+18 Sahneler içerir Küçük kız televizyonda oynayan filmden bakışlarını çekerek merakla kıstı. Acaba babası ve annesi de böyle mi evlenmişti? Aklına takılan soru ile hızla oynadığı bebeklerini bırakıp koltukta oturan anne ve babasına doğru ilerleyerek heyecanla seslendi. "Anne!" Elindeki dosyadan başını kaldıran kadın kızına çevirdi bakışlarını. Onun merakla parlayan bakışlarının altından yine bir şey çıkacağını anlayınca gülümseyerek sorusunu bekledi. Annesinin gülen yüzünden daha da cesaretlenen kız babası ve annesinin arasına oturarak merak ettiği soruyu sordu. "Siz nasıl evlendiniz? Küçük işaret parmağı ile televizyondaki filmi göstererek sorularına devam etti. " Siz de onlar gibi seviyor muydunuz birbirinizi? Babam uzaklara gidince sende üzülüp ağlıyor muydun o abla gibi? " Kızının her sorusu kalbine bir kesik atarken, kadın yıllar önce evlilik teklifini aldığı o anları hatırladı ve boğazına oturan yumruyla sertçe yutkunarak o günkü sözlerini acıyla fısıldadı. "Bir film' de görmüştüm ; insanlar bir birlerini gerçekten seviyordu! " Kızı da tıpkı kendisi gibi küçük yaşına rağmen sevgiyi, aşkı filmlerdeki sahnelerle sorguluyordu. Belkide hayatının en büyük hatasını yaptığını bilmeden!

Mervan Ağa tabancayı havaya kaldırdı, namluyu ağır ağır çevirdi. Ağalara baktı. Sesi bu kez buz gibi çıkıyordu."Ben birini istiyorsam alırım. Kimse de bana engel olamaz! Engel olmak isteyen varsa... buyursun gelsin!" Derin bir sessizlik oldu. Kimse cevap veremedi. Kimse kımıldayamadı. Mervan Ağa tabancayı indirdi ve öfkeyle arka odaya yürüdü. Kadınların olduğu odaya girince orada da fırtına gibi esti. Herkes panikle geri çekildi. Bir tek Avşin kalakaldı. Elinde tepsi vardı. Öylece duruyordu. Gözleri kan çanağı gibi şişmiş, ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu. Titreyen dudaklarıyla bir şey söylemeye çalıştı ama sesi çıkmadı. Mervan Ağa bir an durdu. Onu öyle görünce içi bir anlığına yumuşar gibi oldu. Ama hemen ardından Diyar'ın yüzü geldi gözünün önüne. Diyar'ın kardeşi... düşmanın kanı...

ÝÂR'Î ÝÂRÂM Lalin'di o ... Güzelliği Cizre'nin dilinde olan 18'ine yeni basmış genç bir kızdı. Ama Lalin'in ,Cizre insanları için büyük bir kusuru vardı. Kalpsiz olmak ... Çünkü Lalin dünyaya gözlerini kalp hastası olarak açmıştı. Bu da onu Cizre insanları için kalpsiz yapıyordu. O Mem Ağa'nın kalpsiz kızı Lalin'di. Oysa onun insanların düşündüğünün aksine çok güzel bir kalbi vardı. Kalbinin masumluğu ve güzelliği yüzüne vurmuştu. O Cizre'nin hem en güzel hemde en bahtsız kızıydı . Arslan'dı o ... Düşmanını canı pahasına koruyan Kawaşêr Aşiretinin Ağası Arslan Ağa . Heybetiyle yürüdüğü yeri titreten bir çok insanın gölgesinden bile hayâ ettiği Arslan Ağa ilk görüşte masumiyetine vurulduğu düşman kızını korumuştu. Lalin Cizir'i ... Canını canı için ortaya koymuş ve Lalin'i canı pahasına ona düzenlenen suikastan korumuştu. Tüm Van ve Cizre toprakları bu olayı konuşurken dedikodularda almış başını gitmişti . Mem Ağa'nın kalpsiz kızı Lalin yürüdüğü yeri titreten Kawaşêr Ağası Arslan Ağa'ya gönlünü kaptırmıştı . Ona sevdalanmıştı ... Düşmanı Yâr'ı olmuştu ... Lalin'in en yakını bile onun Kawaşêr Ağası Arslan Ağa'ya gönlünü kaptırdığına inanmıştı. Ona sırtını dönerek ... Madem Lalin düşmanına yâr demiş ona yâr olmuştu o zaman kimsesiz kalmak ona haktı . Mutluluk haramdı ... Lalin'di o ... Düşmanı onu canı pahasına korurken en sevdiklerinin onu kurban ettiği Lalin. O artık Mem Ağa'nın kalpsiz kızı Lalin değildi. Arslan Ağa'nın kalbinde taht kurmuş masum kalpli karısı Lalin'di . Peki ya bu iki can mutlu olabilecek miydi ??? Yâr'ı yarası mı olacaktı bu iki canın yoksa yaraları yâr mı ??? KİTAP YAYINLAMA=21/10/2024 WATTPAD'DA YAR'I YARAM ADLI VE SOYADLARIN KULLANILDIĞI İLK VE TEK KİTAPTIR KİTABIN ÇALINMASI YÂDA BENZERİNİN YAYINLAMASI DURUMUNDA

Ben dewran Urfa'nın Çolak ağası dewran. Yıllarca evlenmem dediğim kardeşimin kaçması sonucu Deli kızın birinin Çolak halimle berdel benim kabulumdur deyip beni evliliğe ikna etmesiyle başladı herşey. ********** Ben mihra Mardin'in öksüz kızı. Amcası ve yengesinin emanet serçesi abisinin küçüğü mihra. Bir kere gördüğüm kara gözlere vurulan abimin kız kacirmasiyla berdel benim kabulumdur deyip o kara gözler ile evlenen mihra. ********** Biri Çolak olduğu için mutluluğu kendine çok görendi. Biri yetim büyüyen bir şerefsizin hayatını kararttigi kızdı. Hayat onları en yalnız olduğu zamanda bulup birleştiren oldu. ******** 21.03.23 yazım başlangıcı. Yâre-i dil adında ilk kitaptır kullanılması durumunda yasal işlem yapılacaktır. XN5791ZB

🥀💔 "Ben gidiyorum Berfan. Bir daha dönmemek üzere gidiyorum." Kelimeler ağırdı, nefesi düzensizdi. Kalbinin çarpıntısı, göğsünü sıkıştırıyor, nefes almasına bile izin vermiyordu. Boğazındaki düğümü yutkundu ve ekledi. "Tek başıma." Sonda vurguladığı tek nefeslik cümle, bir bıçak gibi Berfan'ın içine saplandı. Yüreğini burkan bir sessizlik çöktü aralarına. "Biz!" diye haykırdı Berfan, gözleri koca bir çığlığı içinde tutmaya çalışırcasına parlıyordu. O tek kelime, yıkılan gururunun enkazında can çekişirken, ayaklarının altına batıyordu sanki. Ama umursamadı, acısını hiçe saydı. "Biz diye bir şey yok. Unut olanları." Acımasızca savurdu bu cümleyi Yusuf Karahan. Sesinde soğuk bir keskinlik vardı. O soğukluk, Berfan'ın içine işledi, iliklerine kadar titremesine sebep oldu. Gözleri kararmıştı. İçindeki öfkeyle birkaç adım attı ve göğsünden sertçe itti. Yusuf'un bir anlığına sendelemesine aldırmadan, gözyaşlarıyla harmanlanan sesiyle haykırdı: "Ne demek yok! Allah'ın cezası, ne demek 'biz' diye bir şey yok?" Nefesi düzensizdi, göğsü hiddetle inip kalkıyordu. "Dün gece... Dün gece benimle birlikte oldun sen!" derken sesi çatallaşmış, titremesi öfkeyle gölgelenmişti. "Sabah gittiğinde 'geleceğim' dedin... Ne değişti, hı? Söylesene, ne değişti de yine benden vazgeçtin?" 🥀 "Göreceksin!" diye tısladı, sesi zehir gibiydi. İki parmağının tırnaklarını birbirine bastırarak devam etti. "Gün gelecek..." Her kelimesi bir intikam yeminiydi. "Seni şu kadar sevmem için bana yalvaracaksın." Baş parmağıyla işaret parmağının arasındaki incecik boşluğu gösterdi. Gözleri, karşısındaki adamı delip geçecek gibi parlıyordu. "Ama ben o gün..." dedi, sesi alaycı bir acıyla titreyerek. "Bırak sevmeyi, senin yüzüne dahi bakmamak için ölmeyi tercih edeceğim!"

"Kaderin hain oyununa yenildi hayatlarımız kabul et."genç adamın ses tonu gerçekleri haykıran sözlerin altında ezilir gibi çıkmıştı, dik duruşunun aksine. Duydukları ile acı bir gülüşü dudaklarında ağırladı genç kadın. Kabul etse ne değişecekti ki? "Oluru yok bazı şeylerin ağam. Kabul edip etmemem de bunlardan biri!" Bir çiçek duruyordu, tam genç adamın karşısında, bir yanlışı düzeltircesine açmış; Gelmiş ta yüreğine gerçekleri haykırır gibi duruyor. Yıllara ev sahipliği yapan koca seyhanlı konağı bu çiçekle sevda rüzgarını estirmeye başladı o an. Her kapının eşiğinde ince bir hüzün olan bu konak umutla o çiçeği bağrına bastı. Bir sevda. Bir hüküm. Umutları vardı, hayatta, herşeye inat. Hissetikleri sancıyı yok saymak mümkün değildi.Yanan yüreklere merhem vurulmaz o yüreklerin sarılmaya ihtiyacı vardı. Çok şey vardı bu hikayede, yüreğe yara olup dile dökülmeyen. Kitap kapağı- hayallirüzgarlar

"Sen benim Kürtçe öğretmenim ol." Genç adam tek kaşını kaldırdı. "Karşılığında sen bana ne vereceksin?"diyen adam ile genç kadın her iki elini kocasının göğsüne koydu. Dudakları hafif yukarı kıvrıldı. "Ne istersen onu." Avaz çapkın bir gülüş ile araladı dudaklarını. "6 tane çocuk istiyorum 3 kız 3 erkek." Destan dehşetle araladı gözlerini kocası ciddi olmazdı.. "Yuh 6 tane çocuğu ne yapacaksın?" Mardinli ağa ve İstanbullu kız..

"Doğunun geleneksel törelerinin gölgesinde büyüyen iki ailenin kaderleri, bir kaçışla ve beklenmedik bir aşkla kesişiyor."

• "Ben düşmanımın kızını kendime eş etmem, koynuma almam, çatımın altında da yaşatmam!" ° Hükümle başlayan masalsı bir aşk! Tüm hakları saklıdır!