BU KİTAP KORKU, PSİKOLOJİK BASKI İÇERİR! --- "Beni kimseye bırakmayacaksın... değil mi?" Lina, eski bir kukla bulduğunda bunun hayatını tamamen değiştireceğini bilmiyordu. Önce sadece rüyalarında hissetti onu. Sonra, gölgelerin içinde bir çift göz sürekli onu izlemeye başladı. Ve bir gece... onu hissetti. Kukla yalnızca bir eşya değil, bir varlıktı. Sahiplenen, koruyan, bazen inciten... ama her zaman Lina'ya ait olmak isteyen bir varlık. Gerçekle hayalin arasındaki çizgi giderek silinirken, Lina kendini kaçamayacağı bir bağın içinde bulur. Peki, bir kukla gerçekten sevebilir mi? Ve eğer severse... o sevgiden kaçmak mümkün müdür? --- Korku ve tutkunun iç içe geçtiği, tüylerinizi diken diken edecek bir hikâyeye hazır mısınız? "CANLANAN KUKLA" sizi geceleri uyuyamayacağınız bir dünyaya davet ediyor.

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

Elzem Akay'ın sıradan ama güzel bir hayatı vardı. En iyi okullarda okumuş, en güzel oyuncaklara ve kıyafetlere sahip olmuştu. En değerli mücevherler daima onun boynunu süslemiştir. Lüks içinde yaşarken hayatta istediği her şeye kolayca sahip olmuştu. Üzerine titreyen iki abisi, onu hep güldüren kız kardeşi, iyi bir yengesi ve onu sürekli çıldırtan bir hizmetçisi varken hayat ona karşı fazlasıyla cömertti. Tüm bunları ne bozabilirdi ki? Bir gece korkunç bir ritüele kurban edildiğinde gözlerini bambaşka bir dünyada açar. Orta Çağın hiyerarşisinin içinde kalmışken eve dönmek hiç kolay değildi. Kendi dünyasında bir öğretmenken Ölümsüzlerin akademisinde bir hizmetçi olunca, sınıf farkının acımasız gerçekleriyle yüzleşir. Burası onun dünyası değildi, burası barbarların hüküm sürdüğü Araftı ve o, hayatta kalmak istiyorsa lüks alışkanlıklarından ödün vermeyi öğrenmeliydi. *** "Medeniyet yoksunu, vahşi barbar!" diye ona sesimi yükselttiğimde çatılan kaşları umurumda bile değildi. Tüm gün kuyudan su çeken o değildi. "Şu sivri dilin bir gün başına bela olacak." Sert bakışlarla beni uyardıktan sonra merdiveni işaret etti. "Kahyadan fırça yemek istemiyorsan işinin başına dön." "O kadın bir cadı." Ondan bahsederken bile tiksintiyle yüzümü buruşturdum. "Bence benden nefret ediyor." "Hayret." Kaşları alayla yukarı kalktı. "Oysaki çok sevilesi bir kadınsın." İğneleyici sesiyle ters ters ona baktım. "Sizde öyle Savcı Bey," dedim oyunbaz bir ifadeyle. "Sizi görenlerin yüzünde güller açıyor." "Bunu inanarak söylemiyorsun." "Tabii ki inanarak söylemiyorum." Gülerek bana ikinci kez merdiveni işaret etti. "İşinin başına dön aksi taktirde yarın seni sınıfıma almam. Bir hizmetçiye ders verdiğim için yeterince sorun yaşıyorum." Bu vahşiler kendi dünyamda ne kadar zengin ve asil olduğumu anlamak istemiyordu.

Kanlı bir kış gecesi şeytanın nefesinde titredi gökyüzü. Sel olup aktı genç kızın gözlerinden. Yitik bir ömrün son nefeslerini vermek üzere olan genç kadın can havliyle boylu boyunca uzandığı soğuk zeminde doğrulup ağlamaktan kanlanmış gözleriyle etrafına baktı. Ormanın derinliklerinde hissettiği bakışların karanlığında kaybolmaktan korktu kadın. Hayır! Pes edemezdi. Karnındaki bu canı karanlığa doğuramazdı. Hızla uzaklaşmak istedi cehennemin fragmanını yaşatan bu uğursuz yerden. Ama günler süren işkencelerde kana bürünmüş bedeni yetersiz kalıyordu bu serzenişe. Zihninde yankılanan adım sesleriyle vücudunun amansız çığlıklarına aldırmayarak hayallerine koştu genç kadın. Kocasının cenneti bulduğu sarı saçlarını acımasızca çekiştiren bir çift el tarafından son buldu umuda yolculuk. Yitirdiği küçük cennetin güzel yüzlü adamının ismini haykırdı son kez genç kadın _MURAT! Ama gelmedi Murat! Murat'ın sevmeye doyamadığı bedeni şimdi bir katilin ölüm kokan nefesinde titriyordu. Önünde uzanan karanlığa baktı Zeynep. Artık biliyordu ki onun yolu

Kızıl Kraliçe Serisi 1. Kitap Serinin ilk kitabı HitReads'e taşındı. Diğer iki kitabı hala buradan okuyabilirsiniz. Saçlarında sarmaşıkları olan ve doğduğu gün kaderi suya damlayan bir kız çocuğu; Miae. Her zaman ailesinin ikincisi olan, Tanrı soylu; Füruz. Ve ayak sesleri duyulan bir savaş... * "Twiyn..." Babası genç adama sert bir bakış attığında, Miae adamın kızarken bile oğlunu sevdiğini düşünmüştü. Dalgınca iç geçirerek çevresine baktı. Eouzk'u olduğu çaylağın az evvel Twiyn tarafından buraya sürüklediğine yemin edebilirdi. "Bizi mahcup ediyorsun." "Baba o bir Sten. Üstelik..." Kızın saçlarına bakarken suratını buruşturdu. "Saçlarında ağaç olan bir Sten!" "Sarmaşık." "Efendim?" Twiyn'in şaşkınlığına güldü: "Ağaç değil, sarmaşık." Nezaketle omuz silkti. "Ve kabalığından dolayı incinebilir." *

3.YY, Bilge Druidler zamanı, İskoçya... Rosenwyn'i Beyaz Orman'a bağlayan zincir, Duncan Mckenna tarafından koparıldığında, Druid Mannis'e ulaşmak genç kadının tek hedefi haline gelmişti... "Beni bir hapis hayatına mahkum eden şey o zincir değildi, bedenimdeki bu kontrol edilemez güçtü..." Bir çok insanın elde etmek için çekinmeden ruhunu şeytana satabileceği bu güç, Rosenewyn için kurtulması gereken bir prangadan başka bir şey değildi... "Elimi sürdüğüm her yer ölümün karanlık rengine boyanıyor oysa içimdeki ruh, çiçekler açmak istiyor..." Bu içimizdeki iyilik ve kötülüğün savaşı, Bu umudun ve sabrın hikayesi, Bu imkansız bir aşkın öyküsü... " Özgür olmak istiyorum, çocuklara dokunabilecek ve çiçekleri koklayabilecek kadar özgür...Bana bir yuva ver Duncan Mckenna, karşılığında bu gücü sana vereyim..." Gerçek tarihi mekanlar ve efsanelerden esinlenerek yazılan bu romanda, 3.YY İskoçya'sında, Aşkın ve Büyünün zamanında, Bir kez daha tarihe farklı bir yolculuk yapacaksınız... (Serinin ilk kitabı Orman Büyücüsü'dür.) Kitap kapak tasarımı için "Muallime8272" ye, "sinemmgkce"e ve "sdamlaergenç" e teşekkürler. Hikaye noter onaylı ve tamamen özgün olup, tüm hakları şahsıma aittir. İzinsiz kopyalanması ve ya çalınması halinde, çalan şahıs veya şahıslar hakkında yasal işlem başlatılacaktır.

KIZIL EJDERİN KANI hikayesinin 2. kitabıdır. "Baba?" "Ben babamız değilim" diyerek Rein'e doğru bir adım attı Dha. Rein kaşlarını çattı. Babamız sözü kafasını karıştırmıştı. "O zaman.. sen kimsin?" "Ben senim."

Göz bebeklerine Füruz yansırken, kadın kan ağlamaya devam etti. Hem acıyla, hem umutla aynı anda kesişti yüreğinden açılan bu yeni yol. Adam uzaktan, ufuk çizgisi kadar uzakta bir yerden ona geliyordu. Yorgundu. Her yanı bereliydi. Sağ kaşından kan akıyordu ve topallıyordu. Ama nefes alıyordu. Yaşıyordu. Ona bakıyordu. Onu tanıyordu. "Füruz," diye mırıldandı. "Füruz, Ruru." Dudakları titredi. Bedeninde kalan gözleriyle gördü adamı. Aşık olduğu yüzüne özlemle baktı. Kalbi büyüdü. Kalbi öyle büyüdü ki boynundaki safir taşa sığamaz oldu. "Füruz geldi." Kızıl Kraliçe Serisi - 3. Kitap

3.YY Bilge Druidlerin zamanı, İskoçya... Kylianne'nin hayatı, sevdiği adamın ablasını öldürüşüne tanık olduğu gece tamamen değişti. Artık ne bir evi, ne bir ailesi ne de bir klanı vardı...Kendisine ait olan her şeyi arkasında bırakarak Uğursuz Orman'ın derinliklerine karışan Kylianne, aradan geçen 10 yılın ardından döndüğünde kalbi tek bir arzu ile yanıyordu: İntikam. Gerçek Tarihi mekanlardan esinlenerek yazılan bu romanda, 3. Yüzyılın İskoçya'sın da aşkın ve büyünün zamanında, Kylianne'in hikayesine konuk olacaksınız... "Aşk, sonunda zafer bulacağın bir yol değildir." Hikaye noter onaylı ve tamamen özgün olup, tüm hakları şahsıma aittir. İzinsiz kopyalanması ve ya çalınması halinde, çalan şahıs veya şahıslar hakkında yasal işlem başlatılacaktır. (05 Mayıs 2015 tarihinde yazılmaya başlanmıştır, 25.03.2016 tarihinde tamamlanmıştır.)

"O sensin Rein" diye fısıldadı Theo onun kulağına. "Dhakear'ın oğlu sensin. Sen bir insan ve ejderhanın oğlusun."