Dikiş tutmayan yaralarım vardı. Kabuk bile bağlamadılar. Ona kadar. Sırtıma saplanan hançerlerin sızısı göğsüme vurdu, haykırışlarım yeri göğü inletti. Bu bir lanetti. Parmak uçlarımda yanan şey; geçmişti. Göğsümde harlanıp alev alan şey ise; gelecekti. Ve ben; bana hiç kimse değil de kimsem olan bir adama kaderi...
[KÜFÜR VE YETİŞKİN UNSUR İÇERİR!! ] • • • Adamın yüreği alabora olmuşçasına çarparken kadından gelecek en ufak bir hareketi dikkatle bekliyordu. Sabah dudak kıvrımına değen o dudakların sıcaklığını tekrar hissedebilecek olmak dilini damağını kurutuyordu. Hemen yanında ayaklarının ucuna değen kadının ayaklarına kaydı...
Geçmiş,adı üzerinde geçmiş diyoruz ama aslında kişi biliyorki geçmeyip, geçmişin yaralarıyla günümüze kadar geldiğini. "Sen yükseklerden bakarsın bana bense en dipten sana.."