"Siz kimsiniz?" dedim karşımdaki adama. Uzun boylu esmer ve sert çehreli bir adamdı. Otel odamın kapısına gelmişti. Üzerindeki siyah takım elbisesinin ceketini düzeltmiş ve yüzüne sahte bir gülümseme yerleştirmişti. "Size kendimi tanıtmayı unuttum kusura bakmayın. Ben Savaş Keskin." Ses tonunda bir öfke hissetmiştim. Yüzündeki gülümsemenin aksine içinde öfke var gibiydi. Adama bir kaç saniye bakmış ardından defilede bana gelen mektubun sahibi olduğunu hatırlamıştım. "Siz şu bana not gönderen kişisiniz. Aslında ben o notu kibarca reddetmiştim." dedim nazik bir tonda. Yüzündeki gülümseme anında silinmiş ve tepkisiz bir ifade takınmıştı. "Bende onun için gelmiştim. Notu size kendim vermek istedim. Belki o zaman alırsınız diye düşündüm." "Teşekkür ederim ama bana not gönderen tek adam değilsiniz. Daha önce de dediğim gibi bir ilişki düşünmüyorum iyi geceler." Sözlerimden hemen sonra kapıyı kapatmak istemiştim ama ayağını kapı aralığına koyup yeniden açmıştı. İçimi kaplayan korku ile gözlerine bakarken ceketindeki notu çıkartıp bana uzatmıştı. "Ben reddedilmeyi sevmem. Ayağına geldiğim tek kadınsın ve bu notu almazsan güzel anlaşamayız. En azından içindeki yazıyı okursun." NOT: KİTABIN İÇERİSİNDE ÇOK FAZLA TOXİC KONULAR GEÇİYORDUR. RAHATSIZ OLAN KİŞİLER KİTABIN BAŞINDA BIRAKIRSA SEVİNİRİM. AKSİ TAKDİRDE KABA VE HAKARET DOLU OLAN YORUMLARI TEK TEK SPAMLATMAKTAN ÇEKİNMEM. Başlangıç Tarihi: 23.02.2022 NOT 2!: KİTABIN İÇERİSİNDE BAŞKA BİR KİTABIN KARAKTERİNDEN BAHSEDEN HERKES SESSİZE ALINACAKTIR BİLGİNİZE! #korku1

☆YALNIZCA İLK 5 BÖLÜM BURADADIR İNTERAKTİF HİKAYE MODU İLE HİTREADS UYGULAMASINDA OKUYABİLİRSİNİZ☆ Bir yıldız kaydığında hep tek dilek dilerdim... 'Uzaylı istilası istiyorum.' Ve bir uzaylı gelip tüm kalbimi istila etti. O bir uzaylıydı... Ben ise artık Uzay'lıydım. ⭐⭐⭐ "Ya Sedef niye bana inanmıyorsun? Yıldız kaydı diyorum, dilek diledim diyorum. Sonra hop biri bir uzaylıyı paketleyip kapıya bıraktı diyorum." Sedef ayağa kalkıp, "Kafayı iyice sıyırdın diyorum," dedi dişlerinin arasından. "Madem sen anlatmıyorsun, ben de gidip Tuna'yı ararım." Elindeki siyah yumurtayı avuçlarıma bırakıp hızla eve yöneldi. Bense peşinden koşturmaya başladım. "Sedef vallahi doğru söylüyorum ya!" Tepki vermeden evin önüne doğru yürümeye devam etti. Bense hala onu doğruyu söylediğime ikna etmeye çalışıyordum. Birden küfredip durunca sırtına tosladım. Ne olduğunu görmek için başımı yana eğimlemiştim ki Sedef hızla dönüp gözlerimi kapattı. "Ne yapıyorsun ya?" diye inledim. Elini çekmeye çalıştım ama izin vermedi. "Sakın bakma!" "Niye ki?" "Senin uzaylı dirilmiş kapıda bize bakıyor." "Hadi ya!" dedim haddinden fazla bir sevinçle. "Çeksene elini, ben de bakacağım." "Bakma dedim Asel. Adam..." "Uzaylı!" diye düzelttim. "Tamam, uzaylı..." "Uzaylı?" "ÇIPLAK!" diye bağırdı. © Tüm Hakları Saklıdır.

Yüzyıllardır rivayet edilen en güçlü kurt olan Eflan şimdi en güçlü ikinci kurdu kendisi dünyaya getirmişti. Eflan'ın güçlerinden doğan Dolunay düşmanların hedefinde olmayı başarmıştı ama bir sorun vardı. Düşmanları Dolunay'ın güçlerinden bihaberdi. Yaptıkları planlar bir bir yok olurken Azat ve Eflan kızlarını korumak için herşeyi yapmaya hazırdı. Peki ya Alaca ? Dolunay kadar güçlü olan Alaca pes etmeye hazır mıydı?

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Jenna Collins Gizemli Kasaba'ya taşındığında olacaklardan habersizdir. Birçok yeni insan tanıyacaktır. Peki ya tanıdığını sandığı insanlar gerçekte öyle değilse? NOT: HİKAYENİN KİTAP OLMASI SÖZ KONUSU DEĞİLDİR/ OLAMAZ. Başlarda acemi olduğumu biliyorum. İleride bölümleri düzenleyebilirim umarım. İyi okumalar..