Yüzbaşı Asena Yılmaz aylar önce içlerine sızdığı teröristlerin arasındayken esir düşen askerleri kurtarmak için ifşa olur. Yuvasına döndüğünde ise yeni timinin yanında görevine döner. ** "Yüzbaşım!" "Komutanım burayı temizledik" dediğimde derin bir nefes verdiğini duydum. "Sonunda yuvaya dönüyorsun" Samimi ve içten bir şekilde söylediği cümleyle üzerimden bir yük kalktığını hissettim. 6 aydan fazla bir süredir buradaydım ve artık evime dönüyorum. Dağların Asenası artık yuvasına dönüyor. •• Bu isimle olan ilk kitaptır.

Ben İpar Gök, İpar yüksek dağların kar tutmayan yerlerinde yetişen bir çiçekti. İsmimi babam koymuştu, annemle karşılaştıkları ilk gün ona İpar hatun efsanesini anlatmıştı dediğine göre. 'Bir kızım olursa ismini İpar koyacağım' dermiş hep. Her çocuğun hayalinde büyüyünce doktor olmak, öğretmen olmak olurdu. Ama benimki belliydi, ben Asker olmak istiyordum. Geçici bir heves değildi, 'ne olmak istiyorsun?' diye soranlara cevabım netti. Ben bir f16 pilotu olmak istiyordum, sonsuza kadar gökyüzünde olup vatanım için yeri gelince savaşmak, yeri gelince canımı vermek istiyordum. Hayallerim sadece bir hayal olarak kalmamıştı, başarmıştım. Ben bir f16 pilotu olmuştum, ama bu yolda bazı duygularıma yenik düşmüştüm. Aşık olmuştum, aşık olmak kötü bişey değildi. Ama karşılıksız aşk olunca 'keşke aşık olmasaydım' diyordu insan... _____ "Beni hatırladınız mı komutanım?" "Hatırladım." Hiç unutmadı ki hatırlasın... Bu İpar ve Asrının hikayesi. (TAMAMLANDI) ___________ Başlangıç tarihi: 24.08.2023 Tamamlama tarihi: 09.02.2025

*~*~*~*~* KALBİMİZDE KORKU YOK ÇELİKTEN KANADIMIZ..

BU BİR ASKER KURGUSUDUR. "Sen nasıl özel kuvvetsin ya? Mayına bastım diyorum. Kasaturayla falan imha etsene yüzbaşı!" Bir yandan da hönkürerek ağlıyordum. "Kal böyle de aklın başına gelsin. Belki akıllanırsın ağlayan bela." Ağlarken küfrettim."Senin gelmişini geçmişini..." Beni durdurup sırıttı. "Sana yardım edecek yegâne kişi benken küfür mü edeceksin?" Telaşla bağırdım. "KÜFÜR YOK! VALLAHİ BİLLAHİ TİLLAHİ YOK!" "Tamam sus artık kızım ya! Yardım edeceğim." Bu sefer de sevinçten ağladım. "Şimdi ne yapacağız komutan. Sen benim yerime bassana şuna ben yoruldum." Yere bakmadan parmağımla işaret etmiştim mayını. Hayretler içerisinde bana baktı. "Yok yok ben gidiyorum. Dünya için bu iyiliği yapmam gerekiyor." "Ölüme mi terkedeceksin beni?" "Tek seferde anlamana sevindim." Arkasını dönüp gidecekken durup hala zırlayan bana baktı. "Neyse sana ufak bir kıyak yapayım. Sakın ayağını oynatma. Yoksa uf olursun. Hadi rastgele." Yürümeye başlamasıyla ağlayarak tek bir cümle çıktı dudaklarımdan. "ANNEMİ İSTİYORUM BEN!" *. *. *. Yüzbaşı Cihangir Demiralp. Pilot Teğmen Devrim Işık Uluöz.

İnsanın en masum olduğu dönemi çocuk olduğu zamanlardır, öyle değil mi? Doğru. Fakat eksik. İnsanın en acımasız olduğu dönem de çocuk olduğu zamanlardır. Kimi çocuk sevgiyle arkadaş edinir, oyunlar kurardı. Kimisi ise tek bir korku salmasıyla etrafına toplardı kendi tebaasını. Ben ve benim gibi çocukların sevgi cumhuriyetine karşı, zorbaların korku imparatorluğuydu aslında durum kısaca. Diyelim ki bir zamanlar çocuktuk. Biz de, onlar da. Lisede de mi çocuktuk? Türlü türlü oyunlar kurarken de mi çocuktuk? İnsanların hayatlarında unutamayacağı anılar bırakırken, hafızalarından kazıyarak silmek istemelerine rağmen bunu başaramıyor oluşlarının sorumlusu olurken de mi çocuktuk? Tuvalete kilitlerken, okulun önünde alay konusu ederken, yapmadıkları şeylerle suçlarken ve hatta manipüle ederek kendilerinden bile şüphe etmelerini sağlarken de mi çocuktuk? Değildik. Ne biz ne de onlar. Bunu inkar edecek insanın vicdanı sorgulanmazdı zaten.

Bu Mavi ve Kara'nın hikayesi... Adları gibi iki hikaye... İki varlıklı ailenin bireyleri... Mavi adından da göründüyü gibi pırıl-pırıl,cıvıl-cıvıl,hayat enerjisi yüksek,bıcır-bıcır,tatlı mı tatlı bir kız...Mavi babasını çocukken kayb etdi.Ama hayat onun enerjisinden bir şey alıp götüremedi...Çünki babası ona hep mutlu olmağı ve güçlü durmayı öyretmişdi... Kara da adı gibi tam bir "kara".Sadece kendisini ailesine adamış,abisiyle birlikte ailesinin başında duran,içine kapanık birisi..Aslında o da çok hayat enerjili birisi,birisiydi yani...Ama babasını kayb etdikten sonra içine kapandı.O mutlu çocuktan geriye hiç bir şey kalmadı... Mavi ve Kara... Kara Mavi'yi bir tesadüf eseri her gün görür.Bir ay boyunca kendisini gözlemler ve ona aşık olur... Bir gün Mavi ve Kara'ya aynı anda gelen zarf hayatlarını değiştirir... Kara'nın yolu Mavi ile kesişir.Kendisinin aşık olduğu kızı karşısında görür ve onunla iş birliği yapar. Gizemli zarfın sırrını çözmeye çalışırlar...

O şimdi asker: Sapık mısın sen ya? Siz: Abime Abi dışında ne diyebilirim acaba? Siz: Ayrıca ne sapıklığımı gördün abi? Siz: Tamam odamda her gün yatmadan önce üç tur baklavalarına baktığım koreli aktörlerin fotoğrafları olabilir kabul ama bu beni Sapık yapmaz. Siz: Ayrıca sen neden beni tanımamazlıktan geliyorsun? O şimdi asker: Abin değilim. O şimdi asker: Yazmayı Kes! Siz: Kekimi ye beni yeme abi. O şimdi asker: Fotoğraf gönderdi. Siz: Oha! Siz: Sen kimsin ve abime ne yaptın! Siz: Seni pislik! Bu numarayı engellediniz.

Tüm engellerine rağmen güçlü bir şekilde her operasyondan sağ çıkan ve sadece kadınlardan oluşan kimsenin bilmediği gizli bir tim ,Kalkan Timi... Eksiklikler sadece kusur bulanlardadır... Kendilerini vatana adamış, özel kuvvetler bünyesinde görev yapan Artun Agah ÖZÇELİK ve timi Börü... Kalpleri sadece vatan ve bayrak aşkı ile çarpan ruhların savaşına tanık olduğumuz bu hikayede sadece yüreği aydınlık ve merhametle dolu olanların kazanacağını unutmayın... Umut iyiliğin baş gösterdiği her yerde hiç bitmeden kalplerde filizlenmeye devam eder. Merhamet ise yüreğimizin aynasıdır.. Yüreği aydınlık dolu güçlü kadınlara ve merhametini bir kadına, bir çocuğa, bir hayvana gösterebilen yüreği merhamet dolu adamlara... Merhametinizi hak etmeyen herkese öfkenizi diri tutun... 🇹🇷 ARA, BUL, YOK ET...

Henüz 6 yaşındayken ailesi tarafından terk edilen Lara ablası tarafın büyütülür ve başarılı bir boksör olur. 18 yaşındayken Amerikadan teklif gelir ve Amerikaya gider. Ablası başarılı bir doktor olup Hakkari'nin bir köyünde sağlık ocağında çalışıyordur. Lara eski yaşadıkları şehirlerinde kimseleri olmadığı için Hakkariye döner ve orada Gece Timiyle tanışır...

-Tamamlandı- Elimdeki bereyi yavaşça çekti parmaklarımın arasından, suratımın etrafına dağılmış saçlarımı düzeltip kendi beresini kafama geçirdi. Düz bir çizgi halindeki dudakları kıvrıldı, gözlerine bir ışıltı yayıldı. Saçlarımı sevip yanaklarımı avuçlarının içine aldı. "Ne düşünüyorsun?" diye sordum kısıkça. "Sana ne kadar çok yakıştığını." Yüzümü yüzüne doğru çekti, dudaklarını alnıma dokundurup uzun soluklu bir öpücük bıraktığında ellerimi yanağımdaki ellerimin üstüne kapadım. "Başka?" dedim ona alttan bir bakış ederken. Dudaklarına yayılan serseri gülüşün ardında gözlerini tavana çevirdi, alt dudağına gevşekçe dişlerine geçirdi. "Bu eve, yanıma ne kadar çok yakıştığını." *** Kitap eğlenceli bir aşk hikayesini ve gündelik yaşamı içerir. Okuyacaklara duyurulur! Olumsuz örnek olabilecek davranışlar ve yetişkin içerik barındırmaktadır! Kapak Tasarımı: @hestianinkalemi 💜 Tüm hakları saklıdır. *Canım Kadına ithafen. @nanelilokum