Kariyerini her şeyden önde tutan başarılı ve genç bir mimarın istediği son şey bir bebekti... Başlangıç: 27 Şubat 2021 Bitiş: 27 Şubat 2022

Göksel'in tavşanı büyümüştü, hemde aşık olacak kadar... Beklenmeyen Misafir'in Devam Kitabı Başlangıç: 27 Şubat 2022

MAHALLE İnsanın hayatında kimi anlar vardı ki, bir dönüm noktası ya da sıfırdan başlangıcı olabilirdi kişinin. Tek bir durum, tek bir mekan ya da tek bir insan yeterdi. Ve tek bir duygu. Kızgınlık olabilirdi, kırgınlık belki de. Kimi zaman mutluluk seni sıfırdan, yeni bir insan etmeye yeterdi. Fakat en çok aşk, dönüm noktası olabilirdi bir insanın. Nefretle başlamış, bir aşk. "Senin aklınla bir daha kuyuya inersem o kuyuda öleyim inşallah!" tek bir nefeslik kadar susup devam etti sonra. "Bula bula boynunda zincirle gezen sokak köpeğini mi buldun bana?" Tibet durdu. Adımları bir bıçağa rastlamış gibi kesilirken göğsünü yoklayan o kırgınlıkla henüz yeni tanışıyordu. "Tutku! Tutku! Tutku! Ne var? Adımı mı ezberliyorsunuz?!" dediğini işitti. Adının Tutku olduğunu ancak öğrendiği kız ondan gittikçe uzaklaşırken, son bir kulakla, zorlukla duydu sesini. "Bir daha bana boğazında zincirli bir köpeği layık görecek olursan, eve gelmeden önce bir barınağa uğrayıp sana köpek alacağım."

Yetişkin okurlar için uygundur! Bir Mahalle Hikâyesi... Çok daha fazlası... ✨ "Bak bana," diye fısıldadı. Dudaklarının arasından çıkan sıcak nefesi benimkilere dokundu. "Bir kere bana eskisi gibi baksan..." yalvarır gibi çıkan sesinin tonuyla tüm iradem dağıldı. "Bırak lütfen," derken gözlerimi kapattım. Elinin birini kaldırıp parmaklarını usulca yanağımda gezdirdi ve çeneme doğru indi. "Adımı söylemiyorsun artık," dedi dişlerini sıkarak. "Fark etmem mi sanıyordun?" Soru soruyordu ama benim buna verecek bir cevabım yoktu. "Senin dudaklarından dökülmesini istediğim öyle çok kelime var ki..." Eğilip anlını anlıma yasladı. Bu kadar yakınken tek nefesi paylaşıyor gibiydik. Onun aldığı soluk, benim dudaklarımda kayboluyordu. Benim sıklaşan nefeslerim ise sanki onu canlandırıyor gibiydi.

[TAMAMLANDI] Doksanlı yıllarına heba olmuş bir aşkın öyküsüydü onlar. Davasına ve sevdasına düşkün olan adamın, sevdasından vazgeçmek zorunda kalışıydı... "Bana bir gün, ne davamdan ne yârimden geçerim, demiştin. Sen davana sadık kaldın da yârine sırtını döndün..." Kapak için pureroses8 (Solnyshko) hesabına çok teşekkür ederimm 💜 18.07.2023

Yağmur ben. Bazı insanların hissettiği bazılarının ise sadece ıslandığı, o iki heceli kelime. Yağmurdu çiçekleri büyüten, ormanları yaşatan; gökleri kabartan, bulutları dolduran. Bir bulutun hüznüydüm ben, dolup taştığım ve içinde barınamadığım bir buluttan gelmiştim dünyaya. Birer birer düşmüştüm herkesin üzerine, bazıları şemsiye açmış bazıları eteklerini aça aça dans etmişlerdi benimle. Bazen bir sağanak yağışla, bazen de sakin sakin girerdim hayatlarına insanların. Yaz kadar sıcak, bir kış kadar soğuktum kimi zaman. Ve bir güneşle açtım, bir Mehri'yle tanıştım. Mehri. Güneş. Benden sonra bir güneş açmıştı dünyaya. Tüm kasveti, bütün karanlığı almıştı içinden. Bir aydınlık kurmuştu varlığıyla. Ve şimdi, bu güneş ve yağmur birleşmişti. Bütün o kasvetin, karanlığın arasından bir gökkuşağı yaratacaklarına inanıyorlardı. Ben o Yağmurdum, o ise Mehri. Belki de o gökkuşağına kavuşabilmek için bu kasvete, bu karabulutlara katlanmak zorundaydık. - 06 Aralık 2023 Tüm hakları saklıdır.

| Yetişkin okular için uygundur, cinsellik ve argo içerir! | Her şey bıraktığın gibi kalmaz, bazı gidişleri ardında kasırgalar bırakır, yıkıp geçersin gittiğin yetmezmiş gibi. Onca enkaz, yıkım, döküm... Geri döndüğünde bulur musun bıraktığın, terk ettiğin yeri aynı? Kadın terk ettiği nişanlısının mahallesine üç yıl sonra tekrar gelir, lakin o adam artık başkasıyla nişanlıdır. 🌪️ "Yalvarırım git Nalan. Benim başıma bela açma! Mahallemden git! yoksa-" "Yoksa?" "Zor lan!" dedi yarım ağız bağırarak. "Hayatımı siktin ulan! görmüyor musun Nalan beni? Yarattığın enkazı görmüyormuş gibi! Nalan senle ben aynı mahalleyi bırak aynı şehirde yaşayamayız!" göz yaşlarımı sildim bedenimin yanında ki iki kolu ve yakınımda ki yüzü her şeyi zorlaştırdı. Kör kütük sarhoştu. "Neden?" diye sordum acıyla. "İki yangın beden birleşir.." dedi kendine hatırlatır gibi. Sonra ekledi. "Biz artık beraber yanmayız Nalan. Ya küle döneriz. Yada yakarız!"