"Kalp kırılırsa kaynamaz." İnsan bazen öyle yorulur, öyle bıkar ki kendinden ve hayatından. çekip gitmek ister. Yorulur, bıkar da bir türlü veda edemez hayata. Çünkü pamuk ipliği ile de olsa bağlıdır ona. Ildız, Efken, Temmuz ve Uzay da bu haldeydi işte, onlar da içimizden biriydi aslında. Onlar bizim sesimizdi. Birbirlerini tanımıyorlardı ve içlerinde o kadar yalnız hissediyorlardı ki. İşte o zaman dördü de şunu düşünmeye mecbur kaldı: "Madem ben hayattan kopamıyorum, o zaman kendi hayatımdan gideyim." İşte tüm bunlar sadece bir çekilişte oldu, onlar kamp çekilişini kazanan dört talihliydiler. Talih demişken... Peki ya bir haftalığına da olsa geride bıraktıkları hayatları? Hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı artık. Bu dört hayat birbirine çoktan bağlanmış ve karışmıştı. Asıl hikaye yeni başlıyordu. Bu yoldan geri dönüş yoktu. Dram, aksiyon, romantizm ve aile konulu bu yolculuk hepimize zaman zaman kendimizi de sorgulatacak. Hazırsanız başlıyoruz.

İskeletim iskeletinde; Yaşam bizi ayırana dek. ⚰️ Ressamın kalbi cayır cayırsa dumanla kaplanırdı tablolar, yazarın zihnindeki çerçeveler paramparçaysa solukları sökerdi satırlar. Kelimelerin canı olurdu, belki ruhu veya var oluşu. İnsanın göğsü sıkışırdı da parmak uçlarım kaşınıyor derdi. Çocuklar karanlıktan korkardı da ışığı seviyorum derdi. Ve ölüler yeniden doğmaktan korkardı da yaşama küserdi. Bir haftanın yedi canı olurdu, kadınlar kalplerinde yedi çerçeveyle doğardı. Kız çocuğu anılarını biriktirmeyi severdi ama boyu çivilere yetmezdi, küçücük boyuyla bir tabureyi çekiştirip astı bir bir çerçeveleri ve içine fotoğraflarını eklerken gülümsedi. Onları sevdi, parmak uçlarıyla okşadı, yeterince inanırsa sonsuzluğa karışacakmış ve sonsuzluğa onunla karışacakmış gibi bir güvenle fotoğraftaki mavi gözlere baktı. Yıllar geçti, boyu uzamıştı. Öyleyse bu sefer neden o tabureye çıkmıştı?

Her biri romantizm kokan yarışma yönergelerimiz, her ay sizlerle buluşuyor!

"Gel benimle, ben seni buradan kurtarırım." dedi, gözlerimi tekrar yüzüne çevirdim. Bu cümleyi kurarken ateş saçan gözlerinde en ufak tereddüt yoktu. Uzattığı eline baktım. Ona dokunmanın benim için ne kadar imkansız olduğundan bihaber beni bekliyordu. Derin bir nefes aldım. Ellerimi yere koydum ve hızla ayağa kalktım. "Gidelim, kurtar beni buradan." dedim. Başını onaylarcasına sallayıp odadan çıktığında merdivenlere yöneldi, ben de onu takip etmeye başladığımda, ardında bıraktığı kokusu başımı döndürüyordu. Aşağı indiğimizde bütün gözler üzerimize dikilmişken, hepsinin kafasına dayalı silahlar vardı ve kıpırdayamıyorlardı. Onlarca adamın içinden elimizi kolumuzu sallayarak evi terk ettik. Buz gibi havanın yüzüme çarpmasıyla sonunda nefes alabildiğimi hissettiğimde, "Nefesimi kesenlerin, nefeslerini kesmeden bu dünyadan gitmeyeceğim." diye sessizce mırıldandım. Önümdeki ela gözlü heykelin hızlı yürüyüşüne ayak uydurmaya çalışırken, birden arabanın önünde durdu ve binmem için kapıyı açtı. Ben de tereddüt etmeden içeri girdim. Kendisi de yanıma oturduğunda, "Hazır mısın?" dedi. "Hazırım, gidelim." dedim. Akşamın karanlığında gözlerimiz birbirine kenetlenmiş, ışıl ışıl parlıyorlardı. Asıl hikayem şimdi başlıyordu, bunu iliklerime kadar hissediyordum. İçimdeki güç ve öfke dolup taşarken kendime verdiğim sözleri, tek tek tutacağım zaman işte gelmişti.

Terzi Kadının Müzisyen yabancıya olan hislerini dinlemek ister misiniz?

Tüm bölümler tamamlandı fakat yeniden düzenlemeye aldığım için bölümleri yayından kaldırdım düzenleme yaptıkça bölümleri yeniden paylaşacağım . Yeni halini daha çok beğeneceğinizi düşünüyorum. Fikirleriniz ve Yorumlarınız benim için çok kıymetli bu yüzden sizlerden bol bol yorum bekliyorum. Keyifli okumalar diliyorum. Aden 17 yaşına kadar , Kardeşi gibi sevdiği 5 arkadaşı ve ailesi ile bir hayat sürerken , arkadaşları ile gittikleri okul gezisi Aden'in hayatını Altüst eder . Artık Aden'in hayatı baştan yazılmaktadır. O geziden sonra Aden hem arkadaşlarını kaybetmiş hemde yaşadığı yeri terk etmek zorunda kalmıştır. Babasının yıllar önce terk ettiği bu adaya geldiklerinde , herşeyi geride bıraktığını zanneden Aden , aslında herşeyin daha yeni başlıyor olduğunu anlaması çokta uzun sürmez. Ne kadar kaçarsa kaçsın yaşadığı doğa üstü olaylar , onu aile sırlarına , dahası kaderinde yazılı olan kehanete sürüklemektedir , Aynı zamanda taşındıkları gün okulda karşısına çıkan , Toprak için kendisinin bile fark edemediği duygular yavaş yavaş gün yüzüne çıkarken ,Toprağın kehanetin bir parçası olduğunu öğrendiğinde ,aşk ve mantık arasındaki o ince çizgide hangisini seçecektir? Vampirler , cadılar , kahinler ,periler ve birçok doğa üstü karakterin yer aldığı bu kitapta , sizleri birçok süpriz bekliyor. Keyifli okumalar diliyorum. Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum.🥰 Başlangıç tarihi 05.11.2021 ( 23.04.2022- 28.04.2022) Vampir# 1. / 14.6 bin hikaye arasında ( 28.04.2022) Uyanış# 1./ 277 hikaye arasında

NOT: Bu kitaptaki tüm karakterler ve olayların gerçek kişi ve kurumlarla ilgisi yoktur. Tamamen hayal ürünüdür. Kitap içerisinde yetişkin içerik mevcuttur. Işıl bir gün kapısının önünde bir kutu bulur, kutunun üzerindeki notta kutunun GÖLGE mahlasını kullanan birinden geldiğini görür. Bu kutular belirli aralıklarla içi dolu dolu gelmeye devam eder. Işıl ilk başta GÖLGE'nin ismini gizlemek için öylesine kullanılan bir mahlas olduğunu sansa da bu kitaptaki hiçbir şey sıradan, öylesine veyahut tesadüfi değildir. "Ben tesadüflere inanmam." ***** Geceye inat, ışık saçan bu kız gerçek miydi? Kalbinin teklediği hissetti Gölge. Varlığını dahi unuttuğu kalbi yarış atı misali depara kalkmış, genç adamın dilinin damağının kurumasına neden olmuştu. "Işık," diye düşündü Gölge. Bu kız kesinlikle ışıktı. Gölge'nin var oluş sebebi olan ışık... Gölge o gece ışığını buldu. Gölge o gece ışığını tanıdı. Gölge o gece ışığına âşık oldu.

Burada insanlar ikiye ayrılır: sıradan olan insanlar ve güçle doğan insanlar yani nevadirler. Dünyaysa daha fazlasına: loncalar, Birlik, insan tüccarları, paragözler, hırsızlar... Nevadir, insan... İyi, kötü... Çatışmalar ve birbirine bağlı hayatlar. Basit bir lonca görevi seni nereye kadar sürükleyebilir.