Göz göze geldiği tüm erkekleri etkisi altına alabileceği halde, o bir tek kişide tutuklu kalmıştı. Göz göze geldikleri her anda onu etkisi altına alan tek kişiye. Nevra Asena Karahan, vatan aşkıyla yanıp tutuşan bir adama kapılmıştı. Bilmediği şeyse aynı şekilde Kağan Akıncı'nın da ona kapılmasıydı. Kağan Akıncı onun için bir milattı. Sıradan olan hayatını alt üst eden bir milat. Babasının Asena'sı, annesinin Nevra'sıydı o. O adı gibi bir Asena'ydı. Tam bir dişi kurt. Öncesinde sadece Asena'yken, şimdi kalbinde Kağan'ı taşıyan bir Asena'ydı. * * * * * * * * * * Büyük kayanın arkasına yaslanarak elindeki silahını yavaşça yere koydu ve kulağındaki telefona dikkat kesildi. Yaklaşık 9 gündür ilk defa çekiyordu telefonu. "Oralar nasıl? Güzel mi?" Telefonun ucundan kızın naif ama alaycı sesi çıkınca gözlerini kısarak ciddiyetle çevresine baktı. Dağın başında onlar tarafından elleri ve ayakları bağlanmış bir kaç terörist. Tiksinerek diğer tarafa baktı. Askerlerinin bir kısmı yorgunluktan yere serilmiş bir şekilde yatarken, Fırat ve bir kaç kişi gülerek muhabbet ediyorlardı. "Hayır" Karşı taraftan ses gelmezken sanki kız 'neden' diye sormuş gibi, özlemle iç çekti ve "sen yoksun" diye fısıldadı.

... "Soğuk, açlık, susuzluk, uykusuzluk, işkenceler.. Aklının alıp alamayacağı her şeyi göğüsleyebilirim. En karmaşık bombaları imha edebilir, en büyük savaşlardan tek bir sıyrık almadan çıkabilirim. Gözümü kırpmadan ölüme bile koşabilirim ama.." dedi ve susup derin bir nefes aldı. "Ama?" dedim hevesle gözlerine bakıp. Nefesini dudaklarıma verip alnını alnıma yasladı yeniden. Ve gözlerini kapattı. "Ama sensizlikle nasıl başa çıkılacağını bir türlü bulamıyorum." dedi ve sağ elimi tutup kalbinin üzerine koydu. Benimkinden farksız bir şekilde, sabırsızca çırpınıyordu güzel kalbi. "Sen olmadığında burada bir şeyler ters gidiyor. Nefes aldırmıyor. Herkesi tek bir emriyle dize getiren Fırtına, kalbine söz geçiremiyor. Çünkü.." dedi ve derin bir nefes daha aldı. Bu aldığı kaçıncı derin nefesti? Neden buna takılmıştım şu an? Hiç mi hiç sırası değildi.. "Çünkü içinde öyle bir kadın var ki.. Öyle masum, öyle güzel, öyle zeki ve.. Ve öyle benim.. Bazen çıldırtan, delirtip çileden çıkaran; boynunu sarıp sarmalayan atkısını, saçlarına değen beresini, yansımasını izleyen aynasını bile kıskandığım.. Öyle bir kadın ki; sevmemek mümkün değil. Öyle bir kadın ki; adını duyan herkese karanlık, bir bana aydınlık.." ... Not: Başlamadan önce Doğu'yu okumak mecburiyetinde değilsiniz. Gecenin En Doğusu'nu ondan bağımsız olarak da anlam kargaşası olmadan tamamlayabileceğiniz şekilde kurguladım. Ufak tefek noktaları da elimden geldiğince açıkladım. Sevgiler.

Gittiği son görevde timini şehit vermiş, hayattaki tek ailesini kaybetmişti. Kıdemli Üsteğmen Gülce İzem Öztürk. Her şeye rağmen yıkılmamış bir kadın. Aile sevgisi görmemiş, kimsesiz büyümüş bir kız çocuğu. Aile sıcaklığını kardeşlerinde bulmuştu o, oysa şimdi kardeşleri yoktu. İntikam hırsı bütün bedenini ele geçirmişti. Yeni timi ve hayatına giren biyolojik ailesiyle işler karışmıştı. Kardeşlerinden sonra aile vatandı. Fazlası olamazdı. Vatan için yaşayıp vatan için ölecekti. Unutulacağını bilse bile. ... "Her askerin bir lakabı olur ya... Seninki ne?" "Asena."dedim sert sesimle. "Asena..."diye mırıldandı. "Dişi kurt." Dudağımın kenarı hafifçe kıvrıldı. Önüme dönüp seri adımlarla ilerlemeye başladım. Asena. Dişi kurt. Bana dişi kurt derler. Gücüm tükenirse karanlıktan alırım ışığı. Yılmam, Türk askeriyim. Bu adı iyi yaz, bir daha unutamayacaksın.

Hayatın sancıları asla bitmezdi. Doğarsın, büyüsün, yetişirsin, yaş aldıkça yaşlanırsın ve en sonunda da ölürsün. Ama onların mesleğinde ölüm daha yakındı onlara. Onlar Türk Askeriydi ve her gün bir önceki günden daha çok ölümle burun burunaydılar. Fakat birden gelişen olaylar onları ayırmaya yetmişti. Biri evlatlarından ve sevdiğinden ayrı kalmıştı diğeri herşeyinden. Herşeyi olarak sevdiği adamdan. Ama kader ya sekiz yıl sonra karşılaşmışlardı. .. Kesit .. "Güzel kızım benim." dedi adam. Tane tane konuşuyordu. "Daha çok küçüksün. Biliyorum bu dediklerimi büyüdüğünde hatırlamayacaksın ama beni hatırla olur mu güzel kızım benim." Adam deli gibi korkuyordu. İki çocuğunu sekiz yıl boyunca görmemiş, varlıklarından bir haber yaşamıştı. Şimdi bu küçük bebeğinin de onu bırakmasından korkuyordu. "Diğer babalar gibi değilim. Her an yanında olamam ama sana bunu bırakıyorum bir tanem. Ben olmasam bile sana yanındaymışım gibi hissettirecek tek şey belki de." diyerek boynundaki künyesini çıkardı ve uyuyan bebeğinin hemen yanına koydu. "Senin için hep yaşamaya çalışacağım." dedi. Son kez öptü bebeğini, son kez kokladı doya doya. .. Hayatın sancıları asla bitmezdi. Onu bebeğinden ayırmamıştı ama iki evladını da bağışlamıştı diyemezdik. Bence siz herşeyi okuyarak çözün. Çünkü hepiniz Üvey Asker'e davetlisiniz. Üvey Asker'e HOŞGELDİNİZ. Keyifli okumalar. 🍀

Herkes onun dilsiz olduğuna ve hatta erkek olduğuna inanıyordu. Yüzündeki mskesi ve göğsüne taktığı korsesi ile komutanları dışında kimse ile konuşmaz ve kimseye gerekmediği müddet cevap vermezdi. Tüm bunlara rağmen timi bilirdi onun kadın olduğunu. Tomris tüm o sert hallerine rağmen, kendi öksüzlüğüne rağmen evde onlara ana baba olurdu. Fakat yine de mesafesini korurdu. Nice düşmanı yenen Tomris Türkmenov, Çocukluk aşkına yenilmişti. Kendini gizlemesinin nedeni sadece kurallar değildi. Oydu... Saçlarını sadece sevdiği adamın görmesi için her zaman maskesinin ardına sıkı sıkıya saklardı, Tomris başka erkeklerin o çirkin bakışlarından rahatsız olduğu için bunu sevdiği adama haksızlık olarak düşünür ve tüm kadınsal hatlarını kapatırdı. Hiçbir zaman açılamadılar birbilerine. Ölüm kapıya dayandı, işte o zaman çıktı ağzından o nameler; "seni seviyorum Alparslan... Sana aşığım... ne zaman oldu bilmiyorum ama oldu işte. Sende yadırgama. Seni sen sevmeden tam 12 sene önce, ilk gördüğüm andan beri seviyorum. " dediğinde göz yaşlarını tutamadı Tomris. " o kadar seviyorum ki senin kokun olmadan, sen olmadan uyuyamıyorum. O kadar seviyorum ki saçlarımı, bedenimi senden başkası görecek diye ödüm kopuyor. O kadar seviyorum ki senin için bedenimi gizliyorum. " dediğinde bir şok daha geçirdi Alparslan. " O kadar seviyorum ki... Kendimi senin için feda edecek kadar. " Dediği anda dağda bir kurşun sesi geldi... Alparslanın kucağında ki kadın küçücüktü, daha da küçüldü. Demin öptüğü dudaklardan acı dolu soluk çıktı. Kadın gözlerini kapattığında, Adam ömrünü kapattı... _________________________________________ #savaşcı 1 # tomris 1 # fısıltı 1 __________ TOMRİS TÜRKMENOV

Bir depremle dağılan bir hayat, yıllar sonra beklenmedik bir görevle geçmişine kavuşur. Mehir, çocukken ailesini kaybetmiş, kim olduğunu, nereye ait olduğunu bilmeden büyümüş bir kadın askerdir. Acıları içinde saklayarak güçlü kalmayı öğrenmiştir. Yolları, çocukluklarında bir zamanlar kesişmiş ama birbirlerinden kopmuş bir başka askerle, Alparslan'la yeniden kesişir. Sessizliğiyle Mehir'in kalbine dokunan bu adam, sadece geçmişin değil, geleceğin de anahtarı olur. Görev bilinciyle başlayan yolculuk, Mehir'i ailesine, kaybettiklerine ve hiç beklemediği bir aşka götürür. Hicran, vatan uğruna verilen mücadelelerin, kayıplarla yoğrulmuş geçmişlerin ve en önemlisi, yeniden doğan bir sevdanın hikayesi. İlk yayım tarihi : 23.04.2023

Askeri | Romantik | Psikoloji * Gizli Bir Teşkilat * Planlı Bir Soygun * Alfa ve Kelebeği MİT'e bağlı KİT'in lideri olan Alfa, kendisine verilen görevin tüm hayatını değiştireceğini hissetmişti. Görev basitti. Ünlü iş adamı Kadir Alacalı'nın evindeki kasadan teröre finansman sağlanan belgeleri (ç)almak Teorikte basit olan bu görev, pratiğe dönüştüğünde çok büyük bir kaosla sonuçlanacaktı. Çünkü soygunu Alacalı'nın kızı üzerinden gerçekleştirmesi emredilmişti. Yıllar önce ölümden kurtardığı ve görev için geçirdikleri kısa vakitte etkilendiği Hilal üzerinden... Vatanı ve kalbi arasında kalan Yüzbaşı Alfa hangi sevdasını seçecekti? Peki ya her şeyden bihaber olan Hilal, oynanan tüm bu oyunu öğrendiğinde neler yapacaktı? Cevapsız kalan tüm Sorular'ınızın cevabını öğrenmek için buyurun Cevapsız Sorular'a 🦋 => Bu kitaptaki kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Gerçek kişi, kurum ve olaylarla hiçbir ilgisi yoktur! <= Kapak Tasarımı; Wattpad= DacyGazelle İnstagram= dacygazelle

Az önce Eylül'ün tuttuğu boşta kalan elini yeşil kalın askeri kemerinin üzerine koyup lafa girdi. " Gel ben sana espriyi göstereyim."dedi. Elini kemerinin üzerinden çekip göğsünün üzerinde yazan yazıyı işaret etti. " Bak bakalım burada ne yazıyor?"dedi sesindeki alaycı tınıyla. " Arslan."dedi karşısındaki adam kısık çıkan sesiyle. Ardından Eylül'ün yaka kartını gösterdi Toprak parmak ucuyla. "Peki burada ne yazıyor." "Eylül Arslan." "Aynen öyle." dedi Toprak başını aşağı yukarı sallayarak. Ardından elini kaldırıp yüzüğünü gösterdi. " Bu."dedi sorgulayan sesiyle. " Yüzük." Eylül'ün elini tutup kaldırdı. " Bu."dedi tekrar. Aynı cevabı aldığında ellerini indirip birbirine kenetledi. Ve tekrar kaldırıp herkesin gözüne sokarcasına konuştu. " Birleştir bakalım ne çıkacak ortaya."dedi. Ardından masaya göz gezdirip karşısındaki adama dikti bakışlarını. Birkaç saniye cevap vermesini bekleyip adamın omzundaki elini sıktı. " Evlisiniz."dedi adam fısıltıdan farksız sesiyle. " Doğru cevap." dedi Toprak alayla. Adamın omzundaki elini çekip yüzünü Eylül'e çevirdi. Birkaç saniyeliğine yumuşayan bakışlarını tekrar buza çevirip masaya döndü. Birbirlerine kenetlenmiş ellerini gösterip: " Duyduğunuz gibi biz evliyiz. Daha öncesinde bilmiyordunuz çünkü bilmenize gerek yoktu. Şimdi öğrendiğinize göre herkese afiyet olsun." dedi. Masadan yükselen hayret nidalarını umursamazken masadaki yerine ilerledi. Eylül'ün elini bırakmadan yanındaki sandalyeyi çekip:" Geç güzelim." dedi. Yanlarındaki birkaç kişi duydukları ile küçük çaplı bir şok yaşarken onların gözü sadece birbirleri üzerinde idi.

Hayatı bir gecede değişen Yüzbaşı ve Didem... Yaralanan abisi için endişelenen Didem Kopmaz abisinin göreve gitmesini istemediği için gizlice abisinin komutanına yazar. Askeri için endişelenen Yüzbaşı hiç düşünmeden evlerine gelirken ikisininde bir haber olduğu bir gerçek vardı ki. Aşk ilk görüşte onların kalbine yerleşmeyi bekliyordu. Bir bakış ikisininde dengelerini sarsmıştı. Didem ilk defa bir yere ait hissederken Yüzbaşı Akser Bolatav 31 yıllık hayatında ilk defa yenilmişti. Aşkları kolay olmayacaktı çünkü Akser'in korkuları vardı. O korkuları yenmek ne Akser için kolay olacaktı ne de Didem için. "Sen benim kalbime bir vurgun yaptın bir daha da adın ordan silinmedi." 18.02.2022

Bu bir Asker kurgusudur. İkisi de çok yaralıydı. İkisinin de geçmişi acılı ve geleceği belirsizdi. Aşk mıydı önemli olan güven miydi? Adam çok güvensizdi. Kadın buna rağmen sevdi. Peki, bu hikayenin kazananı kim olacaktı?