Zjawiłem się w twoim życiu całkowicie przypadkiem, a ty jednym swoim spojrzeniem przewróciłaś wszystko do góry nogami. Ta chemia była zbyt silna, aby z nią walczyć, silniejsza, niż dotychczas z kimkolwiek innym. Niestety nie mogłaś wiedzieć, jakie demony we mnie drzemią. Manipulator, egoista i skończony psychopata to tylko niektóre z określeń, jakie mogłabyś usłyszeć od osób, które poznały moją prawdziwą naturę. Dobrze, że większość z nich nie żyje. Postanowiłem zabrać cię na wycieczkę przez ciemne zakamarki mojej duszy, wycieczkę, z której nie ma już powrotu, bo od teraz należysz do mnie. Jeśli cokolwiek stanie mi na drodze, porwę cię i zniewolę. Musisz wiedzieć, że ja nie znam granic i zawsze dostaję to, czego chcę. Pytanie tylko...czy ty jesteś wystarczająco silna, aby wyjść z mojego bagna na powierzchnię i nie utonąć...

Każdy system, to alegoria - ideologii bańki na wodzie, która do pęknięcie i przeobrażenia panującego w niej ładu (7) - potrzebuje - kryzysu (2), wojny (2), rewolucji (3), czy pandemii (9). Takich baniek ideologicznych powstało w historii ziemi - setki tysięcy i niczego one nie nauczyły ludzi, którzy dalej wybierają sobie bestialskich (14) i bionegatywnych (15) przewodników, mesjaszy i bogów - nastawionych tylko i wyłącznie na swój zysk - kosztem wszystkich innych, którzy podzieleni (4) i wystraszeni, nie mają siły sprawczej i wspólnego mianownika, który zachęcałby do wspólnej walki o wolność w imię prawa naturalnego (5). Porównanie człowieka do zwierzęcia (16), miało tylko jeden, jedyny cel - wepchnięcie go w świat - prawa zwierząt (5), co skutecznie stawiało zaporę na rzecze wolności i równości - prawa naturalnego (5). Prawo zwierząt, aktywuje w człowieku ssaczy i gadzi mózg (17), co skutecznie odciąga człowieka od wyższych wartości i moralności rozumowania, co mogłoby prowadzić do świadomej odpowiedzialności za swój byt. ( Zanim na dobre zaczniesz czytać, zaakceptuj zasady panujący w kręgu mojego domu ( 1 - oznacza link pod tekstem), lub opuść moje domostwo, strzeżone przez prawo naturalne. Jeśli korzystasz, korzystaj z całości wraz z linkami, ponieważ cytat, może być zastosowany w złej intencji. ) Wybuch kolejnej bańki Poprzez wyssaną z palca ideologie covidową (9), nastąpi - zniszczenie fizycznej gotówki (2), zniszczenie wartości - prywatnej własności (wykupowanej od tej chwili za grosze (2)), a następnie - wejdzie w życie ideologie wielkiego głodu (2), poprzez zerwanie łańcucha wszelakich dostaw. Czeka, to nas już na przełomie czerwca, może lipca i sierpnia, co będzie się powoli rozwijało do 2023/4 roku, czas ten jest potrzebny teatrowi władzy do nowego wyedukowania (6) przestraszonych, zastraszonych i podzielonych ludzi. Kryzys, to symulowany i w odpowiedniej chwili

Nie ukryłam tej powieści tylko z sentymentu, ale chcę, by przyszli czytelnicy tego dzieła byli świadomi, że pisałam to, mając 16-17 lat, i nie jest to wybitne. Planuję napisać to od początku. Nie chcę tutaj żadnych sugestii poprawek, bo najzwyczajniej w świecie ten tekst będzie pisany na nowo. Dziękuję :D W 2045 roku spokój zwykłych szarych ludzi został zakłócony. Nieznana dotąd choroba przez lata rozprzestrzeniała się po świecie, nie dając żadnych objawów, a wystarczył jedynie kontakt wzrokowy. Gdy ludzie zaczęli dostrzegać dziwną zamianę koloru oczu, myśleli, że to tylko przemęczenie. Jednak zarażona dziewiętnastoletnia Lily i wielu innych musieli zmierzyć się z czymś gorszym od sekundowego zarażenia - z bólem przemiany w potwora. Pamiętaj! Jeśli historia Ci się spodobała, zostaw po sobie jakiś znak :D gwiazdki i komentarze są mile widziane. Ostrzeżenie ⚠ Opowiadanie zawiera przekleństwa i brutalne, odrażające sceny. Nie dla ludzi o słabych nerwach i doskonałej wyobraźni, mogącej sobie wszystko ładnie wyobrazić XDD Druga część już na profilu https://www.wattpad.com/story/234303795-%C5%9Bmier%C4%87-motyla-2

Trylogia. Pierwsza część to: "Najpiękniejsza ŚMIERĆ" (Okładka zmieniona). Druga część to: "Zmartwychwstała ŚMIERĆ" Prolog -Kocham cię. - Powiedziałem ze łzami w oczach. -Nie wierzę. -Jak mam ci to udowodnić !? -Zabij mnie. -Powiedziała z uśmieszkiem. Szybkim ruchem chwyciłem nóż z tylnej kieszeni i wbiłem jej w skroń. Powtarzałem ten ruch kilkakrotnie. Dopiero po 15 minutach zobaczyłem, że nie żyje. -Widzisz skarbie ? Zabiłem. -Powiedziałem, odchodząc od ciała. #1 w Horrorach. Marzec 2016