••Tamamlandı. Seri üç kitapla final yapmıştır ve basılmıştır. ❝İnsan bir kutu kibrite benzer. Varolur, yanar ve söner.❞ Bu hayatta nasıl bir kibrit olacağına sen karar vereceksin. Yanacak mısın? Yakacak mısın? Yoksa öylece duracak mısın? Ben, benimle yanmanı, gerimizde kalan her şeyi yakmanı istiyorum. Çünkü uzun bir süredir yanlış kişilerle, yalnız hayattasın. Ait olduğun yere dönme vakti. Bil ki; seni almaya geliyorum, Balkan kızı. BİR KİBRİTLE YOK OLMAK

kırmızı başlıklı kız masalını hepimiz biliyoruz...peki ya kurt avcı tarafından öldürülmeseydi ve kırmızı başlıklı kıza aşık olsaydı... UYARI!!!YETİŞKİN İÇERİK VARDIR!! 21 YAŞ ALTI İÇİN UYGUN DEĞİLDİR!!

+18 unsurlar içerir. "Dur , iş yerinde olmaz lütfen." Ellerini saçlarım da gezdirip gülümsedi. "Ben nerede ve ne zaman istersem o zaman olur küçük sekreterim." Diyip dudaklarıma daha çok yapıştı. Burası gerçekten yeri değildi. Hemde hiç... Ama ona dur desem bile elleri asla durmuyordu... ~ Ailesini kaybettikten sonra iş için tüm şirketlere cv sini bırakan Afra, bir mafya adamının sekreteri olarak işe başlar... Afra, bu adamın yanında kaldığı sürece başı beladan kurtulmaz. Peki ya birbirini seven iki kişi bunların üstesinden gelebilecekler mi? Bu Bora ile Afra'nın hikayesi... Bu tüm engellere rağmen birbirini hep seven kişilerin hikayesi... *** #kitapta şiddet ve cinsellik vardır# Rahatsız olacak olan varsa kitaba hiç başlamasın!!

! Bu isimle yazılan ilk eserdir ve konusu da benim tarafımdan bir ilk olarak üretilmiştir. Özgün eserimin tüm hakları bana aittir. İlham adı altındaki uyarlamalar, benzerlikler ve tema kopyalamaları hoş karşılanmayacaktır.

༺༻ Bütün hakları saklıdır "Ben geldim" Gülümseyerek ve son harfi uzatarak kurduğum cümle ile o da gülümsedi. Sandalyesini biraz masadan geri çekti. Kollarımı açıp kucağına oturdum. Kollarımı boynuna doladım. O da bekletmeden belime doladı kollarını. Bir eli belimden kayıp kalçamı sıktı. Kendimi biraz daha ona bastırdım. "Günaydın güzelim" "Günaydın" Dudaklarına kısa bir buse kondurdum. Geri çekilecekken alt dudağımı dişleri arasına alıp ısırdı. Odada duyulan mırıldanma ve dudaklarımız arasında çıkan ıslak sesler ile altımdaki sertlik uyarılmama sebep oluyordu. Kendimi ihtiyaç ile ona bastırdım. Bacaklarımı iki yana açıp kendimi ona daha çok bastırdım. Bugün özellikle okul eteğini giymiştim. Normalde etek zorunlu değildi, iki yıl önce bir veli ile yaşanan kavga sonucu zorunluluk kalkmıştı. Ancak forma kuralı hâlâ vardı. Eteği biraz daha yukarıya çekip çıplak kalçama bir şaplak attı. Acı ve tutku bedenimi ele aldı. İnleyerek kendimi öne ittim. İç çamaşırımın kenarlarından tutup yukarıya çekti. Arama giren ve baskı uygulayan kumaş ile inledim. Bir anda sert bir şekilde çekmesi ile daha yüksek bir sesle inledim. Kadınlığım yanıyordu, ıslanmıştım. Beni kucağında ters çevirdi. Sırtım göğsüne yaslıydı. Bacaklarımı masaya uzattı, kucağında oturuyordum hâlâ. "Beni mi istiyorsun küçük kızım" "Yes Dady" Boynumun açıkta kalan yerini ısırdı. Okul formamın eteklerinden tutup üstümden çıkardı. Sütyenimi de açıp masasının üzerine attı. Eteğim ve iç çamaşırım ile kaldım. Dudaklarımın arasına sıkışmış kumaşı kenara çekip orta parmağı ile boydan boya okşadı. "Ne kadar ıslanmışsın kızım" "Ahh..!" İşaret ve orta parmağını ağzına yuvarladı. "Sessiz olman lazım güzelim, yakalanmak istemezsin" Diğer eli ile daha sert okşadı. Kucağında zevkte

Merak; İnsanı bazen güzel yerlere, bazen ise kötü yollara sürükleyendir. Derininde ne olduğunu bilmediğin bir kuyuya girdiğin an artık karanlığa gömülecektin. Yaşamı en çok merak eden çocuklardı ve çocuk olamayacak kadar içi karanlık kadın merakıyla bir yaşam değiştirmişti farkında olmadan. Bir satranç tahtasına oturmuş ve intikam ateşini yakanlar arasından kurtulabilecek miydi peki o kadın? İşte başlıyoruz. "O sesini alçalt ve kiminle konuştuğuna dikkat et yoksa sana yapabileceklerimi aklından bile geçiremezsin." dedi tehditkar bir ifadeyle. "İster alçaltarak konuşurum, istersem yüksek karışma bana! Kimsen kimsin banane umurumdada değil." diyerek kapıya yöneldim. İki adım atar atmaz durdum, beni durduran şey; arkamdan elbisemin ipini kendine çekince sırtımın adeta ona yaslanmasıydı. Gittikçe bana yaklaşan nefesiyle dişlerimi sıkarken kulağıma yaklaştı. "Bu kadar cesur olmak bazen insanı yanıltır küçük hanım, gözüm üzerinde." | Yetişkin içeriktir. Başlamadan önce bunu göz önünde bulundurun lütfen. | •• Kitabın tüm hakları şahsıma aittir. Çalınması veya kopyalanması durumunda yasal işlemler başlatılacaktır. •• 10 Mart 2023 | Yayınlanma tarihi.

•Yetişkin okurlar içindir. • Hukuk öğrencisi Vuslat Ece Tan'ın hayatı mafya örgütü lideri Devrim Ahver'e aşık olmasıyla birlikte tümüyle değişir. Düğün günlerine kadar her şey yolundadır fakat nikaha saatler kala Vuslat Ece'ye gelen gizemli telefon ona seçim yapma şansı bile sunmamıştır. Düğününden kaçmak zorunda kalan Vuslat için artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. 'Benden geriye kalan hiç kapanmayan bir yara. Yaralar kabuk bağlar sevgili. Sakın koparma izi kalır. İzler; yarayı aratır.' ••• {Kitabın tüm hakları şahsıma aittir.}

insta: 1eeanya Olamam senle Bi'kez daha olamam, yetti Yanında da kalamam Aşığın olamaz tenim ✨

"Ya kimsin sen? Amacın ne senin, derdin ne? Ne yapmaya çalışıyorsun anlamıyorum." Hıçkırıkların arasından zorlukla konuşurken başımı kaldırıp yüzüne baktım. Bakışları garipti. Az önce birini öldürmemiş gibi, masum bir adammış gibi. Üzülmüş gibi. "Benim derdim sensin." Uzanıp kolumu kavradığında hiçbir şey yapamadım. Kilitlenmiş gibi yalnızca onu izliyordum. Kolumu kendine çektiğinde gözlerini benim gözlerimden çekip koluma odaklandı. Kapüşonlumu sıyırıp kolumdaki kesiklere baş parmağıyla dokunmaya başladı. Tek tek hepsinin üzerinde parmaklarını gezdirirken ne yaptığını anlamaya çalışıyordum. "Benim derdim bu kesikler. Benim derdim bu kesiklerin, bu yaraların sebepleri. Bazen yaraları iyileştirmek için sebebini yok etmek gerekir. Yara bantları fayda etmez, merhemler bile iz bırakır. Ama sebepler ortadan kalktığında yaralar artık acımaz, sızlamaz hiç."

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.