" Watpatte Terzilerin Şebnem adlı tek kurgudur." Bana aittir. Lütfen izinsiz almayınız. Hikaye köy kurgusudur . Eski zamanlarda geçen bir kurgudur. İnsanların hala daha değişmediği, ama şehir ve kasabaların biraz daha geliştiği köydeki hayatın şehir hayatına biraz daha uyduğu, değiştiği bir kurgudur. Erzurum 'un köylerinden birinde geçen zaman zaman Erzurum şivesi olacak dönem kurgusu olacağı bir kurgudur. "LÜTFEN YARGILAYACAK BEĞENMEYECEK BÖYLE BİR ŞİVE YOK DİYECEK OLANLAR OKUMASIN . BENDE ERZURUMLUYUM ŞIVEMI KENDİM ÇOK İYİ BİLİRİM !!... Veee KURGU TAMAMEN BANA AITTIR KURGU İÇİ KOPYALAMA YAZMA GİBİ BİRŞEY OLDUĞUNDA DERHAL MAHKEME YOLUYLA HALLEDİLİR BİLGİNİZE

Onların kaderi yıllar önce yaşanmış tek bir gece sayesinde birleşti. Bir anda karşısına çıkan ve peşini bırakmayan Atmanlı aşireti genç kızın bütün sokaklarını çıkmaz sokağa çevirecekti. Bu zamana kadar her işini kendi halleden bir kız şimdi nasıl alışırdı etrafındaki kalabalığa? Bazı sırlar, hiç ortaya çıkmayacak sanılırdı.. Fakat hiç bir sır sonsuza kadar saklı kalmazdı.

Eliyle biraz sonra evleneceği kızın çenesini kavrayıp yerde olan gözlerini,gözlerine sabitledi.Tamamen duygudan yoksun buz gibi bakışlarını önce çehresinde dolandırdı,ardından konuşmaya başladı. "Biliyor musun beyazlar içindesin ama ben sende değil saflık,kokuşmuş benliğiyle simsiyah bir ruh görüyorum ve tek kelimeyle midemi bulandırıyorsun."Karşısında ki kızın gözünden akan yaşları görünce öfkesi dahada artmıştı.Kadınların ağlamasından nefret ediyordu özellikle böyle basit kadınların.Elini sert bir hareketle çenesinden çekip kollarına asıldı. "Sakın...Sakın o sahte göz yaşlarını akıtayım deme!!"Dedi ve tiksinircesine kıza bakıp devam etti. "Şimdi seninle aşağı inip o lanet imzaları atıyoruz.Sen aileni kurtarıyorsun,bende oğluma oldukça pahalı bir bakıcı tutuyorum.Şimdi yürü!!"

[TAMAMLANDI] "Bazı vedalar, yeni bir hayatın davetiyesidir..." Aldatıldığını öğrendiği an, dünyası başına yıkılmıştı belki de... Kalbinde bir enkaz, valizinde kırık hayallerle -doktorluğuna devam etmek için- Sakarya'ya doğru yola çıktı. Yeni bir şehir, yeni bir görev ve yeni bir sessizlik bekliyordu onu... Ama hiç beklemediği bir yerde, asker üniformasıyla sessizce hayatına giren biri, ona yeniden güvenmeyi, sevmeyi ve kendini bulmayı öğretecekti. Peki kalbi bir kez kırılmış bir kadın, ikinci bir şansı hak ettiğine inanabilir mi?Yaralı kalpler bir araya geldiğinde, aşk yeniden filizlenebilir miydi?.. ❤‍🩹 °Başlama tarihi; 13/10/23°

❝Burası Karadeniz, burada hiçbir aşk mücadelesiz olmaz.❞ "Karadeniz'e eskiden Konuk Sevmez Deniz derlermiş," dedi. Sesindeki buz dağı yüreğimi titretti. Bunu daha önce hiç duymamıştım. Demek hırçın dalgaların sahibi olan Karadeniz'e Konuk Sevmez Deniz diyorlardı. İlk kez duyduğum için olsa gerek garibime gitmişti. Ben de buraya gelen bir konuktum. "Peki ya, öyle mi?" diye sorduğumda bakışlarımı usulca ona kaldırdım. "Burası gerçekten konuk sevmez mi?" "Sevmez," dedi Kuzey net bir dille. "Alır, götürür, öldürür seni. Sen de elbet gideceksin buralardan, ait olduğun yere döneceksin. Buralar hiç konuk sevmez." Bir düşman kapıyı çalar. Elinde ölümle bekler. İmkânsız bir aşk başlar.

Karısının ölmesiyle tüm dengeleri değişen ve kızının öğretmeniyle yeniden aşkı tadan bir baba ile aşkı hiç ummadığı bir adamda bulan bir öğretmenin öyküsü... Not: Mafya kitabı değildir. Yetişkin okurlar için uygundur. Yetişkin içerikli sahneler içerir. Ön yargılarınızı bir kenara bırakın ve hikayenin ilk bölümlerine göre hüküm vermeyin! Bu kurguda geçen kişiler, olaylar ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Başlama Tarihi: 16.06.19

'' Sana söz, soyadım soyadın olana kadar bitmeyecek bu mevzu. '' bir yemini daha dillendirdi son kez. '' Kendine dikkat et. Seni seviyorum. '' diyerek çekti ellerini üzerimden. Sarılmamıştı hâlbuki sadece ufak bir temasla bile sıcacık olan bedenim çekilmesiyle buz kesti. Geri geri yürüdü, sırtını dönmedi bahçe kapısından çıkıp arkadaşlarının beklediği yere yürüdü. Gitmek istemediği bariz belli olurken bakışlarını benden çekmeden bindi arabaya. '' Bende... '' dedim sessizce sadece. Dolu dolu bakan gözlerimle sadece mırıldandım içim sökülürcesine son kez. Kendine dikkat et demiş ve gitmişti. Herhalde anlamıştı bu kalbin ve bedenin tamamen ondan ibaret olduğunu sonunda. Ama yine şaşırtmayıp bencilce davranmış ve kendini düşünmüştü. Görüş açımdan çıkan arabayla sendeledim olduğum yerde. Sanki ayağım koca bir boşluğa girmiş gibi sendeledim. Birilerinin ayak sesleri duyuldu, Demet'in sesiyle duraksadım ardından. '' Ne oldu Bahar? '' diye sordu. '' El olduk, ziyan olduk Demet. İşte tüm olan bu... '' dedim mırıldanarak. Ve kapattım o gece Demir defterini. İlk aşkımı sonsuzluğa gömecek ve bundan sonra adını anmayacaktım. Kalbimi onunla beraber ilk kez aralarken yine onunla beraber kapatmıştım sonsuza dek...

"Benim..." dedim gözlerim anlık dudaklarına kayarken. Etli dudaklarının üzerindeki su taneciklerini diliyle temizlediğinde gözlerim gözleriyle buluştu. "...korumam ol, Kara Yağız."

❝Asker, ölür yada yaşar. Ama asla Aşık olmaz. Eğer Aşık olursa, Arkasında gözü yaşlı bir kadın veya bir adam bırakır...❞ • • • 🤍🌈