akyildiz00
- Reads 2,857
- Votes 1,554
- Parts 24
Benden küçük bir çocuğa kaptırmıştım kahrolasıca kalbimi.
Onu koruyabilmek uğruna kendimden geçmiştim, olmadığım birine dönüşmüştüm. Ben, ben olmayı bırakmıştım.
Bazen, sırtlandığım yüklerin altında kaldım ama sırf onun için nefes aldım. Tekrar kalktım ve bunun için sadece ona bakmam yetti. Gülümseyişini görmek, güçle doldurdu her bir uzvumu.
Lâkin bütün bunların sonucu ise şu; benim yıllar önce sessizliğe bürünen miniğim, benden nefret ediyordu.
Suskun bir çocuğun adıydı kalbimin zikr ettiği. Sessizdi ama ben haykırışlarının şahidi olmuştum, çünkü o haykırışların çoğunluğu banaydı.
Onu isyan ettiren, kıran, üzen, kızdıran... Bütün bunların yapan bendim. Nefret ediyordu benden. Hakkıydı. Etmeliydi. Ben de ediyordum zaten.
Ama onun nefreti koyuyordu. İçime oturan ağırlığı anlatmaya gücüm yetmiyordu.
Bildiğim tek şey onu iyileştirmek istediğimdi ve bunu yapmak için ilk adımı attmıştım.
•••••••••••••••••••
555***: Ben bir şey yapmadım Alp.
•••••••••••••••••••