"ΕΙΣΑΙ ΆΣΧΗΜΗ, ΧΟΝΤΡΉ, ΧΑΖΗ ΚΑΙ ΗΛΙΘΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ ΝΟΜΙΖΕΣ ΟΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΝΑ ΣΕ ΕΡΩΤΕΥΤΏ;; ΕΝΑ ΣΤΟΊΧΗΜΑ ΉΤΑΝ" τα λόγια του έρχονταν στο μυαλό της όλο το καλοκαίρι. Ένα καλοκαίρι μακριά απο όλους και απο όλα, ένα καλοκαίρι που την έκανε να αγαπήσει τον εαυτό της και να είναι έτοιμη να εκδικηθεί με τον δικό της...
"ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΞΑΝΑΔΏ ΜΠΡΟΣΤΆ ΜΟΥ" μου φωνάζει καθώς πιάνει ένα βάζο και το ρίχνει στο πάτωμα. Χιλιάδες γυαλιά εκτοξεύονται στο πάτωμα ενώ μερικά στα πόδια μου. "Άσε με να σου εξηγήσω..."ψιθυρίζω και πάω να τον ακουμπήσω στο μπράτσο αλλά με σπρώχνει μακριά. "Τι να μου εξηγήσεις ρε Δανάη; ΤΙ; ΣΑΣ ΕΙΔΑ"ουρλιάζει σφιγγο...
-Οκευ εσυ τώρα γιατί θυμωσες;! -Γιατί νόμιζα ότι κάτι είχαμε Φιλιππακο.. Που να ξέρω ότι κάθε φορά που με επιανες και με φιλαγες ήταν απλα για να περάσεις την ώρα σου; Νόμιζα πως ήμουν μοναδική για σένα.. αλλα απο ότι φαίνεται έκανα λάθος.. -Δεν έκανες λάθος.. Η Εύα είναι 17 χρονών. Παει 2α Λυκείου και έχει μια κολ...