"Bela yağmur gibi gökten yağarsa Başını ona tutmaktır, adı aşk..." . . . 🪶❤️‍🔥 Kapak tasarım; @Publiisherr

Ayşeker, küçük mahallesindeki ev yemekleri lokantasında çalışırken hemen karşısındaki sahafa çırak olarak giren Mahir ile hayatının tüm dengesi sarsılır. Yumuşacık bir sevda kalplerini kuşatmışken beklenmedik ayrılıklar ikisini de farklı yerlere sürükler. Yıllar sonraki karşılaşmaları ise o kadar da beklenmedik değildir. En azından Mahir, bu sefer kolay pes etmeyecektir. Bir savcı olarak Ayşeker'in çalıştığı restoranı "bastığında" hikâyeleri kaldığı yerden devam edecektir. 🌙 Sıcacık, yumuşacık, bıcır bıcır, çerezlik bir yaz kurgusudur efendim. 🍬

'' Dur geri dön, adın ne?! '' avazım çıktığı kadar bağırsam da maalesef ki sesimi duyuramamıştım ya da duymak istememişti. Kan kırmızısı olan elbisenin rengi gayet netken etekleri atımın üzerinden geriye doğru savruluyordu. Zihnim de beliren son görüntüler elbiseden açıkta kalan çıplak ayakları ve simsiyah uzun saçlarının geriye doğru uçuşması olmuştu. Odada yankılanan telefon sesine atımın dörtnala koşan ayak sesleri karıştığında, irkilip gözlerimi açtım nefes nefese kalmış bir halde. Kendime gelmeye çalışarak avucumun içiyle gözümü ovuşturup, susup yeniden çalmaya başlayan telefonuma uzanarak arayana baktım. Acil bir durum olmasa aramayacağını ve hatta bu kadar ısrarla çaldırmayacağını bildiğimden daha fazla beklemeden açtım. '' Söyle... '' aklım hala gördüğüm rüyadayken, açtığımı fark edip sesimle kendine gelen Dinar, '' Ağam, kusura bakma acil olmasa ısrarla aramazdım biliyorsun ama bir haberim var. '' üzerimdeki yorganı çekiştirip bacaklarımı zemine indirerek sabırsız bir şekilde soludum. '' Uzatma neymiş? '' tahammülsüz sesimle, '' Hüsrev'in evini bulduk. '' telefonun diğer ucundan duyduğum isimle elim ensemde öylece kalırken kanımın tersine akmaya başladığını hissediyordum artık. Yıllardır beklediğim gün gelmişti nihayet. Bugün elimden kaçmasına izin vermeyecek ve senelerdir hesabını kesmeyi beklediğim adamın karşısına dikilecektim. Hayatımın akışını bambaşka bir yöne çeviren ve her şeyin sebebi olan adamın karşısına geçip, sustuğum ne kadar şey varsa hepsinin tek tek hesabını sorup, aldığı nefesi de kesecektim. Kolay ölüm yoktu ona. Senelerdir kendime verdiğim tek söz buydu, elime geçirsem de nefesini kesmekte acele etmeyecek ve onu en zayıf noktasından vuracaktım. En değerlisinden...

Kuru öksürükleri durmadı bir süre. Boğazının acısını ben hissetmiş gibi yüzümü buruşturdum. Hastalığı benim yüzümden kaptığı için suçluluk hissi geçmiyordu da sanki artıyordu. "Ateşin düştü mü bir bakalım," diyerek ateş ölçeri elime aldığımda gerek yok dercesine elimden aldı aleti. Bileğimden beni kendine çektiğinde zaten üzerine eğilmiş halde olduğum için dengesiz duran bedenim kolayca savruldu ve kucağına düştüm. Kollarını iki yanımdan sarıp kara gözlerini gözlerime dikti yine. Hastalıktan çatlamış dudağının kenarını ısırdı beni izleyerek. "Boşa uğraşıyorsun kızım. Ne düşmesi...senin yanında beni yalnızca ateş basıyor."

"Siz hiç gülmez misiniz?" dedim sitemle. Ruhsuz, duygusuz ve soğuktu her zaman. Bana ketumsun diyen annem, utanırdı onu görseydi. "Hayır." diye yanıtladı buz kesen tavrı devam ederken. Yüzü olabildiğince gergindi. "Siz özgürce gülebilin diye uğraşırız."

Kurgulanış tarihi; 02.02.2022 Yayımlandığı tarih; 11.04.2022

Bedenim tir tir titremeye başlamıştı. Gözlerim dolmuş neredeyse ağlayacaktım. Etrafta yeni yeni fark ettiğim geçmişe ait şeyler vardı. Tabelalar, arabalar, insanların üzerindeki kıyafetler bile... Kaza yaparken duyduğum gibi bir korna sesi duydum, acı bir fren sesi. Bu sefer gerçekten öleceğimi düşündüm. Ta ki belimden tutulup çekilene kadar. Kalbim daha önce hiç deneyimlemediğim kadar hızla atıyordu. O kadar hızlıydı ki göğüs kafesimde bir delik açacağını düşündüm. Avuç içlerimin arasında az önce beni ölmekten kurtaran adamın gömleği vardı. Gözlerim kapalı, başım ise göğsüne yaslıydı. Burnuma dolan sigaraya karışmış çam kokusu beni sakinleştirirken adrenalinin etkilerinin yavaş yavaş bedenimi terk ettiğini fark ettim. İnsanların bağırtılarını duydum. Sanırım az önce beni neredeyse ezmekte olan adama bağırıyorlardı. Göğsüne yaslandığım adamın sesi de onlara karıştı. Başımı kaldırarak ona baktım. Göz göze geldiğimizde zamanın durduğunu hissettim. Hayatını ve gerçeklerini araştırmak için aylarımı harcadığım adamın kollarındaydım. Kenan Mollaoğlu'nun kollarındaydım! * Araştırmacı gazeteci olan Liya Meryem Başer, üzerinde çalıştığı makalesini teslim etmesi için yirmi dört saatten az bir süresi vardı. Ancak aklına oturmayan ufak bir nokta, onu o makaleyi yayınlamaktan alıkoydu. Ofisinden ayrıldığı o fırtınalı gecede bir kaza yaparak geçmişe gittiğinde ise onu bekleyen kaderinden tamamen habersizdi. +18 içerik mevcut

Devrim Karaoğlu hayatımdaki yangını görüp de sessiz kalmayan ilk kişiydi. Beni sevmeyen, hatta bunu belli etmekten çekinmeyen komşum olan bu adam, yangınıma sessiz kalmamıştı. Belki de Devrim Karaoğlu haklıydı. O bir kurt ve ben bir kuzuydum ama Devrim Karaoğlu bu kuzuyu avlamak yerine koruyordu. "Benim için titreyen her nefesine yemin olsun ki, seninim.." ~ 28.07.19

Biri Doğayı korumaya yemin etmiş bir peri. Diğeri ise Alfalığa aday bir kurt. İkisi de küçüklük arkadaşları. Kader onlar için neler yazmış gelin beraber bakalım. Senden tek istediğim sadece 'Tanıtım'ı okuman. Çok kısa ve ilgini çekeceğini düşünüyorum, bir şans verirsen çok mutlu olurum.🍀 # 1 - doğa # 1 - peri # 2 - macera # 2 - büyü # 2 - aşk # 2 - savaş # 3 - dostluk # 7 - bilimkurgu # 14 - fantastik

Mutlu bir gecede baş verdi ateşin ilk kıvılcımı. Pusula, ilk kez o gece yanlış yönü gösterdi. Hastane koridorunda çırpınan bedeni sakinleştirilirken sevdiğinin bedeni başka bir yerde onu arıyordu. Bir karar verildi, bir seçim yapıldı; bir kadın giderken bir adam geride kaldı. Ne gidene kolaydı ne kalana. Ortak bir hançer ikisinin yüreğine de bir yara açtı, biri konuşamadıklarını sakladı yarasında, diğeri konuşmak istemediklerini ama ikisi de o yaradan akan kanı iki yıl boyunca durduramadı. Aşk yaraları saran, merhamet eden miydi; aşk yarayı kanatan, ihanet eden miydi? Peki ya onlar, gizli bir aşkın bedelini kaç aşkla ödeyeceklerdi? ◾ 'Melike Şahin & Mert Demir - Pusulam Rüzgar ' şarkısı ilham kaynağım olduğu için hikayemizin şarkısıdır aynı zamanda. Çalıntı durumu olursa direkt rapor ederim, hesabınız da elinizden gider, ona göre. Tüm sosyal medya hesaplarımdan da yayımlarım, herkese şikayet ettiririm. Herhangi bir bahanenizi de kabul etmiyorum, zaten hırsızlık yapan bir insana yapılabilecek tek yaptırım bu, saygılı olun. Bu hikayede, Wattpad üzerinde yayımlanan diğer hiçbir kitaptan esinlenme veya alıntı yapma gibi bir saygısızlık yapılmamıştır. Tüm olay ve cümleler şahsıma ait olup kurgu, kendi hayal ürünümdür.