Evde, boş vakitlerinde sıkılan ve üniversitesi online olmuş bir kız eğlenmek için ne yapabilir? Bizim kızımızın, askerliğinde kantinci olan bir adamla eğlenmek istediği doğru, peki; ya yazdığı adam kantinci değil de bir komandoysa? Münire: PATATES Münire: KIZARTMA Münire: PATATES KIZARTMASI! Münire: ay acaba beyefendi bir kere de askerler için patates değil de benim için beni soysanız nasıl oluurrr?? Kıvanç: Küçük hanım tekrar ediyorum, ben kantinde çalışmıyorum. Kıvanç: sıkıldığınız bariz lakin çocukça eğlenceleriniz için başka birini bulun. Münire: ya hadi ağlama, daha doğru düzgün silah bile tutamıyorsundur sen kesin Münire: ondan seni kantine vermişlerdir, kıyamam... Münire: ay ama gel benim keçi sakallı Mahmut'um, başka bir şeyleri düzgün tutabiliyorsundur belki de sen... Münire: denemeden bilemeyiz, değil mi ;) Kıvanç: Aa hanımefendi, tekrar tekrar ediyorum, aradığınız kişi ben değilim. Kıvanç: patates soyacak adam mıyım lan ben? Kıvanç: ayrıca gayet de düzgün tutarım, Kıvanç: silahımı. Münire: ay tabii aşkım, tabii :)))))))) Münire: BAKİM NASIL TUTUYORSUN Kıvanç: fotoğraf* Münire: ya sen şaka mısın aq? #aşk etiketinde 21! #aksiyon etiketinde 2! 8 Nisan 2023.

"Bela yağmur gibi gökten yağarsa Başını ona tutmaktır, adı aşk..." . . . 🪶❤️‍🔥 Kapak tasarım; @Publiisherr

Umut, en karanlık anda doğar ve bazı kıvılcımlar, devrimi başlatacak gücü taşır. Kış Gündönümü; robot teknolojisi, nükleer kış ve baskıcı bir rejimin kıskacındaki bir toplumun hayatta kalma ve umudu yeniden inşa etme mücadelesini anlatıyor. Aşk, arkadaşlık ve direnişin iç içe geçtiği bu hikâye, okuru karanlık bir gelecekte bile inancın ve cesaretin izini sürmeye davet ediyor.

"Sana hiç söylemedim ama sana aşıktım. Bunu yüzüne karşı söyleyememek de benim ayıbım olsun." 070822 ☁️

"Ya kimsin sen? Amacın ne senin, derdin ne? Ne yapmaya çalışıyorsun anlamıyorum." Hıçkırıkların arasından zorlukla konuşurken başımı kaldırıp yüzüne baktım. Bakışları garipti. Az önce birini öldürmemiş gibi, masum bir adammış gibi. Üzülmüş gibi. "Benim derdim sensin." Uzanıp kolumu kavradığında hiçbir şey yapamadım. Kilitlenmiş gibi yalnızca onu izliyordum. Kolumu kendine çektiğinde gözlerini benim gözlerimden çekip koluma odaklandı. Kapüşonlumu sıyırıp kolumdaki kesiklere baş parmağıyla dokunmaya başladı. Tek tek hepsinin üzerinde parmaklarını gezdirirken ne yaptığını anlamaya çalışıyordum. "Benim derdim bu kesikler. Benim derdim bu kesiklerin, bu yaraların sebepleri. Bazen yaraları iyileştirmek için sebebini yok etmek gerekir. Yara bantları fayda etmez, merhemler bile iz bırakır. Ama sebepler ortadan kalktığında yaralar artık acımaz, sızlamaz hiç."

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

Adli Tıp Uzmanı olarak çalıştığım hastanede gördüğüm maktuller bana zaman zaman ağır gelebilirdi, bu çok normal. Ama sonunda gömülmeleri ve benden uzaklaşmaları şart. Yanlış olan ise ellerimle kestiğim, atmayan kalbine dokunduğum adamı ertesi gün karşımda bulmak. O normal biri değil ve benim bunu kanıtlamam gerek. -Hayır delirmedim.

=TAMAMLANDI= Komutanım okumadan da okuyabilirsiniz okumanız şart değildir. Teğmen Asel ile Miran Üsteğmenin hikayesi. Kasırga ile Girdap.

Üzerimdeki gelinlik ile çok yabancı olduğum bir şehirde, yanımda hiç tanımadığım bir adamla birlikte protesto yapan gurubun arasındaydım. Kimin aklına gelirdi? Mesela bana sorsanız hiç aklıma gelmezdi... Birkaç hafta önceye kadar çayır çimen keçilerimi otlatırken deselerdi ki '2-3 hafta sonra ne yapacaksın? Nerede olacaksın? Kiminle olacaksın?' ben derdim ki 'Kiminle olacağım canım? Yine çayır çimen keçilerimle birlikte olacağım.' Ama bir de şu halime bak. Gelinliğim ile 3-4 saatlik bir yol arkadaşımla birlikte İstanbul'da protesto yapıyorum. İnanması güç ama gerçek olan bir durumdu... Üstelik peşimizde babam ve Ersin amcalar da vardı! Ali ve Ayşegül'ün kaçış hikayesi! Birlikte çıktıkları bu yolda başlarına geleceklerden habersiz aşk dolu uzun bir serüven! //Dikkat bu kitap fazla aşk, komedi ve dram içerir!// //Kapak tasarımı @Algoritmalar_ //