Λίστα ανάγνωσης του user28490184
3 stories
Μη μ' αφήνεις  by HardVonH
Μη μ' αφήνεις
HardVonH
  • Reads 419,640
  • Votes 10,999
  • Parts 28
Η Εύα είναι 25 ετών, ζει στο Λονδίνο μόνη της, αφού οι γονείς της έχουν πεθάνει. Είναι σχεδιάστρια και παράλληλα μοντέλο σε μια από της πιο γνωστές εταιρείες εσωρούχων. Είναι απίστευτα καλή στην δουλειά της, κοινωνική, πανέμορφη και φυσικά πανέξυπνη. Όλα δείχνουν απολύτως υπό έλεγχο, τι θα γίνει όμως όταν ο Μάνος, το αφεντικό της αρχίσει να έχει αλλά σχέδια για την μικρή μας σχεδιάστρια!? -Σας έφερα τα σχέδια! λέω καθώς μπαίνω στο γραφείο του -Ξέρεις θα ήθελα πολύ να τα δω πάνω σου! λέει με πονηρό ύφος -Θέλετε να πάμε στην πασαρέλα? ρωτάω μπερδεμένη -Σκεφτόμουν κάτι εκτός δουλείας! λέει και τα μάτια του κάνουν κύκλους στο σώμα μου
Σαν Μπαμπάς  by HardVonH
Σαν Μπαμπάς
HardVonH
  • Reads 259,829
  • Votes 4,075
  • Parts 32
"Τι θέλεις εσύ εδώ?"ρώτησα "Δεν είσαι τόσο σκληρή όσο δείχνεις!"είπε και γουρλωσα τα μάτια μου. "Τι θέλεις από μένα πια?" "Εσένα!"είπε και ήρθε πιο κοντά. "Δεν είσαι εσύ! Είναι όλα στο μυαλό μου! Είσαι..." "Είμαι ο φόβος σου?"ρώτησε γελώντας. "Δεν είσαι τίποτα! Είμαι πιο δυνατή από σένα!" "Φοβάσαι!" "Σκάσε!"ουρλιαξα. "Κι όμως φοβάσαι!" "Φύγε μακριά μου!"ψιθύρισα. Ελπίζω να σας αρέσει κι αυτή η ιστορία μου και να πάει εξίσου καλά με τις άλλες, θα χαρώ να ακούσω τις απόψεις σας, καλή ανάγνωση και μην αντιγράφετε! ❤❤❤
Αχ κύριε καθηγητά by HardVonH
Αχ κύριε καθηγητά
HardVonH
  • Reads 166,824
  • Votes 4,298
  • Parts 28
Η Ερμήνα είναι 17 ετών και φέτος είναι η τελευταία της χρόνια στο Λύκειο. Δεν της αρέσει η ρουτίνα, προτιμάει τα ωραία απρόβλεπτα. Αυτή η χρονιά όμως θα μείνει αξέχαστη για την Ερμήνα και θα την κάνει μια και καλή να ξεχάσει την βαρετή ζωή της! «Τα αγγίγματα του με κάνουν να χάνομαι και το βλέμμα του με υπνοτίζει. Πλησιάζει αργά και η αναμονή με σκοτώνει, με φιλάει έντονα και παθιασμένα. Είναι τόσο υπέροχος, τα χείλη του στο στόμα μου με κάνουν να τον θέλω τόσο πολύ! Νιώθω κάτι υγρό στο στόμα μου, το φιλί μας γίνεται πιο άγριο πιο κριτικό καθώς βάζει στο παιχνίδι και της γλώσσες μας. Ξαφνικά η πόρτα ανοίγει και απομακρυνόμαστε...»