-Bölümler düzenlenmeye başlanmıştır.- Gözyaşları ölenler için değildir aslında; geride kalanlalar içindir, gidemeyenler içindir, en çokta susmak zorunda kalanlar içindir... Kader mi kaybetmeye zorlar? Yoksa beden mi kaybetmeye alışan? Kaybedecek birşeyin kalmadığında fark edersin aslında kaybedecek çok şeyin olduğunu! Kaybetmeye.. Kazanmaya.. Susmaya Ve Ölmeye...

Kinle dolup taşan ruhunu intikam duygusu beslemiş, hayatı intikam ile şekillenmiş, vatan evi olmuş. Silahına kondurduğu umutlar mavilerinin sönmesine izin vermemiş. Hayat yıllar sonra onu ezmemiş. Aslı'ın tek gayesi yalnızlığının gölgesinde şehadeti dilemekken o gölgeye bir çift kurşun ortak olur mu? Olur. - *Hikayede bahsedilen Altay Karahan ismi daha sonradan seçilmiş olup Alparslan Türk ismi ile değiştirilmiştir. Gözümden kaçan birkaç yerde Altay yerine Alparslan ismi geçiyor olabilir, kusura bakmayın.* (Eski adı: Ateş'li Üsteğmen) (Wattpad'de Zifir Mavisi isimli ilk ve tek kitaptır.) > Bu kitaptaki her şey hayal ürünüdür, kişi ve kurumlar temsili değildir.

Cihangir ve mahalleli kadının değişen tavrını hayretle izlerlerken adamı süzen kadının gözlerinin içinde farklı bir duygu peyda oldu. Hayranlık. Bunu fark eden Cihangir göğsüne saplanan ağırlıkla derince yutkundu. Karşısındaki kadın ona büyük bir merak ve hayranlıkla bakarken kadın hafifçe soluklanarak resmen mırlar şekilde konuştu. Onu, Cihangir'den başkası duymadı. "Sen... Dağların Kara kurdusun. Düşmanlarını gece, sisin indiği vakit göz gözü görmezken avlayan askeriyenin efsanesi Kara Kurtsun. Vay be... Demek Zemheri'yle Kara Kurt bu şekilde karşı karşıya gelecekti." Adam şok oldu, nefesi kesildi. Zemheri, kara kış. Adam yaşadığı aydınlanmayla derin bir nefes alarak gülümsedi. Karşısındaki kadını ilk defa görüyor gibi hayranlıkla inceledi, sol göğsü inceden sızladı. Ne yaptığını bile fark etmeden demirleri tutan elini gevşeterek serçe parmağıyla kadının hemen yanında duran elini okşadı. Bu kadını tanıyordu, bu kadın dağların Zemheri'siydi. Düşmanlarının başına evini yıkar, kara kışın altında bırakıp onları yok ederdi. Beklediği yardım gelmişti. Yarbay; gecenin karanlığına, sisin kara kurduna kara kışı, Zemheri'yi göndermişti.

Bedenini öne doğru büktü ve koyu kahvelerini kısarak dudaklarını büyük bir yavaşlıkla alnıma dokundurdu. Tam da o anda midemin aniden kasıldığını hissettim. "Eğer benden istediğin gerçekten buysa, abin olurum." Sarfettiği sözler ile kulaklarımda bir uğultu ve hemen ardından boğazımda bir yanma meydana geldi. Onu göğüsünden tutup kendimden uzaklaştırmak ve bu yakınlığın gereksiz olduğunu savunmak istedim ancak dudakları temasını kesmeden ve onu itmemden gram etkilenmeden sürtünerek burnumun ucuna kadar indi. "İhtiyaç duyduğunda, baban olurum." Dudakları burnuma küçük bir baskı uygulayarak kısa süreliğine tenimden ayrılırken çok geçmeden sıcak dudaklarının varlığını yanan yanaklarımda hissettim. Göğüsümde binbir çabayla canlı tutmak için çabaladığım, özenle sakladığım o minik kuşun kanatlarını delicesine çırptığına şahit oldum. Yutkunuşlarım arttı. Nefes alış verişlerim hızlandı. Dudaklarını aralayıp kısa bir nefes aldığı esnada burnunu bir kedi misali usulca yanağıma sürttü. "Sığınmak isteğinde, liman olurum." Ilık nefesini sertçe dışarı bırakarak aralık dudaklarımın arasından içeri sızmasını sağlarken kollarının arasında titredim. "Korktuğunda, kalkan olurum." Dudakları temasını kesmeden bir yol izlercesine dudaklarımı es geçip çeneme ilerledi ve bir sonraki durağında yumuşak bir baskıyla çeneme yaslandı. "Ne olmamı, neyin olmamı istiyorsan o olurum." Başını aşağıya eğmeden hemen önce bakışlarını gözlerime çevirerek yüz ifademi dikkatle inceledi. Rahatsız olup olmadığımı kontrol ediyor olmalıydı. Değildim. Biraz garip hisler içindeydim ancak bu senelerdir hissettiğim huzursuzluk, rahatsızlık ya da korku hislerine hiçte benzemiyordu. "İhtiyacına, isteğine göre şekillenirim ama bu durum kocan olduğum gerçeğini değiştirmez."

12 yaşında babasını toprağa vermiş bir kız. Bir Türk Askeri. O Anka Bulagan'dı. O Leylifer Anka Bulagan idi. Aranılan Asker, Korkulan Düşman. Öldürmeden ölmemeye, şehit olmadan cennete girmemeye ant içmiş bir kadın. Cesur ve korkusuz bir Kadın. O, YÜZBAŞI LEYLİFER ANKA BULAGAN. Bu ülkeyi düşmana dar etmeye geldi. Dar etmeden de ölmeyecek. ***** İDLİB ŞEHİTLERİNİN RUHU ŞAAD OLSUN. ALLAH CENNET-İ ALA'DA ONLARA YER VERSİN... ***** Başlama tarihi: 4 MART 2020 Devam Edecektir.

Hayatı boyunca barut kokusunu özlemek zorunda kaldığı için bu kokudan nefret eden bir kız.. HAZAL ERVA BIÇAKÇI.. Yurt dışında tıp eğitimi aldı. Doğduğu çocukluğunu geçirdiği toprakları son kez görmek ve babasıyla son bağını koparmak için geldiğinde hayatın ona hazırladığı sürprizlerden habersizdi. Tek istediği ' Artık parana ihtiyacım yok benim için harcadığın her kuruşu ödeyeceğim ' demek ve İngiltere ye geri dönüp hayatlar kurtarmaktı. Ama hiçbir şey ne bildiği gibiydi ne de planladığı gibi gidecekti... Barut kokusu yüreğine bile sinmiş hiçbir zaman dönmek için değil hep ölmek için yola çıkan bir adam. Yüzbaşı Ateş Özdemir. Bordo berelilerden oluşan Barut timinin komutanı. Vatana ve bayrağa aşık... Dağlara sevdalı.. Ardında bekleyen kim varsa çoktan vedalaştı. Bu hikayedeki kişiler tamamen hayal ürünü olup gerçekle ilgisi yoktur...

Abisinin arkadaşına yaptığı sosyal medya akımından sonra hayatı değişeceğini kim bile bilirdi ki? ○●□■ Siz : Seni bir arkadaş bir dostum gibi sevdim... Yusuf abi: Hayırdır Nazlı, ne diyorsun? Siz: Sen oturmuş bana aşktan dem vuruyorsun... "Bir şey mi duydu acaba ? Gerçi duyması imkansız kimse bilmiyor ki. Belli de etmiyorum aslında " Diye düşünüp telaşlandı Yusuf. Yusuf abi: Ne dem vurması. Tövbe tövbe... Siz: Sende sevdiğim çok şey var adı aşk değil... "Bende sevdiği çok şey olmasına mı sevinelim, yoksa aşk olmamasına mi üzülelim anasını satayım" diye homurdandı Yusuf...

...Askeri Kurgu... Açılmayan kapı ile birkaç kez daha kapıya vurduğunda keskin kulaklarına içeriden gelen ufak, tanıdık adım sesleri doldu. Maskenin altındaki dudakları hafifçe kıvrıldı. Elini yaranın üzerine daha çok bastırırken, "Katre benim" dedi onun duyabileceğinden emin olduğu bir şekilde. "Alptuğ" duyduğu uykulu ses ile kısa bir an gözlerini kapatıp açtı. Alptuğ.. Bir gün gerçek ismini onun dudaklarından duyabilir miydi? "Benim, kapıyı aç" derken düşüncelerini kenara itip açılan kapıya döndü ve içeriden gelen ışıkla beraber karşısındaki kıza baktı. Uykudan yeni uyandığını belli eden gözleri, dağınık saçları, üzerindeki pembeli mavili pijama takımı ile duruyordu. Derin bir soluk dudaklarından dökülürken, güzel diye düşündü. Güzel... Güzeldi. °°°°∆°°°° "Geleceğim, söz veriyorum" boğuk, kalın sesinden dökülen kelimeler ile göz yaşları daha da arttı. Ellerini kaldırıp adamın yüzünü avuçlarının arasına aldığında iç çekti. Parmaklarını onun teninde hareket ettirirken ayak uçlarında yükselip ona doğru uzandı. Tenine değmek isteyen dudaklarına inat, yanağını adamın yanağına yaslayıp, "Söz verdin" dedi. "Sözünü tutmalısın." Boynundaki parmakların bulunduğu yeri okşadığını hissetti. "Tutacağım." 🤍

Askeri | Romantik | Psikoloji * Gizli Bir Teşkilat * Planlı Bir Soygun * Alfa ve Kelebeği MİT'e bağlı KİT'in lideri olan Alfa, kendisine verilen görevin tüm hayatını değiştireceğini hissetmişti. Görev basitti. Ünlü iş adamı Kadir Alacalı'nın evindeki kasadan teröre finansman sağlanan belgeleri (ç)almak Teorikte basit olan bu görev, pratiğe dönüştüğünde çok büyük bir kaosla sonuçlanacaktı. Çünkü soygunu Alacalı'nın kızı üzerinden gerçekleştirmesi emredilmişti. Yıllar önce ölümden kurtardığı ve görev için geçirdikleri kısa vakitte etkilendiği Hilal üzerinden... Vatanı ve kalbi arasında kalan Yüzbaşı Alfa hangi sevdasını seçecekti? Peki ya her şeyden bihaber olan Hilal, oynanan tüm bu oyunu öğrendiğinde neler yapacaktı? Cevapsız kalan tüm Sorular'ınızın cevabını öğrenmek için buyurun Cevapsız Sorular'a 🦋 => Bu kitaptaki kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Gerçek kişi, kurum ve olaylarla hiçbir ilgisi yoktur! <= Kapak Tasarımı; Wattpad= DacyGazelle İnstagram= dacygazelle

O, gündüzün koynundan alınıp geceye bırakılmış bir kız çocuğu... Teğmen Mine Kılıç... O, gecenin ev sahipliğini, tüm karanlığına rağmen üstlenen bir Türk subayı... Üsteğmen Kerem Ulaş... _____________🖤_____________ - 21 Ocak 2023 tarihinde düzenlemeye alınmıştır. Bölümler her gün 20.30'da yayınlanmaktadır. - Bu bir askeri kurgudur. - - Olayların gerçek kurum ve kuruluşlarla hiçbir ilgisi olmayıp tamamen hayal ürünüdür. - *Çalıntı halinde yasal haklar sonuna kadar kullanılacaktır. *Bu isimle yazılan ilk kitaptır. Asker #2 ; 07.05.2021 Pi #1 ; 05.05.2021 Özgürlük #1 ; 23.09.2021 Yeni #2 ; 12.05.2021 Askeriye #1 ; 02.06.2021 Vatan #5 ; 27.06.2021 Gizem #2 ; 11.04.2022 Mizah #6 ; 07.10.2021