Bir zamanlar Roma İmparatorluğunun en gözde şehirlerinden olan mükemmel Pompei şehri ve halkı insanlık tarihinin hatırlamak bile istemeyeceği o son gününden sonra tarihten bin yıl boyunca silindi. Bu görkemli metropole yeni getirilen İskenderiyeli bir katip, şehrin en gözde villasında oldukça yüksek mertebeli ve pahalı bir köle ve itibarlı bir Romalı kadının kâtibi olarak yeni bir hayata başlar. Ne var ki bu görkemli villada tanıştığı ve hizmet ettiği tek kişi bu saygın kadın değildi. Ailesiyle her Pompeili gibi refah ve zevk dolu bir hayat yaşayan Yeosang da bu hayran olunası mükemmel şehirden nasibini herkes kadar alıyordu. Pompei öyle bir şehirdi ki ne Roma kadar gürültülü ve kaos doluydu ne de her sıradan şehir gibi boş ve avamdı. Hayatın insanoğluna verdiği her türlü zevki korkusuzca tatmaktan çekinmeyen, eğlenceye ve tutkuya düşkün insanların cennetiydi. En azından zenginler için öyleydi. Ama o gün hiçbir sınıf farkına aldırış etmeksizin herkes ölümlüydü. O gün Pompei'deki her canlı tabiatın acımasız gerçekleri karşısında kaçınılmaz bir ölüme karşın çırpındı ve mükemmel şehir sadece saatler içinde yok oldu. "O gece aysız veya bulutlu bir gecenin karanlığı değil, sanki kapalı bir odadaki lamba söndürülmüş gibiydi. Karanlıkta kadınların ağlamalarını, bebeklerin feryatlarını ve erkeklerin bağırışlarını duyabiliyordunuz. Bazıları yardım için dua ediyordu. Diğerleri ölüm istiyordu. Bazıları ölümden o kadar korkuyorlardı ki, ölmek için dua ediyorlardı. Ama daha da fazlası artık hiçbir Tanrının kalmadığını ve evrenin sonsuz karanlığa gömüldüğünü hayal ediyordu." ~Genç Plinius C/W: şiddet, argo, ölüm, kan, aile içi şiddet, çatışma, travma, doğal afet, deprem, detaylı felaket ve yıkım betimlemeleri nehwatiny sunar...

"Hadi ama Jimin" dedi bana biraz daha yaklaşarak. "Bu kadar büyütme. Sadece abimin biricik nişanlısına tebrikler öpücüğü vermek istedim." Tekrar dibime girdi ve gözlerini fütursuzca gözlerime dikerek son sözünü söyledi, "Ve bilirsin ki ben istediğimi almadan asla pes etmem."

Antik Roma'da yaşam acımasızdır. Eşitsizlik hayatın bir parçasıydı, özellikle köleler için. Onlar kafesi altından kuşlardı. Tapınılası savaşçılar, hayran olunası hizmetkârlardı. Ama bu onlar için hiçbir şeyi değiştirmiyordu. Ha öyle ha böyle, yine de kölelerdi sonuçta... Ludus Bellator Honorus Gladyatör Akademisi'ndeki onurlu bir dövüşçü olarak bilinen Yunho da onlardan biriydi ve birazdan gireceği müsabaka onun kaderini belirleyecekti. gladiatorial&ancient rome au! C/W: şiddet, cinsellik, argo, küfür, ölüm, kan, savaş, yangın, panik atak, nefret söylemi, ayrımcılık, kölelik, yasa dışı maddeler nehwatiny sunar ^^

Diğer tüm siren halkı gibi irite edici şekilde büyüleyici bir sese sahip olan güzeller güzeli siren Seonghwa, karşılaştığı bütün gemileri Kuzey Körfezi'ndeki sirenlerin ölümcül kayalıklarına çekiyor ve etkisi altına aldığı her denizciden suya atlamalarını istiyor. Bu yırtıcı siren eğer suya atlayan her kim olursa onları okyanusun en derinlerine batıracak ya da gönlü isterse onları bir şekilde hayatta tutup sonsuza dek işkence edecek. Ama bazı sirenler vardır ki kalplerini gerçekten neşeli ve cesur denizcilere kaptırırlar. Karayipler'de kendi gemisi ve tayfasıyla Hispaniola kıyılarında gezinen genç ve kana susamış Kaptan Kim Hongjoong'un duyduğu bu güzel ses onu ölüme mi çağırıyordu yoksa bambaşka bir şeye mi? Öğrenmenin tek bir yolu vardı. mythology&pirate au! C/W: şiddet, argo, ölüm, kan, intihar, işkence, idam imaı nehwatiny sunar ^^

Tamamlandı✔️ Fransa / 1840 ❝Lakin lütfen benim naçiz bedenimi bahçenize gömmek yerine kalbinize gömün.❞ 📍Cover by rruddes Pjm, Jjk

Tamamlandı ✔️ "Titriyorsunuz, neden bu kadar üşüdünüz?" "Soğuksunuz çünkü Bay Jeon. Gölgeniz suratıma değdikçe üşüyorum." Her şey, Bay Kwon'un oğlunu pek tekin olmayan Jeon ailesine emanet etmesiyle başladı. Pjm, Jjk

Ona silahımı doğrulttum fakat o bir çiçek uzattı bana. dom'um kapak için teşekkür ederim, ellerini öpüyorum ♥️