Zümra, yıllardır hasret kaldığı huzuru babasının vefatından sonra bulacağını hiç düşünmemişti. Hayat, onu Isparta'nın sessiz sokaklarından alıp Karadeniz'in dalgalı kıyılarında yetişen kalabalık ama sıcacık bir ailenin ortasına savurmuştu. Korkmaz Ali Atabey... Babasının gözünü arkada bırakmayacak olan adam. Bir emanetin, bir sorumluluğun, ama en çok da kalbin taşıyıcısı. Zümra'nın yalnızlığında sessizce yürüyen, onu sıkmadan sahiplenen, kendi dünyasına usul usul çeken bir adam. Yeni bir ev, yeni bir şehir, yeni bir soyad... Ve hiç alışık olmadığı bir sıcaklıkla dolu kocaman bir aile... Ve o artık Zümra Kaya değil, Zümra Atabey'di. O korkmaz Ali Atabey'in Trabzon Gülü'ydü. ~Sessizlikten sevgiye, yalnızlıktan aileye uzanan bir yolculuk~