Ρε λες να καψουρεύτηκα την μικρή?

"-Είμαι καθηγητής σου και απαιτώ σεβασμό δεσποινίς, φώναξε. -Θες αλήθεια να σου πω που να τον βάλεις τον σεβασμό; ρώτησα. -Θα σε δείρω, απείλησε. -Γουστάρω, είπα." Η Σίντνεϊ Άνταμς, είναι μία 19χρονη μαθήτρια της τρίτης λυκείου και αυτό γιατί έχει μείνει. Η πιο κακιά σκύλα, με τις πιο κακίες παρέες. Κυριολεκτικά ο χειρότερος μπελάς όλων των καθηγητών. Μέχρι που θα έρθει ένας καινούριος καθηγητής, ο Κόλιν Μάιλς. Νέος σε ηλικία, αρκετά εμφανίσιμος και σέξι. Και ενώ, όλοι περιμένουμε η Σίντνεϊ να ερωτευτεί τον καθηγητή, εδώ γίνεται το αντίθετο αποκαλύπτοντας έτσι τον άλλο του εαυτό. Δεύτερο βιβλίο: "Teach Me Daddy". 19/07/17: #7 in Εφηβική Φαντασία. 31/07/17: #5 in Εφηβική Φαντασία. 13/08/17: #4 in Εφηβική Φαντασία. 21/05/18: #2 in #lovestory

(2025 ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ) "Σε ελκύει το χάος; Ή το ελκύεις;", χάνονταν στο ατόφιο μαύρο των ματιών του. Το χάος σε μαγνητίζει, αλλά δεν είναι απλώς μια παθητική έλξη. Είναι μια φωτιά που καίει από μέσα, μια αδηφάγα ανάγκη να κατανοήσεις ό,τι είναι ακατανόητο, μόνο για να το μισήσεις όταν αναγνωρίσεις την αδυναμία σου να το τιθασεύσεις. «Η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα, κάηκε όμως σε ένα βράδυ» Ο Κριστιαν και η Βικτώρια είναι καταδικασμένοι να ζουν σε έναν αέναο χορό, που πάντα καταλήγει σε καταστροφή και αναγέννηση. Δεν μπορούν να ηγηθούν μαζί, μα και δεν αντέχουν την απουσία του άλλου. Έτσι είναι εξάλλου η φύση φτιαγμένη. Το φεγγάρι λάμπει μονάχα στο σκοτάδι, ο διάολος ζει στην κόλαση. "Άργησες...σχεδόν πάγωσε η Κόλαση.", ο Διάολος λύγισε, έπεσε στα γόνατα δίπλα στον Κέρβερο που ούρλιαζε, οι δαίμονες αφηνιασμένοι έσκιζαν τον αέρα με τις κραυγές τους. Η μοίρα τους είναι απλή: θα επιλέγουν πάντοτε να πετούν ο ένας δίπλα στον ήλιο, ο άλλος κοντά στην θάλασσα. Ώσπου ένας να πέσει πρώτος. Και τότε ; Τότε...το χάος. "Να θυμάσαι, πιο πολύ και από τη ζωή την ίδια." 2022-2024

She is an angel~he is a devil ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Βρισκομασταν σε αποσταση αναπνοης Μα τι παει λαθος με εμενα....εγω ποτε δεν θα επινα ποσο μαλλον να την επεφτα σε καποιον Ομως δεν μπορουσα να το ελέγξω Πλησιασα και αλλο μηδενιζοντας την αποσταση μεταξυ μας "Δεν θες να μπλεξεις με τον διαβολο ξανθουλα" Ειπε με εκεινη την σεξυ φωνη του "Και αμα θελω;" "Δεν θα υπαρξει επιστροφη" Ειπε ψιθυριζοντας στο αυτι μου "θα το ρισκαρω" Ειπα αλλα δεν ηξερα αν ημουν εγω αυτη που μιλουσε ή το ποτο πηρε το αλαζονικο του χαμογελο Kαι ενωσε τα χειλει μας ---------------------------------------------------------------------- Cover by:LittleBlackBubble62 Ξεκίνησε:23 Μαρτιου 2020 Τελείωσε:4 Φεβρουαριου 2021

Ήμουν το καλό κορίτσι που δεν δημιουργούσα ποτέ κανένα πρόβλημα. Μεχρι που γνώρισα αυτόν. Δεν είναι το αγόρι που πρέπει να ερωτευτείς, είναι ο κίνδυνος που μένεις μακριά του. «Δεν έχω καμία πρόθεση να σε αφήσω ήσυχη, σε κοίταξα και τελείωσε, είσαι δική μου.» Δεν τον ήθελα στην ζωή μου, ήθελα να μπορώ να τον αποφύγω. Τώρα φοβάμαι είναι πολύ αργά.

H Allegra Grey είναι κόρη ενός πανίσχυρου αρχηγού της Αμερικανικής Μαφίας. Εκπαιδευμένη από μικρή να αναλάβει την οικογενειακή επιχείρηση, είναι αδίστακτη, άκαρδη, και μια από τις καλύτερες δολοφόνους σε αυτό τον τομέα. Έχει εκτελέσει χιλιάδες δολοφονίες στην καριέρα της, ολοκληρώνοντας κάθε αποστολή.... εκτός από μία. Ο Ace De Luca είναι η μόνη της αποτυχημένη αποστολή. Είναι αλλαζονικός, γυναικάς, και είναι ο κληρονόμος της Ιταλικής Μαφίας καθώς και ο καλύτερος δολοφόνος τους. Όταν και οι δύο Μαφίες απειλούνται, είναι υποχρεωμένοι να δουλέψουν μαζί για να προστατέψουν τις οικογένειές τους. Θα καταφέρουν να εξοντώσουν τους εχθρούς τους ή θα σκοτωθούν πρώτα μεταξύ τους? ***************************************************** Μ A T U R E C O N T E N T 18+ Περιεχόμενο για ενήλικες! Σεξουαλικό περιεχόμενο και βία! __________________________ Original story by: RebelleFleur00 Translated by: -candice

"Αφήστε τα! Καίγεται ο κωλος μας!" Είπε ο Μιχάλης. "Ώστε καίγεται ο κωλος μας;" Ρώτησε δραματικά ο Σταμάτης. "Ναι φίλε μου. Καίγεται ο κωλος μας" απάντησε το ίδιο δραματικά ο Μιχάλης. "Θέλετε να πείτε ότι καίγεται ο κωλος μας;" Ρώτησε το ίδιο δραματικά η Ιωάννα. "Ναι, θέλουμε να πούμε ότι καίγεται ο κωλος μας" απάντησε ο Μιχάλης με στόμφο. "Ε άμα καίγεται ο κωλος μας, νομίζω κάτι πρέπει να κάνουμε!" Είπε εξίσου δραματικά και η Δήμητρα. "Ε τι λέμε τόση ώρα ρε παίδες!" Αναφώνησε ο Μιχάλης. _(6@_@€)#€€)##) €#€)€$) €#€#€$€₩# "Ε....εεε...." ήταν το μόνο που είπα. Εκείνος με κοίταζε με ανασηκωμένο το δεξί του φρύδι. "Ε λοιπόν θα μου πεις;" Με ρώτησε χτυπώντας γρήγορα κάτω το πόδι του. "Το παιδί ειν- ΑΑΑ!" Πήγα να πω ,αλλά το μωρό με κλώτσησε πολύ δυνατά. Oh-oh. Houston we have a problem...

<<γειά σου Τολακο ή μάλλον να πω...Αρη>> άκουσα την φωνή της και πετάχτηκα όρθιος από την τρομάρα <<πως μπήκες μέσα? >>ρώτησα με γουρλωμένα ματιά <<δεν είσαι και πολύ προσεκτικος με τις μπαλκονοπορτες σου Τολη>> απάντησε << Θεοφανία να σου εξηγήσω>> είπα πανικοβλημενος και σηκώθηκα Πήγα να την αγγίξω αλλά εβγαλε το πιστόλι της και με σημάδεψε. <<Γιατί ρε Άρη γιατί? ΤΌΣΟ ΚΑΙΡΌ ΨΕΜΑΤΑ, ΕΊΜΑΙ ΜΑΛΑΚΑΣ ΑΡΗ, ΑΝΕΠΤΥΞΑ ΑΙΣΘΉΜΑΤΆ ΓΙΑ ΕΣΈΝΑ ΚΑΙ ΑΥΤΌ ΕΊΝΑΙ ΛΑΘΟΣ, ΔΕΝ ΤΑΙΡΙΆΖΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ! Δεν γίνεται να είμαστε μαζι>>φώναζε πλέον έχοντας το όπλο της στο ύψος του λαιμού μου. << γιατί δεν γίνεται? >> είπα με σπασμένη φωνή <<είμαστε δύο διαφορετικοι κόσμοι Άρη, κοίτα μας μια αναρχική και ένας μπάτσος?Ποσο καιρό νομίζεις ότι θα λειτουργήσει?>> απάντησε με λίγα δάκρυα να στολίζουν το όμορφο πρόσωπό της << μα.... εσύ μου είπες κάποτε πως πιστεύεις ότι τα ετερώνυμα έλκονται! Δεν διαφέρουμε μωρό μου! >>είπα και έκανα πέρα το όπλο της και ένωσα παθιασμένα τα χείλη μας . . . . .

"Ψιψινα, κανονας 2ος!" Φωναξε αποτομα καθως προχωρούσε προς μια άγνωστη για εμενα κατεύθυνση, χωρις καν να γυρίσει να μου ρίξει μια ματια. "Ναι, ναι, ξερω! Να μην μιλαω, αλλα πως θες να μην διαμαρτύρομαι απο την στιγμη που με εφερες σε αυτο το... για διαφώτισε με λιγο τι ειναι αυτο το μερος." Δεν μίλησε και απλα επιτάχυνε το βημα του αδιαφορώντας για εμενα που ετρεχα πισω του λαχανιασμένη. Χωρις να το επισημάνω, σταμάτησα να προχωρώ για να μπορέσω να παρω μια κανονικη ανασα, δίνοντας μου επισης την δινατοτητα να συνηθίσω το περιβαλλον στο οποιο βρισκόμουν για να μην μου φαινεται τοσο τρομακτικο. "Ψιψινα, ο 1ος κανονας ποιος ηταν;" Ρωτησε εξαλλος καθως αντιλήφθηκε οτι δεν τον ακολουθουσα. "Εμμμ να κανω παντα οτι μου λες..." Απαντησα δειλα αφου ηξερα που το πηγαινε. "Και τι σου ειπα;" Ξαναρωτησε φωναζοντας κατευθυνομενος αυτην την φορα προς το μερος μου βγαζοντας ατμους απο τα νευρα. "Ν-να σε ακολουθω... αμιλητη" "Και τι εκανες εσυ;" "Ακ-ριβως το αντιθετο" Ηλιθιο τραυλισμα. "Και τι γινεται οταν δεν υπακους στους κανονες μου;" ...Καταστράφηκα! Story of 2017|2018 Highest prank 2nd | 17.11.2018 on Teen Fiction ❌Do NOT copy the story!