Lily bir akşam tuhaf bir saldırıya uğrar. Daha da tuhaf olanı, davetsiz misafirler ne yazık ki peşini kolayca bırakmaz. Ancak peşinde olmalarının nedeni sadece gizli kalmak istemeleri midir? Tuhaf bir yabancının akımına kapılıp onların dünyasına adım atmak üzere olan Lily, kendi dünyasının hiç de sandığı gibi olmadığını fark edecektir. ''...Gördüğüm şey hayallerimin ötesindeydi. Bana bulutlara dokunabileceğimi düşündürüyordu. Endişe dolu bakışları kaçıp gitmemi bekliyor gibiydi. Yumuşak, kadifemsi beyaz tüylere dokunduğumda ürpermişti...''

*Wattpad'de tek "Gece'nin Gerçekleri" adlı kitabıdır* Burda karanlık bedenlerin iç dünyasını inceleyeceksiniz... Bütün soğukluğa rağmen sizi ısıtacak olaylara şahit tutulacaksınız... En güçlü duyguları konu edineceksiniz... Burada, Nefretleri ile ayakta kalanların, Acı ile beslenenlerin, Katil olmayı göze alıp geçmişlerini öğrenenlerin.... Oyun içinde oyun kuran bencil olanların... Öleceğini bile bile emir verenlerin.... Bir araya geldiği yerdesiniz. Yani; Gece'nin Gerçekleri öğrenmeye var mısınız?

'Kafamın içindeki çığlıkları, senin ruhunun fısıltısı susturdu.'~Ayza A. *ESKİ İSİM: ABİLERİM Mİ?* ... Bir kız düşünün, şizofren.. Evet bu kız Ayza. 17 yaşında ve kendini bildi bileli olmayan sesler duyuyor, görüyor. Sürekli yanında olan kişiler Demon ve Lidya. İblis ve Cennet Bahçesi demek. İkisi de gerçek değil. Onları sadece Ayza görüyor. Bir süre sonra, babası onu alıyor ve hastaneye götürüyor. Bir de ne olsun? Babası, aslında öz değilmiş! Evet, bebekler karıştı. Bu aile, şizofren olan Ayza'yı kabul edecek mi? Ya da, Ayza onları kabul edecek mi? ... -Tüm hakları, şahsıma aittir. Çalıntı ve ya isim vermeden alınma durumunda, gereği yapılacak ve gereken yapılacaktır. •Wattpad'de ki ilk şizofren başrollü aile kurgusudur.✨ Not: Tek konusu, abi-aile değildir! +Linçleyecek veya yanlışlarımı düzeltecekseniz, okumayın lütfen <3 {10/12/2021-20:56}~

16 yaşında bir lise öğrencisi olan Risa.Geceleğin gördüğü ilginç bir rüyayla uyanır, çok saçma olduğunu düşünerek kafasına takmaz.Fakat okullarına -yurda- yeni gelen öğrenci sayesinde hayatı ve gördüğü rüya hakkında ki sır perdesi kalkar.Gizemlerin çözülmesiyle Risa ailesi hakkında ki en büyük gizem'i öğrenir.Annesinin bir kovucu babası'nın ise bir iblis kral olduğunu öğrenir.Tabii tek gerçek bu değildir..Risa'nın kendisi bir iblistir. İblisleri avlayan bir iblis.. ✩ ✩ ✩ Kapak tasarımı KbrTuncel'e aittir...

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

Altı yaşındayken ailesi ve yaşadığı topraklar elinden alınan genç bir kız. Bir gün tekrardan ait olduğu topraklara çağrılır lakin bu çağrılışın altındaki sebepler çok başkadır. Kral ve planlarına ayak uydurup yıllar önce ondan alınanları geri almak için her şeyi yapmaya hazır olan Alen. Öğrendiği gerçekler ile birlikte bir plan yapar. Peki... Bu planında ona kim yardım edebilir? Ülkenin Kral'ına karşı bir şansı olabilir mi?

Tüm dünyam gözümün önünde yok olurken, tek başımaydım. Cızırtılı sokak lambalarının altında yürürken orada, karanlıkta ses çıkarmadan beni izlediklerini biliyordum. Daha doğrusu, hissediyordum. Ara sıra bana zarar vermeye niyetleniyorlardı, fakat bu onlar için kötü sonuçlanıyordu. Çünkü üzerimde birkaç bıçak ve 2 gümüş Colt vardı... İnsanlar kaçıp saklanırken, ben onlarla savaşıyordum. Sahi bunu neden yapıyordum? İnsan ırkına bu kadar zarar vermiş yaratıklardan neden korkmuyordum? Onlarla savaşıp, aptal insanların yaptığı yanlışı neden ben düzeltmeye çalışıyordum? Genetiğiyle oynanmış insanlarla, Mutantlar... Dünyadaki varlıkları insan, hayvan ya da mutant olarak ayırabilirken, kendimin ne olduğunu bilmiyordum. Herkesten farklı olduğum aşikârdı; fakat kesinlikle insan değildim. BİLİM KURGU #1 (DÜZENLENİYOR)

Kişinin kalbinde duyguya dair hiçbir şey kalmamışsa bedenin varlığı anlamsızdı. Önce kalbe dokunmadan direk tene değen eller gerçek bir insana değmiş sayılır mıydı? Ya da gördüğü manzara karşısında parıldamayan gözler bomboş bakışların kurbanı olduğu halde canlı mıydı? Dümdüz bir suratla, gülümsemek için çaba sarf etmeyen bir çift dudak başka bir dudakla birleşse ne olurdu peki? Bataklığın en dibinde çığlık atmaya tenezzül etmeyen kişi, sırf ölümü dahi göze alacak kadar mutsuzsa, hissizliği kabul edilir miydi? Beden ruhtan ayrılmak için sadece son bir hamle bekliyordu. Peki ya kişi ufak bir bıçak darbesiyle cılız bedenine tutunmuş incecik ipi koparmak kadar basit bir işlemi yapmamak için direniyorsa? Ya hala bağı olduğunu sandığı ruhu çoktan başka bir aleme göç ettiyse ve ruhundan geriye kalan tek hediye aldığı sayılı, soğuk nefeslerse?..

Bir metro istasyonu, 14 rehin. Sınırlı yemek, Sınırlı su. Tuzak ve ölümler. Hayatta kalmak için neler yapardınız? Peki onlar ne yaptı? Bu oyununun sadece bir kazananı olacak, Ve herkes bir bir ölecek. Benimle bu oyunu oynar mısınız?