Kayra, gerçek ailesine alışabilecek miydi? Daha doğrusu abileri ve kardeşi Kayra'ya ısınabilecek miydi? 17 yıl boyunca bir yalanla büyüyen Kayra, 17 yaşında gerçek ailesinin başkası olduğunu öğrenirse ne olur? • 17 Ocak 2021 •

Arızanın ta kendisi olan adam DOĞU ÜZEYİROĞLU! Ne çok iyi ne çok kötü. Onu acımasızlaştıransa kardeşinin bir başka kıza ondan habersiz nakil edilen kalbi. Batu'nun kalbini geri almaya ant içtiği günlerin azabını ise yaşam çiçeği yeni oksijen almış İnanç Gürmen çekecekti. Sessizliğin içinden doğmuş Ekinezya. Bütün sessizliğini Doğu Üzeyiroğluna karşı bozmuş hazırcevap bir dişi. Kızılperestin acılarına göğüs geren, Her darbesinde dimdik ayakta duran, İblisin cazibesine kapılan Gürmen kızı. Nakil edilen kalbi ARIZALI geri alabilecek mi? Peki ya bu savaşta ölüm olsa? Kalbi aldıktan sonra pişmanlıklar sarsa? Geri dönüşümü olmayan yollara direksiyon çevrilecek mi? COPYRİGHT © TÜM HAKLARI SAKLIDIR

+18 Açelya: Eflan acil bak! Açelya: *fotoğraf (Açıldı) Açelya: Buluşmada bunu giyeceğim nasıl? Doruk: O dallamayla buluşmaya gecelik giyip mi gideceksin? (Görüldü) Açelya: Doruk abi? Doruk: Efendim, Açelya. Doruk: Sen böyle bana her kızdığında abi mi diyeceksin? Açelya: Abimi sormak için durmadan bana yazdığın için fotoğrafı gönderirken senin ismine dokunmuş olmalıyım, kusura bakma. Doruk: Önemli değil. Doruk: O gecelikle gitmeyi düşünmüyorsun değil mi? Açelya: Gecelik değil bu Doruk abi, elbise. Doruk: Abi abi yeter da! Doruk: Nasıl elbise bu? Devamı nerde bunun? Açelya: Bu kadar işte neyini beğenmedin? Doruk: Kumaştan çalmışlar resmen. Bir de para verdin buna. Doruk: Git geri ver devamını yapsınlar öyle versinler. Açelya: Doruk abi, elbise bu kadar. Açelya: Senin beğenip beğenmemen beni alakadar etmez, önemli olan benim beğenmem. Açelya: İyi günler. (Açelya çevrimdışı) Bölüm günleri; Pazartesi-Çarşamba-Cumartesi Sadece bir kitap olduğunu unutmayalım ve ona göre yorum yapalım lütfen. Karakterlere küfür etmeye gerek yok. 28.7.22 Tüm Hakları Saklıdır.

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

KİTAP OLDU. (30.12.2023) Doksan Artı Dört'ün kitap haline tüm sitelerden ve kitapçılardan ulaşabilirsiniz. ☽ Galatasaray fanatiği genç iş adamı Merdan Efe Yüceer ve olduğu konuma tırnaklarını kazıyarak gelen başarılı avukat İzgi Gökyel. Maç doksan dakika, top yuvarlaktı. Belki maçın skoru uzatmalarda değişecekti, belki de onlar için asıl galibiyet beraberlikte gelecekti. "Maçın seyri değişti," dedi nefesi nefesime karışırken. "Doksan artı dörtte seni kazandım. Bu saatten sonra mağlubiyetin bile bir önemi yok." ☽ Hikayedeki tüm karakterler ve olaylar hayal ürünüdür.

Bir sosyopatı iyileştirebilir misin doktor, yoksa o sosyopat seni de mi delirtir? • Gülce Ayoğlu - Barbaros Demirkan • 🔱 🔱 🔱 Acı içindeki sesiyle ellerini makinenin yanına vururken transa girmiş gibi "İstemiyorum, istemiyorum, istemiyorum. Çıkar beni! Çıkar!" diye bağırıyordu. Refleksle yumruk yaptığı ellerini tutup kendine zarar vermesini engellerken çıkması için hafifçe aşağı doğru kaymasına yardım ettim. "Barbaros! Barbaros sakin ol, iyisin. Çıkardık seni bak. Hadi bana bak." Hala beni fark etmemiş deli gibi titrerken alnından terler damlıyordu. "İstemiyorum, istemiyorum. Çıkar." diye sayıklamaya devam ederken ne yapacağımı bilemedim. Onun için hem endişelenip hem korkarken yanında olduğumu belli etmek için hafifçe elimin altındaki elini okşadım. Temasım biraz işe yaramış olacak ki varlığımı daha fazla belli edebilmek için biraz tedirginlikle de olsa ellerimi hafifçe sırtına doğru kaydırıp ona sarıldım. Kulağına doğru sakinleştirici olduğunu düşündüğüm bir sesle "Sakin ol Barbaros. İyisin, iyisin. Bak ben buradayım, çıkardık seni." Kollarımın arasında deli gibi titrerken sırtını yavaşça sıvazlıyordum. Sürekli tekrar eden telkinlerimle yavaş yavaş kendine gelirken bu kadar umursamaz ve güçlü duran dağ gibi adamı ne bu hale getirmişti, benim için yeni bir soru daha zihnimde yer ediyordu. 🔱 🔱 🔱 Cover by: MedGraphic (_moonnlightt_) Başlangıç Tarihi : 26 Ağustos 2020 #Sevgi'de 2. (05.04.2021) #Gizem'de 1. (02.01.2021) #Aksiyon'da 1. (31.12.2020) #Genel Kurgu'da 1. (17.12.2020) #Romantizm'de 3. (23.12.2020)

"Nolursa olsun... Hep arkandaki gölge olacağım ben senin. Git de desen kal da desen ben hep olacağım. Kimse üzemeyecek seni Nazlı Naz'ım." Gülümseyerek yine onu düşünmeye başlamıştım. Kendi hayatımı düşünmek gibi bir seçeneğim daha yoktu çünkü benim hayatım da o'ydu. Ve ben yalnızca onu düşünmekle yetiniyordum. Bu sonsuza dek de böyle sürecekti.

0546 *** ** ** : Mágoa : Bazen çok uzun süre üzüldüğümüz şeylerin yüzümüzde bıraktığı kalıcı izlere denir. 18.05' Venüs uyudu , masal son buldu. 13.06' [ Tamamlandı. ]

❝Gecenin bilmem kaçıydı, yamuk kestiğim saçlarımla, babamdan kalma arabamın içinde, boş yolda sürüyordum. O gün hayatımın dönüm noktası oldu. Sayende, yaşamak ne demek öğrendim, sayende, sevmeyi ve sevilmeyi öğrendim. Kendimi sevmeyi bile senden öğrendim. Babam oldun, sevgilim oldun, hayatım oldun. Bana her şey oldun. Nefes aldığım her günün üzerine yemin ederim; seni her zaman seveceğim.❞

❝Bana ihtiyacın olmadığı sürece benimle konuşmazdın, sadece yapamadığın ödevler, anlamadığın dersler söz konusu olduğunda yüzüme bakardın. Bunun ne kadar kırıcı olduğunu anlayabiliyor musun? Seni bu yüzden red ettim. Şimdi benim sana ihtiyacım var, bana yardım etmen gerek. Bu şekilde anlaşabiliriz.❞