini karanlığa açmış ve devamında da hep karanlık görmüştü. Ailesi karanlığın en dibinden geliyordu. İrâ doğdu doğalı hep kısıtlanmış, hep eğitim görmüştü. Zaman geçtikçe duygularını kaybetmiş ve kalpsizleşmişti. Ama İrâ'nın içinde hâlâ bir kıvılcım vardı; öyle gizli, öyle derin ki, ne ailesi ne de eğitimleri onu tamamen söndürebilmişti. O kıvılcım, yalnızca gecenin en sessiz anlarında, yıldızların bile kaybolduğu yerde parlıyordu. Bir gün, o karanlık duvarlar arasında, İrâ beklenmedik bir fısıltı duydu; ne düşmanından ne de dostundan geliyordu bu ses-kendi ruhundan yükselen bir çağrıydı. Ve o çağrı, onu sadece kendi içinde değil, dünyada da yeni bir yolculuğa sürükleyecekti. Ama bu yolculuk, sadece İrâ'nın değil; karanlıkla aydınlığın, sevgiyle nefretin, geçmişle geleceğin de çatışması olacaktı.

+18 cinsellik ve şiddet içerir! • Bir avcı ve av hikayesi değil.. Bir avcının, av olmak pahasına başka bir avcıyı avlamasının hikayesi. Gerçekten kötü bir adamın ellerine düşen bir kadın.. Gerçekten kötü bir adamın ellerine düşmek için her şeyi yapan bir kadın.. Takıntı mı aşk mı? Gözleri ilk kez bir uçurum kenarında buluştuğunda bunun adı aşk'tı. Fakat yıllar sonra bir ringin içinde buluştuğunda.. kadın bile bunun aşk olamayacak kadar fazla olduğunu hissetmişti. Turuncudan nefret eden bir kadının gökkuşağının ikinci katmanına hapsolma hikâyesi.. Turuncudan nefret eden bir kadını, gökkuşağının ikinci katmanına hapseden bir adamın hikayesi.. Sır. Oyun. Tutku. Kadın o katmana girebilmek için ölümü bile göze almıştı.. • Gerçek kişi ve kurumlarla alakâsı yoktur. Hâyâl ürünüdür!