/pelagus/ - najważniejszy ❤️ Historia o Connorze i Hanku.

Jest maj 2039 roku. Minęło 6 miesięcy, odkąd Kara z Lutherem i Alice przedostali się do Kanady, a Markus poprowadził androidy ku nowemu, lepszemu życiu razem ze swoimi towarzyszami, North, Simonem oraz Joshem. Jednak ta historia skupi się na androidzie o imieniu Connor. Stara się on zaaklimatyzować w swoim nowym życiu, mogąc liczyć na pomoc osób ze swojego otoczenia. Uczy się jak być człowiekiem nie tylko z zachowania, ale także jak być człowiekiem, jeśli chodzi o kwestię swoich własnych, wciąż częściowo obcych mu uczuć. Ucząc się tego wszystkiego, Connor nie wie jeszcze, że dopiero prawdziwą nauką i testem dla niego będzie pojawienie się kobiety, która ma szansę zawrócić Hankowi, jego przyjacielowi w głowie oraz jej córki. (UWAGA! Opowieść zawiera spoilery z gry „Detroit: Become Human". CZYTACIE NA WŁASNĄ ODPOWIEDZIALNOŚĆ!) (UWAGA! Opowieść zawiera też poruszanie drażliwych tematów, sceny o charakterze seksualnym, sceny przemocy, sceny drastyczne i wulgarny język. Ponownie - CZYTACIE NA WŁASNĄ ODPOWIEDZIALNOŚĆ!) (UWAGA! Wszelkie podobieństwa do innych prac o tej tematyce są PRZYPADKOWE.) (Opowieść pisana była od października 2020 roku do lipca 2021 roku, opublikowana w marcu 2021 roku, w późniejszym czasie była jedynie poprawiana.) (Okładka stworzona z fragmentu grafiki promującej grę „Detroit: Become Human".) (Część zdjęć, obrazków i filmików użytych w opowiadaniu nie należy do mnie.) (Opowieść wzorowana na postaciach stworzonych na potrzeby gry studia Quantic Dream, „Detroit: Become Human".) (Opowieść zawiera w sobie też postaci wymyślone całkowicie przeze mnie.)

Chodzące androidy, żyjące własnym życiem, to już codzienny widok w mieście Detroit. Niestety, ale nie wszyscy tolerują życia w mieście pełnym od maszyn. Byłam jedną z nich. Do czasu, aż pewnego dnia na służbie nie poznałam kogoś, kto zmienił moje podejście do tych istot na zawsze. Nazywam się Xepher Pines, mam 26 lat i pracuję w policji Detroit. _______________________________________ Jest to fanfiction gry Detroit: Become Human studia Quantic Dream. Książka nie ma celu nikogo urazić ani krytykować owego dzieła. Historia jest napisana w celach czysto rozrywkowych! (Zawiera wulgaryzmy!)

Connor dostając szansę zostania wolnym defektem, odrzucił ją. Pozostał bezduszną maszyną. Zranił wszystkich, w tym Hank'a Andersona. Niektórzy wierzyli w niego i myśleli, że można mu zaufać. Co się stanie, gdy w końcu zmierzy się z rzeczywistością? // Connor, Hank Anderson, Gavin Reed I inni... // Detroit Become Human // Fanfiction *W tym opowiadaniu na początku sugeruje się wydarzeniami z gry DBH, lecz w dalszych częściach będę pisała sama.* Opowiadanie w trakcie pisania. 11.2020 #1 w #androidy Dziękuję!

Styczeń 2039 roku. Do zespołu funkcjonariuszy DPD dołącza Wanda Agille, młoda oraz niezwykle ambitna absolwentka Psychokryminalistyki, która w czasie Błękitnej Rewolucji mieszkała kątem u przyjaciółki w Kanadzie. Powrót do szarej rzeczywistości oraz do Stanów, rozdartych między frakcją osób przychylnych androidom a sceptykom nowej formy życia nie jest łatwy. Ostatecznie, Detroit wydaje się dobrym miejscem do rozpoczęcia wszystkiego od nowa... Oczekiwania te szybko zderzają się z rzeczywistością. Na obowiązki stażującego psychologa policyjnego składa się mnóstwo nużącej pracy przy biurku. Mimo to, Wanda nie zraża się i cierpliwie wyczekuje dnia, w którym wreszcie miałaby okazję wykazać się „w terenie". Dzięki dobremu zrządzeniu losu (oraz brakom w kadrach), któregoś dnia do jej biurka przychodzi porucznik Hank Anderson. Zarówno on, jak i jego wspólnik, Connor modelu RK800 (prototyp androida-detektywa), pilnie potrzebują wsparcia. Wanda zgadza się pomóc w śledztwie, choć jest uprzedzona do androidów. Jak wielu ludzi, niepokoi ją nagłe wyzwolenie enigmatycznych mechanicznych. Obawia się, czy konsekwencje tego stanu rzeczy mogą stanowić zagrożenie dla ludzkości. Connor, mimo łudząco ludzkiego wyglądu oraz pogodnego stylu bycia, wydaje niczym się nie różnić od reszty androidów, z którymi już wcześniej miała do czynienia... Czy na pewno? (Książkę MOŻNA czytać bez wcześniejszej znajomości Fandomu. :)) Praca bierze udział w Konkursie literackim "Splątane nici" organizowanym przez @glnozyce *** #1 rk800 - 27.09.2019 Okładka autorstwa Iggie. Fabuła opowieści rozgrywa się PO wydarzeniach z gry Detroit: Become Human (po tzw. Dobrym Zakończeniu). Śledztwa dotyczące androidów różnią się od tych z gry. SLOW BURN (ale nie będziecie się nudzić ;). Będzie śmiech i płacz, sporo Connora uczącego się bycia człowiekiem, Sumo, Gavin...

,,Myślał, że jest nieśmiertelny. Może nawet miał rację, nie miało to jednak żadnego znaczenia, bo zupełnie nie chciał wiecznego życia jeśli miało wyglądać w ten sposób. Zacisnął zęby, pochylił głowę i stał, zdeterminowany by wytrzymać ile będzie trzeba. Nie drgnie, nie poruszy się choćby ciężar świata zawalił mu się na barki, tak długo jak długo jego bliźniacza gwiazda wciąż świeci. Był gotowy pójść razem z nią na dno, do każdej możliwej otchłani tylko po to by wyciągnąć ją z powrotem na powierzchnię własnymi rękami i naprawić to, co tak straszliwie popsuł." Detroit, początek 2040 roku. Ameryką wstrząsa wiadomość o największym zamachu od czasu prezydenta Kennedy'ego, pokój między androidami a ludźmi wisi na włosku, groźba wojny domowej ponownie pojawia się na horyzoncie, a zadanie odnalezienia sprawcy spada na agenta 900, który uparcie twierdzi, że chociaż jest najlepszy to nie uratuje kraju w pojedynkę. Na szczęście ma brata. I paru bardzo wyjątkowych znajomych. Szkopuł jest jeden - każdy z nich jest jednocześnie podejrzanym.

Świeżo uwolniona z okowów własnego kodu Połówka próbuje dowiedzieć się kim właściwie jest i za kogo uważają ją wszyscy inni. Connor nie ma pojęcia, jak właściwie powinien czuć się z powodu pojawienia się Połówki w jego otoczeniu. Hank wie, że powinien poukładać własną przeszłość, ale nie ma odwagi spojrzeć jej w oczy. Uma stara się odnaleźć pasję, którą zgubiła jakiś czas temu. A Gavin tęskni za Violet i nie ma pojęcia jak przestać o niej myśleć. Wie natomiast, że jeśli powietrze zaczyna pachnieć chaosem, Elijah Kamski maczał w tym palce. Detroit wstrząsa publiczne morderstwo, które dotyka każdego z nich i aby rozwiązać jego zagadkę bezczelny detektyw i równie bezczelna androidka będą musieli nauczyć się współpracować, pomimo wzajemnej antypatii.

,, Wiesz, czasem mam wrażenie, że dreszczyk tego wszystkiego to jedyne co trzyma mnie przy życiu '' Gavin Reed wcale nie chciał, żeby RK900 był jego nowym partnerem, a RK900 wcale nie chciał być nowym partnerem Gavina Reeda. Życie jednak nieszczególnie przejęło się tym, czego chce ta dwójka. Niestety. Lub na szczęście.

Janette Wilson nie ma pieniędzy, nie ma pracy, a od godziny także mieszkania. Ma natomiast wyjątkowo trudny charakter, kilka traum z przeszłości i walizkę pełną xanaxu. I ma również plan, by wyjechać z Kanady gdzieś bardzo daleko i już nigdy nie wrócić. Najpierw musi jednak pozamykać kilka niedokończonych spraw w rodzinnym Detroit. ,,-A co teraz? - zapytał, z czułym uśmiechem. -A teraz będziemy szczęśliwi. - odparła bez wahania - Tak jak obiecaliśmy. "

[UWAGA. OPOWIADANIE TO BEZPOŚREDNIA KONTYNUACJA MOJEGO INNEGO DZIEŁA POD TYTUŁEM ,, NIESTABILNY SYSTEM ''] ,, Nie wiedział już co myśleć, a tym bardziej co robić. Przerażała go perspektywa utraty wszystkiego co dla niego ważne, ale z drugiej strony - może tak byłoby dla wszystkich najlepiej. '' Kwiecień 2040. Od wydarzeń w starej fabryce minął miesiąc. Życie Connora pozornie się uspokoiło i śmiało można powiedzieć, że jest szczęśliwszy niż kiedykolwiek, ale wszystko się zmienia, kiedy na jaw wychodzi stary projekt Cyber Life, przeprowadzany pod gruzami Packard Automative Plant, a co gorsza, zostaje wydobyty na powierzchnię. Chłopak będzie musiał zmierzyć się z nowym, śmiertelnym wrogiem, który niewątpliwie jest szybszy, silniejszy i bardziej niezawodny, a na dodatek interesuje się dziewczyną, na której mu bardzo zależy.