"Sen, Elvin." nefesi o kadar yakınımdaydı ki, nefesimi tutmuş olan ben onun nefesiyle nefes alıyordum. "O kadar güzelsin ki, ben bu güzellikle nasıl baş edeceğimi bilmiyorum." sanki mümkünmüş gibi daha çok yaklaştı. "Ama bir şey biliyorum ki," dudakları dudaklarıma değer gibi olduğunda öleceğim sandım. "Sen olduktan sonra baş etmesem de olur." dedi ve dudakları dudaklarımı buldu.

Derler ki, herkes kendi hikayesinin başrolüdür. Bu benim için geçerli değildi. Tanıdığım herkesin hayatında bir şekilde merkezdeydim. Yok gösteren, tutunan belki de kurtaran... kendi hayatımda ise sadece figurandım, en azından ben böyle hissediyordum. Leyla, ailesiyle birlikte sıcak bir mahallede yaşamaktadır, Leyla'nın eğlenceli yolculuğuna sizde davetlisiniz.

Bir mahalle. İki kadın. Ve yavaş yavaş içeri sızan yepyeni bir hayat... Hüma ve Miray, geride bıraktıkları onca karmaşadan sonra küçük bir mahalleye taşınırlar. Yenimahalle; sokaklarında çocuk kahkahaları, balkonlarında çiçekler, pencerelerinden umutlar süzülen bir yerdir. Burada, tozlu raflardan silinmiş bir hayalin peşindedirler: Bir pastane. Küçük bir dükkan, büyük bir başlangıç. Ama bazen hayat, tam da en sessiz anlarda başlar. Fırın kokularının arasına anılar karışır, mahalleye sinmiş sesler kalbin içine işler. Camdan içeri yalnızca güneş sızmaz; geçmişin gölgeleri, geleceğin ihtimalleri ve belki... bir çift göz de o camın ardında bekler. Bu, acele etmeden anlatılan bir hikâye. Yavaş yavaş. Tıpkı mutluluk gibi...

-Bazı yaralar tende değil, kalpte açılır. Bazen bir kurşun değil, bir bakış vurur insanı. BU İSİMLE YAZILMIŞ İLK KURGUDUR. İSİM BANA VE KİTABIMA AİTTİR. Unuttuğu eşyalarını almak için dağ evine tek başına dönen Liva Soyel, eve vardığında kapının önünde kurumuş kan izlerini görür ve kapının kilitli olmadığını fark eder. İçeride birilerinin olduğundan şüphe ederek eve girer ve kan izlerinin odasına doğru devam ettiğini görür. Geri dönüşü yoktu, artık eve girmişti ve ardından kapıyı kapamıştı. Odasının kapısı hafif aralıktı. Odaya yaklaştıkça kurumuş kanlar çoğalıyordu. Kapı açıldı ve görüş alanına, yatağında uzanan maskeli bir adam girdi. O an çığlık atarak telefonunu düşürdü. Ya her şey bu adamla birlikte mahvolacaktı ya da yeniden başlayacaktı. İlk yayınlanma tarihi: 1 Ağustos 2025

mahalle kurgusudur! Mahallenin ağır abisi Ömer'e, deli divane aşık olan Yasemin'in hikayesi... Yasemin, sevdiği adamın başkasıyla evleneceğini duyunca yıkılır. Acısı taze olan genç kadın; yıllarca savaştığı, uğruna binlerce gözyaşı döktüğü aşkını kalbine gömer. Ve mahalleye ona görücü bulmaları için haber salar. Ama bilmediği bir şey vardır...Ona görücü gelen adam, Ömer'in can dostudur. ... ⚜️ALINTI⚜️ Sevdiği adamı mahallenin ortasında başka bir kadına sarılırken görür... Pencereye çıkıp bağırır, "Duyduk duymadık demeyin! Yarından itibaren bütün görücülere kapım açık. Gelin görüşelim!" ... ⚜️ALINTI⚜️ Saklanma gözlerimden, Ömer'im. Gör, kanayan yaralarımı. Ağlama sakın, dayanamam. Ben ağlarım senin yerine. Saklama kalbini benden; bırak, ömrümün sonuna kadar seveyim. Öleyim... Ölüm bile, her zerresi ile sana aşık olarak gömülsün kara torağa. Yanı başımda gözyaşı dökecek olan sensen eğer, bırak bugün öleyim; sabahı göremeden, geceyi çıkaramadan, son nefesimi vereyim. Bana çıkmayan yollarını ateşe vereyim. Seni, bana göstermeyen göğü dumanlarla örteyim. Senin için tüm cihanla savaşayım; ödülüm sensen eğer, bırak askerlerimi topraklarında şehit vereyim. Bir damla aşk hediye et bana; nesiller boyu konuşulacak destanlar yazayım, tek damla aşkına. .... Tan Vakti Kelebeği... "Ve ben bir çiçektim; soldum. Bir gemiydim; battım. Bir trendim; raydan çıktım. Ama aşkımı hiçbir zaman kaybetmedim. Tam göğsümün ortasına, jiletlerle kaplayarak yerleştirdim. Çünkü o bana haramdı ve ben, her sabah göğsümün tam ortasında, o jiletlerin kestiği yaradan akan kanla avundum." ... #Yasemin 🥈 08.09.2025 #Ömer 4️⃣ 08.09.2025 #Aldatılmak🥉10.09.2025

Baran Abi adlı kişiyi Baran olarak değiştirdiniz. 🎀 Yağmur : okulun kampı varmış bu hafta son sınıf öğrencileri için. Baran : ne güzel. Baran : çadır mı lazım? Yağmur : yok sen lazımsın. Baran : ne? Yağmur : cidden. Yağmur : sen lazımsın. Baran : anlayamadım? Yağmur : herkese yanında 1 kişi getirme hakkı verilmiş. Yağmur : benimle gelir misin?

Yaş Farkı İçerir. Dikkat! Yetişkin içerik uyarısı. Not; Kitapta +18 sahneler olacaktır, rahatsız olacakların dikkatine. O bölümlere işaret koyarım. Tutku ve aşk dolu mahalle klasiği .

Bir üsteğmen ve aşık olduğu komşu kızının hikayesi... Aşkından habersiz olduğu adam için kalbi atmaya başladığında 20 yaşındaydı Gülce. Çocukluğunu geçirdiği Bozcaadada beraber büyüdüğü adamla aynı kişiydi bu: Sancak Erkuran. Sonra bir gün karşısına geçmişti Sancak ve gözlerinin içine baka baka "Bana artık abi deme," demişti. Tek bir cümleyle kalbini altüst etmeyi başarmış ve bildiği her şeyi değiştirmişti. Aynı günün gecesinde ise gitmişti Sancak Erkuran. Çünkü işi ve aşkı arasında bir tercih yapmak zorunda kalmış ve hayatını, vatanı uğruna feda etmişti. Yıllardır içinde büyüttüğü sevdasının küllerini kalbine hapsedip öylece gitmişti.

Alisa, babasıyla ettiği büyük bir kavgadan sonra bir inat uğruna şatafat dolu hayatını bir kenara bırakarak bilmediği bir mahallede ev tutar. Fakat mahalleye ayak bastığı ilk andan itibaren ne mahalleyle ne de mahallenin abisiyle yıldızları uyuşur. |Mahalle kurgusudur| 120625

-Ceylin Müsait misin? Önemli bir şey konuşmamız gerekiyor. -Oğuz abi Müsaitim. Ne oldu? -Ceylin Hamileyim. -Oğuz abi Siktir! Ciddi misin sen? Bu işin şakası olmaz. -Ceylin Şaka falan yaptığım yok zaten. Şüpheleniyordum ve test yaptım. Hamileymişim. Abisinin arkadaşı ve aynı apartmanda oturdukları Oğuz'dan hamile kalan Ceylin.