Hayatın sancıları asla bitmezdi. Doğarsın, büyüsün, yetişirsin, yaş aldıkça yaşlanırsın ve en sonunda da ölürsün. Ama onların mesleğinde ölüm daha yakındı onlara. Onlar Türk Askeriydi ve her gün bir önceki günden daha çok ölümle burun burunaydılar. Fakat birden gelişen olaylar onları ayırmaya yetmişti. Biri evlatlarından ve sevdiğinden ayrı kalmıştı diğeri herşeyinden. Herşeyi olarak sevdiği adamdan. Ama kader ya sekiz yıl sonra karşılaşmışlardı. .. Kesit .. "Güzel kızım benim." dedi adam. Tane tane konuşuyordu. "Daha çok küçüksün. Biliyorum bu dediklerimi büyüdüğünde hatırlamayacaksın ama beni hatırla olur mu güzel kızım benim." Adam deli gibi korkuyordu. İki çocuğunu sekiz yıl boyunca görmemiş, varlıklarından bir haber yaşamıştı. Şimdi bu küçük bebeğinin de onu bırakmasından korkuyordu. "Diğer babalar gibi değilim. Her an yanında olamam ama sana bunu bırakıyorum bir tanem. Ben olmasam bile sana yanındaymışım gibi hissettirecek tek şey belki de." diyerek boynundaki künyesini çıkardı ve uyuyan bebeğinin hemen yanına koydu. "Senin için hep yaşamaya çalışacağım." dedi. Son kez öptü bebeğini, son kez kokladı doya doya. .. Hayatın sancıları asla bitmezdi. Onu bebeğinden ayırmamıştı ama iki evladını da bağışlamıştı diyemezdik. Bence siz herşeyi okuyarak çözün. Çünkü hepiniz Üvey Asker'e davetlisiniz. Üvey Asker'e HOŞGELDİNİZ. Keyifli okumalar. 🍀

"Bütün çatılar tepemize yıkılabilir, hiç sorun değil. Sen; kendi başına benim dayalı döşeli evimsin."

TAMAMLANDI- DÜZENLENECEKTİR Bir gece birlikte olan , hemşire ve bir askerin aylar sonra aynı karargahta karşılaşma serüveni... 'Arkanda, bir ölü bırakıp gittin ama katil değilsin. Sen sevgilim, olsan olsan yeni tomurcuklanan bir çiçeği ezip geçen birisin sadece.' Yayınlanma Tarihi: 17/07/2024 Düzenlenip yayınlanma tarihi: 20/06/2025 ----------------- Şahsıma ait isim ve kurguyla yazılmış bir kitaptır bu zamana kadar kimseden alıntı, esinlenme yada benzetme yapmılmamıştır . Yazdığım 9 kitap mevcut ve her birinde yüzlerce isim ortaya çıkıyor hepsi tamamen benim kurgumdur. Tüm hakları saklıdır ©

-Wattpad'de görmediğiniz, gerçek bilgilerden yararlanılan bir asker(hava) kurgusudur. Blackout bir havacılık terimidir. -Kurguda yetişkin içerikli sahneler vardır! "Bahane mi istiyorsun? Binlerce bahane uydurabilirim." Nefesleri birbirlerinin yüzüne vururken Ceyhan o kararlı gözlere baktı. "Kendimi kaybediyorum, en sağlam kalelerimi bir bir yıkıyorsun. İrademi yerle bir ediyorsun. Şu anda olduğu gibi... Seni görmek istiyorum, tıpkı bu hafta sonu gibi günler geçirmek istiyorum. Bu olanlar... Hayatımda yeni... Dışarıdan nasıl görünüyorum bilmiyorum ama ben... Kadınlara düşkün bir adam değilim. Mümkün olduğunca uzak kaldım. O gece ben... Evinden gitmek istedim. Doğru olan oydu bir beyefendi böyle yapardı. Ama ben... Yapamadım. Çünkü bir yanın beni ele geçirmişti. Aklımı susturdu, tüm benliğimi susturdu, irademi susturdu. Sana kapılmak istedim. Şu an bile istiyorum. Çok istiyorum. Kendimi durduramıyorum." Ceyhan'ın gözünden akan yaşı sildi hızlıca. Kendini suçlu hissetti. Belki de Ceyhan kendini kullanılmış gibi hissediyordu. Söylediklerini ona itiraf etmek sandığından daha zor olmuştu. Cümleler kesik kesik çıkabilmişti ağzından ancak. Çok gerilmişti ama şimdi konuştuğu için daha rahatlamış hissediyordu. Bu yüzden durmadı düşünmeye fırsat vermeden konuşmaya devam etti. "Sanki kendimle bir savaş halindeyim. Direniyorum... Sürekli kafamın içinde yanlış yapıyorsun diye bir ses yankılanıyor. Herkese yanlış yapıyorsun diyor. Komutanına yanlış yapıyorsun, mesleğine yanlış yapıyorsun, liderine yanlış yapıyorsun, ahlakına yanlış yapıyorsun... Hatta sana bile..." Derinlikte Saklı karakterlerinden Timuçin'in abisi Tevfik'in hikayesidir. Tevfik Tuğrul Türkdoğan, on senedir çocukluk hayali olan akrobasi pilotluğu için çalışmaktadır. Bunun için son bir adım kalmıştır. Bu yüzden aklını karıştırabilecek her şeyden süratle kaçmaktad

SİRİUS SERİSİ İLK KİTABIYLA ÇOK YAKINDA RAFLARDA! 🌟

Altı aylık bir görev... Sonu ya mezarda ya da demir parmaklıklar ardında bitecek bir hikaye... Peyker nam-ı diğer Emery... Polis Peyker ve eski doktor Cesur ' un hikayesi...

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

"Bela yağmur gibi gökten yağarsa Başını ona tutmaktır, adı aşk..." . . . 🪶❤️‍🔥 Kapak tasarım; @Publiisherr

Asker ve mahalle kurgusudur. Ulaş yıllardır içinde taşıdığı aşkın ağırlığı altında eziliyordu. İçinde biriktirdiği aşk öyle büyüktü ki, sanki her nefes alışında daha da artıyordu. Sevdiği kadın karşısında, yanı başındaydı ama ona uzaktı. Aralarında kilometreler vardı sanki. Uzansa dokunabilirdi, neden elleri ona ulaşmıyordu. " Ruhumun ışığı, güzel kızım. Evim yurdum." dedi uyuyan kadının saçlarını yavaşça okşarken. O onun eviydi. Bakışları cenneti, kalbi yuvasıydı. Bu hayatta iki şey için gözünü bile kırpmadan canını verebilirdi. Biri vatanı iki sevdiği kadındı. Not : Arkadaşlar bölüm sayısı fazla değil bazı bölümler part olarak ve birkaç alıntı paylaşıldığı için böyle gözüküyor.

Bu bir Asker kurgusudur. Wattpad hali ve Kitap hali yayında. Bildiğiniz bütün asker hikayelerini unutun bu hikaye bambaşka. Gamzeli ve Kurt'un hikayesi. ❤ "Başında Aşk" serisinin Kurt ve Gamzelinin hikayesidir. Dağ Başında Aşk / Kurt ve Gamzeli Nöbet Başında Aşk / Semih ve Mihrem Silah Başında Aşk / Uğur ve Menhus & "Güzel seviyorsun," dedim gözlerine bakarak. "Güzeli, güzel seviyorum," dedi. İnsan yeni bir hikâyeye, biriyle tanışarak ya da yeni bir yere giderek başlarmış. Benim hikâyemde ikisi de vardı. Gittiğim yeni şehirde tanıştığım adamla hikâyem başladı. Teğmen Emre Kurt... Zümrüt yeşili gözleri beni her defasında büyülüyordu. İçine çekildiğim derin bir kuyuydu sanki. O derin kuyu bende keşfetme isteği uyandırıyordu. Bana doğru attığı her adım bir diğerinden daha güçlüydü ve kaçmamı imkânsız hâle getiriyordu. Sonunu göremediğim o kuyuya gözlerimi kapatıp, kendimi bırakma isteğim gün geçtikçe artıyordu. Askeriyede öğretmenlik yapmaya başladığımda, başıma geleceklerden bihaberdim. Abimin de görev yaptığı bu askeriyedeki öğretmenlik görevi, içerideki haini bulmam için bir araçtı. İçimizde, kapalı kapılar ardında, ihanet eden biri vardı. Açtığım her kapı bir diğerine çıkarken; o kapılardan birinde onu bulmaktan korkuyordum.