Arkadaşınızın gizemli cinayetini bilinç altınızdaki merdivenlerle aydınlatacak oldaydınız, hafızanızı kaybetmişken bile basamaklar size yardımcı olur muydu? 🌘🗝️ Merdivenlerin kimisi diktir kimisi yokuş ve her bir adım insanın kendine yaşattığı ıstırabı temsil eder. Adım attıkça katedilmesi gereken basamak sayısı artar çünkü insan hiç bir zaman kendi ıstırabına tatmin olmaz. Ne yaşarsanız yaşayın, kendinizi kime ne yaşattığınızla sınarsınız. Tabii eğer benim gibi merdivenlere mahkumsanız.

"Adı Lamia." dediğinde parlak yansımalı yelesi olan güzel atına doğru yürüyorduk, el ele. "İnanışa göre mitolojide Lamia, siyah ve kadifemsi bir pelerin giyer. Menekşe rengi gözleriyle çıkar insanın karşısına." "Onun da siyah ve kadife bir pelerini var sanki." diye mırıldandım. "Dışarısı ne kadar soğuk olursa olsun nefesinden o buhar çıkmaz Lamia'nın." diyerek kaldığı yerden devam etti. "Çünkü ölümdür Lamia, nefesi ölüm kokar." Beni nazikçe kolumdan çekti, dudağım bir ata verilen ismin ürkütücü hikayesiyle seğiriyordu. "Buna rağmen tek istediği biraz olsun sıcaklıktır." dedi, "Karşısında bu isteğini yerine getirmeyecek insan sayısı bir elin parmağı kadardır çünkü inci çiçeği kokar her yanı, büyüsüne kapılmamak imkansızdır." Bana ne yapacağımı tahmin etme fırsatı bile tanıma­dan ağılın içine doğru yürümeye devam etti. Yerlerde içi tahıl ve saman dolu, bir sürü çelikten kova duruyordu. "Lamia'nın öpücüğü nefessiz kalmak içindir." dediğinde derin bir nefes alarak tamamladım. "Bu yüzden insan, karşısındaki Lamia bile olsa o öpücüğün tadına varmak için öper onu." dedi ve durdu. "Ölümü göze alır, Lamia'sından vazgeçmeyi alamaz." İlk yayım: 12.02.2016

Yugoslavya'da Sırplar tarafından yapılan zulüm ve baskınlar sonucunda göçe mecbur bırakılan bir Boşnak kızının yaşamla imtihanı.