Kor olmuş elem dağı bir semer misali sarmıştı bedenlerini... Kalp ağrıtıcı feryatlar dilleri zorluyor, bir türlü dökülmeyen vaveylalar boğaz yakıyordu. Suskunluk en sarsıcı tepkiydi. Ağzı bıçak açmıyor, kederli gözler asla kurumuyordu. Derdi veren Rab dermanını da veriyordu ya işte... Dinlemiyordu gönül. Defterin kara sayfası, ardındaki aydınlığı gölgeliyor, o an içinde boğulacakları kör kuyuları andırıyordu. Fakat her karanlığın bir sabahı vardı. Ve her sabah bambaşka bir yapraktı... Yirmi dört yaşında, yüz yaşında insanın hayatına sığdıramayacağı şeyler yaşamış Ahsen -Karahan- Miroğlu, feleğin en sert sillesini sol yanından yemişti. Yürek burkan hikâyesinin en can alıcı yeri silahından çıkan kurşundu. Gerçeğin aksine, kurşunu sol yanından yiyen Yavuz Arslan Miroğlu'nun çiçek açmamış toprakları buz tutmuş bahtına ve Çiyeşan soyuna inat tekrar tekrar yeşerecekti. Kuru topraklar sevdiğinin ellerinde can bulacak, yıllardır karanlığa gömülmüş mazi kendini aklayıp, pirüpak karşılarına dikilecekti. Bunca yıldır onlarca canı katleden kara yazgı gerçeğe kavuşacak ve hikaye baştan yazılacaktı. Yürek kırgındı, vicdan mahcup. Ruh perişandı, beden bitap. Diller lâl, gözler şair... Kaderin kanlı pençesinde kıvranıyordu iki can... Kirli geçmişin gölgesinde çırpınan iki kan... Ve ortak bir düşman... Belki de tek düşman. Yanlış bilinen doğrunun acı gerçeği... Hüda'nın keskin kılıcı ve aşk denilen bataklığın iki kölesi... Yürekli bir kadın, akıllı bir adamın hikâyesi... *** Kapak tasarımı @ayatutulansizofren 'e aittir. ~~Tüm hakları saklıdır, herhangi bir çalınma, izinsiz kopyalanma durumunda tarafımdan yasal işlem başlatılacaktır. ~~

Özel güçteki insanların birbirini bulduğu özel serüvenimize sizde katılmak ister misiniz?

Üç yıllık evliydi ancak kocası evlendiği günden beri istanbuldaydı. Kayınvalidesinin yanında konakta gelindi. ama kocasını üç yıldır görmeyen bir gelin! 2019'da yazılmaya başlanmıştır. ©tüm hakları saklıdır

..... Genç Adam arabadan inip yavaş adımlarla arabanın ön tarafına ilerledi. sokağı aydınlatan lambanın ışığıyla, yerde yüz üstü uzanmış bir kadın gördü "Siktirrrr"ağzında ki tıslamayla hızlıca ilerleyip kadını kendine çevirdi. Yüzüne yapışan saçlarını kenara çekti. kadının yüzünü gördüğünde içinden birşeyler koptu. kadının hali içler acısıydı 'benim çarpmamla böyle olamaz, hem çarpma sesi gelmemişti' diye geçirdi içinden. kadının göz kapaklarında morluk ve şişlik vardı. dudakları yırtılmış kenarı kanıyordu. yüzünün her yerinde kesikler vardı. hızla vücuduna baktığında kıyafetleri yırtılmış ve yalın ayak olduğu için ayakları yara bere içindeydi. bacak arasındaki kesikleri, morlukları, kurumuş kan lekesini gördüğünde, kalbi, atışlarının yönünü değiştirdi. sinirden elleri titriyordu: "siktirrrrrr tecavüz!" bir kez daha nefret etti bu dünyadan. (destekleriniz için hikayemi beğenip oy vermeyi unutmayın)

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

"Kaderin hain oyununa yenildi hayatlarımız kabul et."genç adamın ses tonu gerçekleri haykıran sözlerin altında ezilir gibi çıkmıştı, dik duruşunun aksine. Duydukları ile acı bir gülüşü dudaklarında ağırladı genç kadın. Kabul etse ne değişecekti ki? "Oluru yok bazı şeylerin ağam. Kabul edip etmemem de bunlardan biri!" Bir çiçek duruyordu, tam genç adamın karşısında, bir yanlışı düzeltircesine açmış; Gelmiş ta yüreğine gerçekleri haykırır gibi duruyor. Yıllara ev sahipliği yapan koca seyhanlı konağı bu çiçekle sevda rüzgarını estirmeye başladı o an. Her kapının eşiğinde ince bir hüzün olan bu konak umutla o çiçeği bağrına bastı. Bir sevda. Bir hüküm. Umutları vardı, hayatta, herşeye inat. Hissetikleri sancıyı yok saymak mümkün değildi.Yanan yüreklere merhem vurulmaz o yüreklerin sarılmaya ihtiyacı vardı. Çok şey vardı bu hikayede, yüreğe yara olup dile dökülmeyen. Kitap kapağı- hayallirüzgarlar

🌹 Genç adam, karşısında melekleri kıskandıracak derece güzel olan karısına doğru adım attı. Tam önünde durdu ve siyah gözlerini kısıp derin bir nefes aldı. Elindeki kırmızı kutunun kapağını açtı ve yüz görümlüğünu çıkardı. Genç kız heyecandan titreyen elleri, deli gibi heyecandan atan kalbi ile gelinliğin eteklerinden tuttup arkasını döndü. Kocası yüz görümlüğünü takacaktı. İçindeki heyecana engel olamıyordu. Kocasının ellerini bir anda boyunun da hissedince istemsizce bir ürperdi. Tekrardan kocasına doğru döndü. Bu sefer elleri duvağı tuttu ve kaldırdı. Mavi gözlerindeki heyecan ile kocasının gece gözlerine baktı. Kocaman ellerini genç kızın yanağına koydu. Yüzü o kadar küçüktü ki, elleri arasında kaybolmuştu eğildi ve anlına bir öpücük kondurdu. - Yeni evine hoş geldin Gül." Dedi kalın gür sesiyle, genç kız uzun kipriklerini kıpraştırdı, ve kocasının aksine ince olan bir sesle konuştu. -Benim adım Gül değil ağam. Gülhanım." Gülhanım & Yusuf Mirza 🌹 Yayınlanma Tarihi:05.11.2022 Not; Çiftlerimin arasında yaş farkı vardır rahatsız olanlar okumasın lütfen.🌸

An gelir öyle bir hâl içerisinde bulursun ki kendini doluya koyarsın almaz boşa koyarsın dolmaz... Arafi yaşar hüznü ya da sevinci beklersin... Bir işaret bir yol umut edersin... Sen her şeyden bihaber araftayken ansızın bir şimşek çakar yağmuru haber verir... Ürperir yol bulamaya çalışırsın kendince... Koşarsın arafta aşağı yukarı doğru ama çıktığın tek yol çıkmaz bir sokağa çıkar... Umudun soner karanlıkta olacakları seyre dalarsın... Beklemeyi öğrenir beklersin uzunca bir süre... Beklerken yaprakların dökülür, bir çok dalın kırılır ama sen hala ayakta durursun... Ölmeyi yok olmayı bile beceremezsin... Ruhundan çok şey kaybetsen eksildende nefes almaya devam edersin aldigin nefesin nefes olduğu meçhul olsa da... Hayata kaldigin yerden devam edersin herşeyin sarpa sardığı kördüğüm bir hâl aldığı yerden... Ansızın biri çıkar... Işte o an o an başa sararsın... Ya cennet ya cehennem dersin araftayken... Önce düşer cehennemi yaşarsın sonra su bulur cennet isteğiyle cehennemde daha da yanarsın... Sonuçta cehennem olmasa cennetin bir manası olur muydu? Yanı sen ATEŞ ine SU ararsın kendince. O Suyu bulunca da ucunda ölüm dahi olsa bırakmaz tadını çıkartırsın ömrünün sonuna dek. Ömrünün bittiğini sansan bile...

0543#: Az önce kantinciye at etinden köfte yapıyor diye bağırdın. Efnan: Bana bilmediğim bir şey söyle. 0543#: Ben at eti seviyorum lan. Efnan: Banane lan Ebu Cehil karpuzu.

TAMAMLANDI... ... Gözlerim açıldığında ışığa alışmaya çalışıyordu. Hastane kokusu burnuma dolunca huzurla gözlerimi kapattım. Herkesin aksine hastane her zaman benim sığınağım olmuştu. Dayak yediğimde, aldığım dövüş dersleri yüzünden kemiklerimde hasar oluştuğunda gelirdim. BU KİTABI BAŞKA BİR SİTEDE OKUYORSANIZ EĞER ÇALINTIDIR VE LÜTFEN BANA HABER VERİN. Bu bir din kitabı değildir elbette hataları olacaktır insanız sonuçta hepimizin hataları var. Cringe ve mantık hataları vardır ona göre okuyun iyi okumalar ve hoşgeldiniz ;))