♥ Mizah #3 Ada elinde onu her fırsatta terlikle kovalayan bir anneye, yanına yaklaşan her erkeği geri püskürten hödükümsü bir abiye, onu çok seven bir babaya sahiptir. Çikolatalarını bebeklerim deyip seven, çikolatalı sütlerine aşkla bağlı, çiğ köfte hastası, iç sesi bir türlü susmayan bir kızdır. Yeni gittiği okulunda karşılaştığı bir grup değişik hayatının dengelerini alt üst edecektir. Tüm hakları saklıdır. Wattpad'da bu isimle yayınlanan ilk ve tek kurgudur. Argo ve küfür içerir. Yayınlanma Tarihi: 23.02.2018

Gece yarısı Duru'nun eve giderken yolda yaşadığı tacizden başlamıştı her şey ...yani gerçekler .Babasının bir mafya olduğunu hiç tanımadığı birinden öğrenmişti ;ATEŞ Ona karşı hissettiği çekimi sadece o hissetmiyordu fakat yaşayacakları ve ortaya çıkacak yalanlar bu duyguların önüne geçecektir ya da geçecek midir?

"Bade Karahanlı." Duyduğum tok sesle eş zamanlı olarak derin bir nefes aldım, ağır hareketlerle sesin geldiği yöne döndüm. Kapıyı yavaşça kapattı, gözleri beni buldu. "İsmimi bile öğrenmişsin." Dudakları yana kıvrıldı, bana doğru geldi. "Öğrenmek zorunda kaldım diyelim." Gülümsedim, biraz daha yaklaştı, birkaç adım geri gittim ama sırtım soğuk duvara temas edince durmak zorunda kaldım. Fakat o durmadan üzerime gelmeye devam etti. Kaçmak için sağ tarafa doğru geçecekken kolunu önüme kalkan etti. Boş bir anında sol taraftan kacayım dedim ama bu sefer de diğer koluyla önümü kapattı. Tamamen onunla duvar arasında kalmıştım, kaçmama izin vermiyordu. Sırtımı duvara yasladım, yemyeşil gözlerinin içine baktım. "Ne yapıyorsun?" "Konuşmamız gereken şeyler var." "Evet var ama bunu aramızda mesafe varken de yapabiliriz." "Yapamayız, böyle konuşmak istiyorum." Cevap verecekken gördüğüm şeyle sol gözünün altına düşen kirpiğini nazik bir şekilde aldım. "Kirpiklerin dökülüyor." Dudaklarındaki tebessüm büyüdü, sessiz kaldı. Sağ yanağında küçük bir gamzesi vardı, yakın olduğumuz için fark edebilmiştim. Kirpiğe usulca üfleyerek gözlerimi yeşillerine çevirdim. "Badem yağı sürebilirsin, çok iyi geliyor." Tek kaşı kalktı, söylediğim şeye şaşırmış gibiydi. Fakat bu şaşkınlığı üzerinden çabucak atıp kaçmamı engellemek için önüme kalkan ettiği elini duvardan çekti, cebine attı. Merakla ona bakarken elini cebinden çıkardı, badem şekerlerini uzattı. "Yer misin?" Elinden bademleri alarak birini ağzıma attım. "Çok severim." Biraz daha yaklaştı, derin bir nefes aldı. "Badem şekeri gibi kokuyorsun." Badem şekeri mi demişti o? Şaşkınca bakarak elimdeki bademleri kokladım. "Güzel kokuyorlar yalnız." Başını salladı. "Biliyorum." Gülümsedim, kendisi de bir şeker yedi ve ekledi. "O yüzden söyledim zaten."

Umutların aşka bağlandığı bir hikaye... "Mum ışığıyla yakılmış hayallerim küller halinde savrulan umutlarım vardı benim." ♥♥♥ Hayata kaldığın yerden devam etmek yarım kalan bir hikayeyi tamamlamak gibiydi. Benim hikayem bitti sandığım yerden sonra başladı. Birkaç ay öncesinde her şey normal devam ederken birkaç ay sonrasında hiçbir şey eskisi gibi olmayacak cümlesi önünüzde beliriveriyor ve ne olduğunu anlayamıyorsunuz. İşte o cümle beni bulup kıskıvrak yakaladığında savunmasızdım. Tesadüf müydü yoksa bu da hayatın bana hoşçakal derken merhaba dediği bir hediye miydi? Buna net bir cevap veremiyordum. Çünkü o her şeyiyle benden farklıydı. O ölüme koşuyordu ben ise ölümden kaçıyordum. Ve bildiğim tek bir şey vardı o da bir şekilde birbirimizi tamamlayacak olmamız. Eksik ya da fazla... 🖤 Henüz yolun başındayken kendi nefesini bir başkasının nefesine katan umut dolu bir kızın hikayesi. Yaşamın tüm acımazlığına rağmen şartları zorlayıp hayalinin peşinden gitmek için bir adım atar. Gerçek sevgiyle gelen her şeyin onu ölüme bir gün daha yaklaştıracağından habersiz. Ama bu yolda onun için önemli olan başka bir şeyi fark ettiğinde her şey değişir. Artık tek bir amacı vardır. O da umudu yitik kaybolmuş bir adamın eksik parçası olabilmektir. Verdiği yaşam mücadelesi içinde bir başkası için yaşayabilmek. Ve bunu başarmıştı. Artık Kayra yeni bir sayfanın ilk dizelerini yazıyordu. Ama yolunda gitmeyen tek bir şey vardı o da Asya'nın son nefesinin ucunda olmasıydı. Ve yapılan fedakarlıkların karşılığını sadece bir kişiye ödetmenin yanlışlığı Kayra'nın kafasını karıştığında işler tersine döner. İşte o zaman gerçek sevgi baş gösterir ve tüm hikaye baştan yazılır...

ZOR KADIN adlı hikayenin devam hikayesidir. İlk hikayeyi okumadan okumayınız. © Tüm hakları saklıdır.

Ecem 17 yaşında sıradan bir kızdır.Ancak diğerleri gibi değil,omzundaki yüklerle ayakta durmaya çalışan bir kız.. Annesi felçli babası ise alkolik.. Okuldan sonra çalışarak evi elinden geldiğince geçindirmeye çalışıyor. Ancak evde olmadığı zaman sırf annesine baksın diye babasına katlanarak istediğini yapıyor. Ecem çok güçlü bir kız..herşeye,herkese rağmen dimdik ayakta duruyor ve gülümsemesini de koruyor tabi.. Ancak herkeste olduğu gibi iyi kalpli olarak bildiğimiz bu kızımızın da karanlık, kötü bir tarafı vardır ve bu kötü tarafı herkes için felaketler getirebilecek türden.. 🗝🗝🗝 Sinirle gözlerimi üstüne dikerek kızgın yüzüne baktım ve işaret parmağımla göğüsüne bastırdım "Benimle bu şekilde konuşamazsın sen!" Bileğimi sertçe tutarak iyice yaklaştı. "İstediğim gibi konuşurum!" Bileğimi sertçe çekerek elinden kurtardım ve arkama bile bakmadan ilerlemeye başladım "Serseri!" "Seni duydum!" "Biliyorum!" Bu hikâyede Ecemin hayatındaki her duruma şahit olacaksınız ve umarım hikayeyi de beğenirsiniz şimdiden okuyan herkese teşekkür ederim iyi okumalar :))

|Yetişkin İçeriklidir.| Genç adamın gözleri önce kızıl saçlarda daha sonra süt beyazı olan tende gezdi. Tanrı biliyordu ya genç kadınla bedenlerini her birleştirdiğinde cehennemde yanıyordu. Ellerini kadının teninde gezdiğinde usulca fısıldadı. "Ti amo!" Kendini usulca genç kadına ittiğinde milyonlarca yıldız başından aşağı dökülmüştü. Eli fütursuzca kadının teninde dolaşıyor ve her bir darbesinde ağzında küfürler çıkıyordu. Teninde gezen parmaklar her bir dokunuşta alev alıyordu. Bu gece burası cehennemdi ve bu bedenler yanmak için buradaydı! Gökyüzünde parıldayan dolunay, tenlerde hissedilen rüzgâr, inlemeler ve yoğun erotizm bu geceyi diğer gecelerden farklı kılmıştı. Çünkü bu gece bir aşkın başlangıcı değil, bitişiydi.. ♤♧ 3.7.2020

"Ben, kalbinde yaşayabileceğim birini hayatımda isterdim," dedim ve yemyeşil gözlerinin içine baktım. "Peki sen, sen nasıl birini isterdin hayatında?" Yeşillerini denize çevirdi, iç çekti. Sabırla bekledim dudaklarından dökülecek olan cümleleri. Uzun uzun baktı denize. Sabrımı sınamak istercesine uzun baktı hem de ve sonunda yeniden bana dönebildi. "Hiç kimseyi," dedi kendinden emin bir şekilde, afalladım. "Neden?" Sordum, kadehinde kalan şarabını bir kerede içti. Boşalan kadehe odakladı bakışlarını. Uzun uzun düşündü. Gözünün ucuyla bana baktığında yüz ifadesi düzdü ama gözlerini yine saklayamamıştı. Gözlerinden anlaşılıyordu kederli olduğu. "Çünkü ben kimseyi kalbimde yaşatamam," dedi, bu cümlenin ağırlığı altında ezilirken acıyla yutkundu ve ekledi. "Benim kalbimde bana bile yaşam yokken, hiç kimseye olamaz."

Mafya kitabı

Derin aynı anda hem ailesini hem de sevgilisini kaybetmiştir. Yalnız başına geçirdiği seneler sonunda hayatını aşka kapatmıştır. Beklemediği bir zamanda gizemli bir adam karşısına çıkar ve ona hayatı ile ilgili bilmediği bir gerçeği anlatır. Bu adam ve ailesi seneler önce Derin'in ailesi ile bir anlaşma yapmıştır. Derin artık anlaşmanın koşullarını yerine getirmek zorundadır. Eğer getirmezse kalan her şeyini kaybedecektir. Tüm umutlarının tükendiği bir zamanda çocukluk aşkı geri döner ama bazı şeyler için çok geçtir. Emir çok güçlü ve zengin bir ailenin en büyük oğludur. Babası onu genç yaşta işlerinin başına geçirmiştir. Emir kıvrak zekası ve çekiciliği ile herkesi etkiler. Ama yaşadığı bekar hayatı babasının hırsı ve yaptığı anlaşmalar yüzünden son bulmak zorundadır. Başta zorunlu bir evliliğe isteksiz olsa da Derin ile tanıştıktan sonra ona kapılması çok uzun sürmez.