Yoğun cinsellik içeren hikayedir.!! Lütfen rahatsız olacak olanlar okumasın!! Sıradan bir hayatı olan genç kız... Arkadaşları ile eğlendikten sonra fuhuş çetesi tarafından kaçırılır. Hiç tanımadığı ve herkesin karşısında korkudan titrediği bir yer altı liderine satılır. Genç kız bu adama itaat edecek mi yada ölümü pahasına kaçacak mı? +18 içerikler bulunmaktadır. Fiziksel ve psikolojik şiddet, argo içeriklidir. Hikaye bir fuhuş çetesinin eline düşüp pazarlanan kızın yaşadıklarını anlatıyor. Hoşlanmayanlar okumasınlar lütfen.!!

📍 Hikayede sıkça yetişkin içerik bulunmaktadır. Rahatsız olacaklarının okumamasını tavsiye ederim. ✔ TAMAMLANDI. "Erzen, ben hiç inanmadım zaten, beni kim sevdi ki sen sevecektin..."

Bu kurguda argo, küfür ve yetişkin içerik barındıran sahneler bulunmaktadır. ●○●○● "Beni sokmaya çalıştığın kalıpta olmadığımı sen de ben de gayet iyi biliyoruz." Ne kast ettiğini gayet net anlamıştım sanırım. Ona sürekli abi dememi kast ediyordu. "Üstelik ben de seni uzun süredir o kalıpta görmüyorken," gözlerimin tam içine bakarken kısık sesle tamamladı cümlesini. "Birbirimizi kandırmanın alemi yok." Bir elini başımın yanındaki duvara yaslayıp iyice sokuldu bedenime. "Ya sen yanlış görüyorsan, ben seni tam olarak o kalıpta görüyorsam?" Yüzünü boyun girintime yaklaştırmasıyla elini yaslamadığı taraftan duvar ile arasından çıkmak için hamle yaptım. Diğer elini de duvara koyarak engel oldu bana. "Senin aksine bedenin o kadar dürüst ki Betül, inkar etmelerinin hiçbir önemi yok artık." Ellerimin her ikisini de ince gömleğin altındaki sert bedenine bastırarak kendimden uzaklaştırmaya çalıştım. Milim kıpırdamadı tabi ki. "Yanlış görmüşsündür." Başını boyun girintimden çıkardı. Dudaklarını aniden anlıma bastırdığında şok içinde kaldım öylece. Ani hareketiyle kapanan gözlerimi bir süre sonra dudaklarını anlımdan çekse de açmadım. "İnkar etmekte serbestsin Betül ama ben az önce adımın yazılı olduğu yere dudaklarımı bastırdım," demesiyle daha sıkı kapadım gözlerimi. Sonra beni öylece bırakarak koridorun sonundaki odasına girdi, gözlerimi açmasam da uzaklaşan bedeninden ve kapı sesinden anladım. Elimi anlımda gezdirirken şapşal gibi gülümsedim kendi kendime. Annem hep kaderimizin avuç içimizde yazdığını, alnımızda da kaderimizdeki adamın adının yazılı olduğunu söylerdi. ○●○●○● #Genelkurgu 5# 24 Temmuz #Romantizm 5# 15 Ağustos #Aşk 4# 11 Ekim #Gençkurgu 5# 21 Ekim #Mizah 1# 27 Ocak

Kalpsizler de aşık olabilir ... Hırçın, acımasız bir Ali ve onun masum kırılgan gelini... Dans ediyorduk. Beni kollarında çeviriyor, sertçe göğsüne çarpıyor, benden hızlıca uzaklaşıyor ve aynı hızda bana doğru geri geliyordu. "Bir gün gelecek Ali," dedim bağırarak... "Becerdiğin bütün kadınlar için benden özür dileyeceksin. Şuan bunun mümkün olduğuna ben bile inanmıyorum ama Allah'ın ilahi adaletine inanıyorum! Bütün kadınlar için.." nefesim kesiliyordu sanki.. söylerken boğazıma dikenler batıyordu. Tekrar ayrıldık ve gözlerimin içine ifadesiz bir yüzle bakarak hızla beni kendine çekti.. Dudakları dudaklarımdaydı. (15.Bölüm) *** "Seviyorum seni!" dedi kükrer gibi. Koltuğunun altına iyice sıkıştırdı Elif'i ve göğsüne bastırdı sımsıkı. Bir eliyle de çenesini tutup yüzüne bakmaya zorladı sevdiği kadını. Gözlerinin içine bakarak heceleyerek konuştu. Üstüne basa basa. "Seni seviyorum. Bunu o güzel aklına sok ve bir daha hiç çıkarma." Sonra kızın çenesindeki elini çekip, göğsüne koydu. Elif onun göğsüne dokunması ile kalbinin daha da hızlandığını hissetti. Nefesini tutmuş bir şekilde Ali'ye bakıyordu. "Burası da kabul etsin beni," dedi Ali. Gözlerini bir an bile kaçırmadı sevdiğinden. Kızın elini tuttu ve kendi kalbinin üzerine koydu. Elif onun hızla atan kalbini hissetti. Kalbi sevinçle kanat çırptı. Bu kalp kendisi yüzünden bu haldeydi öyle değil mi? "Burası, senin için atıyor. Anladın mı beni?" Elif öylece bakmaya devam edince dudaklarına doğru fısıldadı. "Bana anladığını söyle." Güçlükle konuştu Elif. "Anladım." (29.Bölüm) Hikayedeki "Aslı - Mehmet"li bölümler, başka yeni bir hikayedir. Yani serinin devamı. Ali ile Elif'in kızı olan Aslı'yla, Hayal ve Kenan'ın oğlu olan Mehmet'in hikayesi. Okumanızı tavsiye ederim. Sanaldan Gerçeğe isimli hikâyeme de bir bakın derim.

"Geçenlerde bir film izledim. Kadının umutsuz aşkı adamın kalbine dokunamamıştı bile. Çok kızdım kadına..." Dila, elindeki silahı geniş dikdörtgen masanın üzerine bıraktı. "Neden insan kendisini sevmeyen biri için çaba harcardı ki? Kadın ne olursa olsun adamın dikkatini çekmeye çalışmıştı. Bu yüzden çok kızdım ona." Dila'nın sakin çıkan ses tonu adamın yüreğine bıçak gibi saplanıyordu aslında. "Ta ki kalbim seni tanıyana kadar." Dila'nın aşkı da umutsuzdu ve bu adamın kalbine dokunamamıştı. Oturduğu deri koltuktan kalktığı sırada haftalar önce aynı oturduğu koltukta yaşadığı haz dolu dakikalarını hatırladı. Karşısında dizlerinin üzerine çökmüş olan adamın, haftalar önce bedeninde yarattığı duyguları hatırladı. "Hoşça kal Vedat Günay." Dila, sızlayan kalbiyle birlikte sarılı kolunu tutup odadan çıkarken arkasına bakmadı. Ne adamdan bir cevap gelmişti ne de gitmemesi için bir hamle... +18

Saraçoğullarının biricik kızları Feride, babaannesinin zoruyla iş hayatını öğrenmesi için holdinglerinde asistan olarak çalışmaya başlar. Fakat patronunun geceleri rüyalarını süsleyen adam olduğunu henüz bilmemektedir. Arslan Karahanlı'nın ise bu şımarık küçük kadınla başı derttedir! ••• Arslan terden ıslanmış saçlarını geriye iterek mayhoş bir gülümsemeyle kaplı şişmiş dudaklara tekrar kapanmadan önce çok netti. "Seni başkasına bırakmam. Sonucu ne olursa olsun, bu düğün olmayacak!" ••• +18 unsur barındıran bir hikaye. Yetişkin içerikten rahatsız olacakların okumaması rica olunur!

🥀 "Geçmiş, bazen mutlu bir anı bazen acı bir tebessüm. Bazı zamanlarda ise adı konulamayan duygunun adı..." Eflâl... Ölüme ve insanlara karşı gardını almış genç bir kadın... Korkuyla attığı her adımın, hayatından çaldığını fark edemeyecek kadar kimsesiz üstelik. Lâl... Ölesiye nefret ettiği insanlardan kaçıp sığındığı limanda, belki hayatının aşkını bulacak belki de en büyük hayal kırıklığını yaşayacak. Eflâl, onaylanmayan bir evliliğin meyvesidir ve henüz dünyaya gelmeden, hikâyesine ölümün gölgesi düşmüştür. İşi, dostları, abisi... Hepsi onu "öldürülmek" düşüncesinden bir nebze de olsa uzaklaştırmaktadır. Tabii, bir de Karan Akdoğan... Aslında kimsesiz olduğunu anlayan Eflâl'in, kimsesi olan genç adam... Aralarındaki bazen minnet, bazen şefkat, bazen ise karşı konulmaz bir sevgidir. Ancak Eflâl'in baş etmesi gereken ölüm gerçeği, onu Karan'ın yanında da rahat bırakmaz. Eflâl, gerçeklerle yüzleşmeye karar verir. Kime ve neye inanacağını bilmeden kendini hiç de tahmin edemeyeceği gerçeklerin içinde bulur. Artemis Milenyum aracılığı ile kitap oldu. Kitapçılardan alabilirsiniz.❤️ •Yeni bölüm gelmeye devam edecek ve final burada yayımlanacak.