"Kes sesini! Yoksa.." Sustum. Bana yine dokunmaması için bu kez söylediklerine göz yumdum. Çünkü hiçbir söz tenime olan pis dokunuşlarından ağır değildi. Bu hücrede kapana kısılan sadece bedenim değildi. Ruhum da bu hücrede hapisti. Sadece adaletini arıyor, kavuşmayı bekliyordu.
Bir metro istasyonu, 14 rehin. Sınırlı yemek, Sınırlı su. Tuzak ve ölümler. Hayatta kalmak için neler yapardınız? Peki onlar ne yaptı? Bu oyununun sadece bir kazananı olacak, Ve herkes bir bir ölecek. Benimle bu oyunu oynar mısınız?
''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir...
