Robbie is gebroken, een stukje van zichzelf verloren. Hij zal nooit meer dezelfde zijn na die ene nacht die zijn hele leven heeft veranderd. Tranen stromen onophoudelijk, maar nooit zal het genoeg zijn om het gemis weg te spoelen. Maar Robbie is niet alleen. Iedere seconde staat zijn vriendin aan zijn zijde om zijn tranen weg te vegen of om hem juist haar schouder te bieden om op uit te huilen. Maar hoe lang ze hem ook in haar armen gesloten houdt, niets zal het gemis opvullen. Het stukje wat Robbie die nacht van zichzelf verloren is, zal hij nooit meer terugvinden.

De jongens gaan hun eigen weg. Ieder zijn eigen richting, ideeën, idealen. Hoe aard je in een stad waar je jaren niet meer bent geweest? Hoe ga je weer voor de klas staan als je al drie jaar op jongeren heb gelet? Wat als je erachter komt dat je beroep nooit meer hetzelfde zal zijn? Dat vriendschap en afschuw op een dunne lijn balanceren. Hoe gaat het met de jongens als ze het veilige huis verlaten?

op camera is alles leuk, alles is grappig. achter de camera's niet meer. de sfeer is nog het zelfde, behalve voor 2 personen, matthyas het lam en robbie van de graaf. beide gaan ze mentaal achteruit en zitten in therapie. maar werk blijft werk, geen plek om dit soort dingen te bespreken. maar dan bots je toch opeens tegen elkaar aan in de wachtkamer bij therapie. en nu?

Milo werkt in zijn tussenjaar als vrijwilliger op Mallorca, in een leuk strandtentje. Achter dezelfde bar waar Milo ook gaat werken, werkt een andere jongen, Matthy. Hij komt er snel achter dat hij er ook is in zijn tussenjaar. Ze krijgen al snel een goede band, maar er gebeurt ook heel veel op Mallorca.

Ik steek er nog een aan. En nog een. En nog een. In totaal misschien wel vijf of zes achter elkaar. De helft rook ik op, waarna ik de andere helft tegen mijn huid uit druk. Ik maak strepen op mijn huid met het brandende stokje. Rode, lelijke plekken ontstaan op mijn armen. Brandwonden. Brandwonden die ik heb gecreeërd om over alles heen te komen. Elke dag sta ik hier. Zit ik hier. Praat ik tegen niks en niemand hier. Rook ik de ene na de andere sigaret hier. Doe ik mezelf pijn hier. Huil ik hier. Moet ik keer op keer vaarwel proberen te zeggen hier. Jij vraagt je waarschijnlijk af: 'Robbie, waar is hier?' Hier is bij hem. Hier is bij die steen, bij dat stukje grond, bij die bloemen. Hier is bij zijn graf. -TRIGGER WARNING- -Ziektes -De dood

Matthy struggeld al een tijdje met zichzelf; over zijn seksualiteit, of hij wel goed genoeg is voor anderen, zijn gewicht en ga zo maar door. Zijn pesters op school helpen daar niet echt bij. Gelukkig heeft hij zijn beste vrienden waarvan 1 vriend wel heel speciaal voor hem is.. Let op! Ze wonen hier nog allemaal in casa del huts + Milo Tw⚠️ zelfbeschadiging, zelfmoord gedachtes/pogingen, geweld, smut en eetstoornis.

Robbie heeft het naar zijn zin op vakantie in Frankrijk samen met zijn vrienden, tot het noodlot toeslaat tijdens een middagje zwemmen. Zijn enige redding is de blonde lifeguard waar hij stiekem een oogje op heeft.

Matthy, Milo, Koen, Robbie en Raoul zitten in hun vijfde jaar van VWO. Ze besloten om samen te gaan wonen voor hun laatste jaren samen op school, een feest wat ze allemaal dachten. Dat was het ook, totdat Milo een relatie kreeg met iemand. Ze waren allemaal blij voor hem, behalve Matthy. Hij zei dat dit hem zo afleiden, en dat ze zo hun laatste jaren niet volop konden genieten. Iedereen schudde het van zich af en dachten dat Matthy wel zou bijdraaien, maar zo makkelijk ging het niet. In korter dan een week gingen Matthy en Milo van beste vrienden naar vreemdelingen, allemaal door een meningsverschil.. of zit er toch nog een andere reden achter? Plot: enemies to lovers. Triggers: eetstoornissen, zelfbeschadiging, suïcidale gedachtes, drugsgebruik.

Matthy en Milo hebben al een aantal jaren een relatie, maar het lijkt alsof de relatie bijna aan het einde is. Er gebeurt veel: drama, geheimen, leugens... Komt dit nog goed voor Matthy en Milo, of is dit het einde van Mitthy?

Alles loopt op rolletjes, in het leven van Robbie van de Graaf. Zijn youtube account, en dat van de Bankzitters, gaan beide enorm hard. Ook onderhoudt hij een gezonde relatie. Maar wat als één zin zijn leven op de kop zet? De zin waarin de hoofdarts oncologie toegeeft aan het feit dat de Brabander botkanker heeft. Wat als alles opeens niet meer op rolletjes loopt, en zijn leven aan een zijde draadje hangt? Als sterk zijn de enige optie is.