[Tamamlandı] Bana ilk gülümsediğinde 4 yaşındaydı. Benim gerçeklerle tanıştığım yaştaydı. Annemin ölüsünü gördüğüm yaştaydı. Kaşlarımı çatıp yüzümü ona yaklaştırdığımda bile yüzündeki gülümseme silinmemişti. Başımı eğip ciddi görünmeye çalışarak sordum. -nasıl bana gülümsersin? Ellerini arkada bileştirip yerinde sevimli bir şekilde sallanmaya başladığında gözleriyle kapıdan birinin gelip gelmediğini sürekli kontrol edip duruyordu. Küçük çelimsiz bedeni her an kaçmaya hazır bekliyordu. Bir adım bana yaklaşıp fısıldadığında onun kadar cesur birini gördüğüm için şaşkındım ama sürekli kapıyı kontrol eden gözleri yüzünden cesareti yalnızca bana gibiydi. -Ben senin de kölenim ama sen baban gibi değilsin. Sen iyisin, değil mi? Henüz küçük olduğu için kelimeler ağzından sevimli bir şekilde çıkıyordu ve onunla ilk konuşmamız buydu. Parmağımı dudaklarıma götürerek ona sessiz olmasını işaret ettim ve ince kolundan tutup masanın altına çekiştirdim. Masanın altına gizlendiğimizde aşağıdan hala kapıyı kontrol ediyordu. Kolunu bırakmak istemiyordum ama morluklarından dolayı canını acıtacağımı düşünerek elimi çektiğimde iri gözleri benimkileri bulmuştu. Öncekinden daha sessiz bir şekilde ona cevap verdim. -Sakın kimseye bu dediğinden bahsetme. Başını salladığında elimi korkakça saçlarına götürüp karıştırdım. Karşısındayken ben ondan daha korkaktım. O ise gözlerini kapatmış gülümsemeye devam ediyordu. Benim ailem tarafından sürekli işkence görürken nasıl bana karşı bu kadar rahat olabildiğini çözememiştim ama babamın onun kulübeden çıkmasına izin vermesinden beri uzaktan beni sürekli takip ettiğini farkediyordum. Serçe parmağımı ona uzattığımda merakla bakınca onun da minik serçe parmağını tutup benimkiyle birleştirdim. -Bu günden sonra arkadaşız.

İlerleyen zamanlarda bdsm tarzı içerikler vardır. Dudaklarıma öpücük bıraktı. Gözlerimin içine baktı ve boynuma eğilip kokumu içine çekti. "Kokun bana yaşadığımı hissettiriyor." dedi. Sonra boynuma ıslak ve bir o kadar hafif bir öpücük bıraktı. "Kokun sadece bana yaşadığımı hissettirsin Jimin." Hızlanan nefeslerimle ince dudaklarını kendi dudaklarıma yasladım ve bizi derin bir öpüşme içine çektim.

jeon, park jimin için yaşıyordu. © mattbeoldvan

jeon jungkook, jimin'in vişneli dudak kreminin tadına bakana kadar hetero olduğuna emin gibiydi. © mattbeoldvan

"Seni sevmek savaşa gitmek gibiydi, asla aynı şekilde geri dönmedim." - Warsan Shire Ya da, Jimin'in sevdiği şeyler vardı. Jimin'in nefret ettiği şeyler vardı. Değişen bir dünyanın ortasında, Jeon Jeongguk her ikisinde de olmayı başarıyor. The owner of this story is @PinkBTS on Ao3. Thank you for permission.

Taehyung, iki kişi ile aynı anda çıkmaktaydı. Peki bu iki kişi, birbirlerini öğrenirlerse.. ne olur? Eski adı Pluviophile. Texting, Düz yazı. #1 - Jikook - 03.07.22 #1 - Kookmin - 03.07.22 26.06.22 - 14.07.22

"Biliyor musun, insan üzgün olunca günbatımının tadına daha iyi varıyor." Antoine de Saint-Exupéry, Küçük Prens

park jimin, jungkook ile kumdan kale yapmak istiyor. © mattbeoldvan

1948 yılının ortalarında kore'nin bir kasabasında yaşayan jeongguk henüz 19 yaşına yeni basmış, sıradan ve baskılar üzerine kurulu hayatında nefes almak adına kafasını çıkartacak bir yer arıyordur. ansızın bir gece, kelimenin tam anlamıyla, yoktan var olan bir herifin teki üzerindeki rezil kıyafetleri ve kokuşmuş sarı saçlarıyla kapısında belirdiğinde ve elindeki bundan iki sene sonrasına ait olduğunu iddia ettiği bir fotoğrafla aşkını ilan ederek ona orduya katılmaması adına yakarışlarda bulunmasından sonra jeongguk aradığı nefesi park jimin'in dudaklarında bulacaktır. © mattbeoldvan

Jungkook'un sürüsü, soğuk ve acımasız ormanda yüzyıllardır varlığını sürdürmeyi başarmıştı. Doğaya ve rakip sürülere karşı hayatta kalmalarını sağlamak için katı gelenek ve kurallara uymaları gerekiyordu. Kısa sürede, sürüyü yönetme sorumluluğu onun omuzlarına yüklenecekti, ancak lider alfa konumunu üstlenmeden önce, bir omega ile eşleşmek zorundaydı. Sorun ise, Jungkook'un ondan ölesiye nefret eden bir omegaya aşık olmasıydı. ( çeviri ) thanks for ur permission, NaHe original story: https://archiveofourown.org/works/10489182/chapters/23139036