Ruhları birbirime bağlanmış iki düşmanın hikayesi... İkisi de aynı anın çocuğu. Aynı göğün altında, aynı nefesle, aynı kalp atışıyla dünyaya düştüler. Parmak uçlarında kaderin kırılmaz ipliğiyle birbirlerine bağlandılar. İkiz bağı. Öyle bir bağ ki, biri kanadığında diğeri de sızlıyor; biri düştüğünde ötekinin de dizleri kanıyor. Sevinçleri tek bir damarda dolaşan kan gibi, acıları aynı yarada toplanan irin gibi. Ama işte, bağ ne kadar güçlü olursa, nefret de o kadar derinleşiyor. Birbirlerine dokunduklarında iyileşmek yerine kanatıyorlar. Birinin gülüşü diğerinin yüreğini kesiyor; bakışları yara gibi, sözleri bıçak gibi. Sanki evren, onları aynı saniyede yaratırken aynı cezayı da yazmış: Birlikte acıyacaklar. Ve bu acının içinden, sevgi değil, daha koyu, daha keskin bir şey doğmuş. Nefret. Öyle bir nefret ki, bağlarını koparmaya çalıştıkça daha da sıkı sarılıyor onlara. Öyle bir nefret ki, her biri diğerinin canını yakarken, kendi canını da yakıyor. Çünkü ikiz bağı, hem kurtuluş hem lanet. Ve bu iki insan, kurtulmak yerine yanmayı seçmiş.

Burada bir kucak sana adandı. [omegaverse au!] [texting + düzyazı] düzyazı ağırlıklı

O Formula 1'in ve Ferrari takımının gözde şampiyonu Lee Minho'ydu...

ağustos bir şişe şarabı yudum yudum içmek gibiydi çünkü sen hiç benim olmadın

Ben kendimi bu dipsiz kuyudan çıkaramam Hyunjin, çıkarmam. Ama şimdi sen, kendime asla yakıştırmayacağım o sözleri söylüyorsun bana. TW! sh,ed, mental issues, drugs @liveforyang

afraid. Farkında bile değilsin, seni önemsediğim kadar beni önemsemedin.