*Klasikten uzak aşk/gerçek aile kurgusu. *Yetişkin içerik barındırır. *İlk birkaç bölüm texting --- Ben İzgi. Feris İzgi... Aylarca uzaktan izleyip, hayaliyle yanıp tutuştuğum aşkıma tam kavuşmuşken; aslında kavuşmam gereken bir de ailem olduğunu biraz geç fark etmiştim. Hem de yaklaşık 20 yıl kadar geç... ••• XXII. Acar, nedensiz bir dürtüyle kadının yüzüne bakamadı bir an. Biraz sonra ise yanağının üzerinde uzanan kadının yüzüne nihayet bakmaya cesaret edebildi. Yavaşça eğdiği başını İzgi'nin yüzüne yaklaştırıp alnına dudaklarını bastırdı, dudaklarını hemen geriye çekmedi. Aksine burnunu da saç diplerine yasladı. Saçlarından yayılan kokunun bir ay öncekiyle aynı olmadığını duyumsadı. Fakat umurunda değildi, kokuyu eşsiz kılan Feris'in ta kendisiydi. Kokunun kaynağının o olması Acar için fazlasıyla yeterliydi. "Yeşil gözlü cadı," diye mırıldandı dudaklarını alnından çekmeden. Sesi o kadar kısıktı ki kendisine bile ulaşamamıştı. "Hangi büyüyü üzerimde denedin bilmiyorum ama bu kadar işe yaramış olmasını sen bile hayal edemezdin." ••• XXVII. Savaş, çaresiz bir merakla yüzünü kızının omuzuna doğru yaslayıp kokusunu hissetmeye çalıştı. Bebek kokusunu hatırlamak istese de artık hatırlayamıyordu, burnunda kalan tek koku isli yanık kokusuydu. Savaş, başını kızının omuzuna koyduğunda burnuna dolan kokunun çiçek bahçesinde gibi hissettirmesine buruk bir tebessümle tepki verdi. Bu kokuyu ilk kez alıyordu, bundan sonra hep alabiliyor olmak için ne yapılması gerekiyorsa yapacaktı. Çekindiği, göze alamayacağı hiçbir şey yoktu. "Bitti babam ait olduğun yerdesin artık, uyandıktan sonra bambaşka olacak her şey. Söz veriyorum, her şeyim üzerine yemin ediyorum sana. Ne kalbine ne tenine bir daha zarar gelmeyecek, baban burada, yanında." --- '120122

Bir acı hatırlıyorum... Bir kaybın acısı.

V. York Dükü Leonard Harington yüzünde geçmişinden kalan izle yaşamayı öğrenmişti Aynaya her baktığında gördüğü çirkin yara geçmişini her hatırlattığında kalbinde bir duvar daha örülüyor ve kimsenin o duvarların arkasını görmelerine izin vermiyordu . Kalbine ördüğü duvarlar kendini korkulası bir adama cevirirken duvarlarını bir anda yıkacak kızın taşralı paragöz bir kız olmasıysa nefretini söndürmesine yardımcı olmuyordu "Yüzümdeki izin hangi korkunç hatıralara sahiplik ettiğini bilseydin şu an bu odadan kaçarak çıkardın" Grace Catelin gibi güzelliği, masumluğu ve saflığıyla baş döndüren bir kızın içinde ne fırtınalar koptuğunu kim bilebilirdi. Aşık olmak isteyen henüz o dokuzunda bir kızın hayallerini elinden alan zalim bir düke aşık olması onun belkide aptal olduğunu düşündürebilirdi ya da bir deli ama zaten ; Aşk aptallıktı ve kesinlikle delilikti.. "Beni sevmeni istemem çok mu fazla olur Leonard, " Nefretle dolu bir aşk hikayesine konuk olun... Yazar:krtlms

TAMAMLANMIŞ HİKAYE WATTYS 2016 KAZANANI TARİHİ KURGU 1. KİTAP Yaşlı Dük ölüm döşeğinde bile torununu rahat bırakmıyordu ama bu son oyunu kazanamayacaktı. Berrington malikanesi Edward'ın ömründe değer verdiği tek şeydi ve onu kaybetmeyecekti. Kadınlara zerre kadar güveni olmayan ve evlenmeyi asla düşünmeyen genç adamın hakkı olan mirasını alabilmesi için evlenmesini şart koşan dedesine cevabı sahte bir gelin olacaktı. - Gelin rolü oynayacak bir kıza ihtiyacımız var Victor. İhtiyar Dükü gerçek bir evlilik olduğuna ikna edebilmeli. Vaktimiz çok dar. Elizabeth ve Edward'ın batakhaneden saraya uzanan öyküsü...

Gökten inen sarmaşıkların birbirine dolanmasıyla başladı her şey. Sarmaşıklar tek tek inip bizi ilk günden bağlamıştı. Sonra o sarmaşıklar koptu ve geriye kocaman bir hayal kırıklığı bırakmıştı. Şimdi sarmaşıklar tekrar toplanıyordu ve bizi bir araya getirmek için komutlanıyolardı. " Bizi öldürdün ama ben yine de sana geldim. " diye kendime kızarak fısıldadım. " Bizi öldürdüm ve şimdi toplamak için yeminliyim. " dedi alnını alnıma bastırıp. Sarmaşıklar birbirine dolandı ve zaman bizim için akmaya başladı. Bu kurgu da geçen tüm kurul ve kuruluşlar da geçen olaylar gerçeklik teşkil etmez!!

Töre... " Bana uçurum kenarında bir salıncak yap fırat abi." ♤♧ Gülüşü. Dokunuşu. Ve soğuk teni , onlar adamın birer imzasıydı. Adam bir uçurumdu , küçük kadın ise uçurumun ucunda sallanmayı severdi. ♤♧ " Artık sana özgürlük yok küçük kız . Artık benim kadınımsın !" ♤♧ Sevdası. Düşünceleri. Aklı hep kadındaydı adamın, küçük kadın ise ona bir kardeş şefkatiyle bakarak ; dokundu, sevdi ve gülümsedi. 18 şubat 2019

(DÜZENLENİYOR!) ~Nam Salmış Büyük Bir Mahallenin Lideri~ ~Etrafında Olup Bitenden Haberi Olmadan Mahalleye Taşınan Güzel Doktor~ 'Saç teline yakmıştı dünyayı' KARTAL KARACAHAN🦅 ECEM AKAR🦋 (BÖLÜMLER DEVAM EDİYOR🤍) İKİNCİ SERİ-KARACAHAN 2. Instagram= yazargunes20 TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. İZİNSİZ (Ç)ALMA SÖZ KONUSU OLURSA İŞLEM BAŞLATILACAKTIR BÜTÜN KİTAPLARIM İÇİN AYNI İŞLEM YAPILACAKTIR!.

Deniz erkek arkadaşının kendisini aldattığını öğrendikten sonra onun en yakın arkadışı Utku'yla yakınlaşmaya başladı. Fakat bu yakınlaşma, Utku'nun en büyük düşmanı olan Uzay'ın gelmesiyle çok uzun sürmedi.

"Benden nefret ediyorsun. Ama bana ait gibi gözüküyorsun." Keskin, kısık bakışlarının altında gerildiğimi hissettim. Bakışları alev alev yanan bir kömür kadar sıcak ve bir o kadar karanlıktı. Emir Cihandar'a ait olmak. Bir eşya gibi değil, bir esir gibi değil, bir intikam gibi değil. Bir duygu gibi, bir dokunuş gibi, bir ruh gibi. Tehlikeyle parıldayan kara gözlerine bakarken, "Sana ait değilim," diye bastırdım. Bakışları vücudumu ağır ağır inceledi. "Gözüküyorsun dedim, öyle olduğunu iddia etmedim." "Edemezsin zaten." Sanki bakışlarıyla soyuyormuşcasına ateş saçan irisleri bedenimden gözlerime çıktığında güç oradaydı. "Eğer iddia edersem zaten..." Sırtını doğrultup geniş, yapılı vücudunu öne doğru eğdi. "Aksine hiçkimsenin gücü yetmezdi." Alttan gözlerimin içerisine bir yangını başlatır gibi baktı. "Mira Alemşah, eğer benim olsaydın. Değil tüm dünya, sen bile kendini benden alamazdın." #eslaf ••• Wattpad'de ESLAF adında ilk yazılmış hikayedir.

"ÇIĞIR AÇANLAR Kategorisi - The Wattys 2016 Ödülü Sahibi" Mutluluk yoktu, sevinç yoktu, heyecan yoktu, korku yoktu, üzüntü yoktu, acı yoktu, hiçbir şey yoktu. Sadece saatin her geçen saniye vücuduma bıçak gibi saplanan akrep ve yelkovanı vardı. Bu saat sonsuzdu, sonsuzluktu. Ben sonsuzdum, sonsuzluktum. Eğer bu bir infazsa; zaman cellâttı, bense mahkum. Yayın tarihi: 20.12.2014 Bitiş tarihi: 17.09.2016 Tüm telif hakları saklıdır. Hiçbir şekilde kopyalanamaz ya da paylaşılamaz aksi takdirde gerekli yasal işlemler başlatılacaktır.